بررسی اثر بخشی آموزش های هیجان مدار بر اضطراب و سازگاری تحصیلی دانش آموزان مقطع ابتدایی شهر قزوین

پژوهش حاضر با هدف بررسی مقایسه اثربخشی آموزش رویکردهای هیجان مدار بر اضطراب و سازگاری تحصیلی دانش آموزان پسر شهر قزوین انجام شد. طرح پژوهش شبه آزمایشی است که در آن از پیش آزمون، پس آزمون با دو گروه آزمایش و یک گروه گواه استفاده شد. حجم نمونه براساس نوع تحقیق تعداد ۶۰ دانش آموز پسر بود که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه ۳۰ نفری تقسیم شدند. هر ۲ گروه قبل و بعد از اجرای فرآیند آموزش به دو پرسشنامه سازگاری تحصیلی کلارک و همکاران( ۱۹۹۸ ) و اضطراب اسپیلبرگ(۱۹۷۰) پاسخ دادند. داده ها با استفاده از نرم افزار spss تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد آموزش رویکرهای هیجان مدار بر سازگاری تحصیلی و اضطراب دانش آموزان در سطح (P<۰/۰۱) تاثیر معنادار دارد. آموزش رویکردهای هیجان مدار بر کاهش اضطراب دانش آموزان تایید می شود و میزان این تاثیر ۲۰/۰ درصد بوده است. آموزش با رویکردهای هیجان مدار بر سازگاری تحصیلی دانش آموزان تاثیر دارد، تایید می شود و میزان این تاثیر۲۵/۰درصد بوده است.