مقایسه تاثیریک دوره تمرین درمانی با الکتروتراپی در بهبود عملکرد راه رفتن بیماران استروک پارالیز

سکته مغزییکی از اصلی ترین علل ناتوانی های حرکتی در جهان است که به طور مستقیم بر کیفیت زندگی و استقلال فردی تاثیر می گذارد. این مقاله به مقایسه تاثیریک دوره تمرین درمانی با الکتروتراپی در بهبود عملکرد راه رفتن بیماران پارالیز ناشی از سکته مغزی می پردازد. تمرینات درمانی با هدف تقویت عضلات و بهبود تعادل استفاده می شوند، در حالی که الکتروتراپی از تحریک الکتریکی برای تقویت عضلات و بهبود کنترل حرکتی بهره می گیرد. مطالعات نشان می دهند که هر دو روش تاثیرات مثبتی در بهبود عملکرد راه رفتن دارند، اما ترکیب این دو روش به عنوانیک استراتژی جامع توانبخشی می تواند بهترین نتایج را برای بیماران فراهم کند.مقدمه و هدف:سکته مغزی به دلیل اختلال در جریان خون مغز، به آسیب های عصبی و از دست رفتن توانایی های حرکتی منجر می شود که می تواند زندگی روزمره افراد را به شدت تحت تاثیر قرار دهد.روشهای درمانی متعددی برای توانبخشی بیماران استروک پیشنهاد شده است ، از جمله تمرینات درمانی و الکتروتراپی . در این مقاله ، به مقایسه تاثیراتیک دوره تمرین درمانی با الکتروتراپی در بهبود عملکرد راه رفتن بیماران سکته مغزی پرداخته می شود.بحث و نتیجه گیری:مقایسه تمرینات درمانی و الکتروتراپی نشان می دهد که استفاده ترکیبی از هر دو روش به عنوان یک استراتژی جامع توانبخشی پیشنهاد می شود تا بهبود حداکثری در عملکرد راه رفتن بیماران حاصل شود.