بررسی رابطه بین مولفه طرحواره جنسی و گرایش به فرزند آوری درزوجین

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین مولفه طرحواره جنسی و گرایش به فرزند آوری درزوجین می باشد. روش پژوهشتوصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه پژوهش زوجین مراجعه کننده به مرکز بهداشت ساری بودند که تعدادآنها حدود 500نفر بود و با مراجعه به جدول کرجسی ومورگان وبه روش نمونه گیری تصادفی ساده 215نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند.برای گردآوری داده ها پرسشنامه های گرایش به فرزند آوری و خود پنداره جنسی چند بعدی مورداستفاده قرارگرفت.برای تحلیل داده های پژوهش ازآمارتوصیفی؛ میانگین و انحراف استاندارد و برای تحلیل فرضیه پژوهش از همبستگیرگرسیون درآمار استباطی استفاده شد. یافته ها نشان دهنده آن است گرایش به فرزندآوری با متغیر پیش بین طرحوارهجنسی(r= 0/032 )با سطح معنی داری ( sig=0/639)دارای ارتباط معناداری نمی باشد( P>0/05)بنابراین با 95درصداطمینان نتیجه می گیریم بین طرحواره جنسی و گرایش به فرزندآوری رابطه معناداری وجود ندارد