بررسی رابطه مهارت های ارتباطی با رفتارهای غیرمولد تحصیلی: نقش واسطه گری خودواقعی

هدف از پژوهش حاضر، بررسی رابطه مهارت های ارتباطی با رفتارهای غیرمولد تحصیلی: نقش واسطه گری خودواقعی بود. شرکت کنندگان شامل ۲۶۱ نفر (۱۱۷ پسر و ۱۴۴ دختر) از دانش آموزان دوره دوم متوسطه در شهر شیراز بودند که به شیوه نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند. ابزارهای استفاده شده در این پژوهش مقیاس های مهارت های ارتباطی (سامانی، ۱۳۸۷)، خودواقعی (صادق زاده، ۱۳۸۵) و رفتارهای غیرمولد تحصیلی (ریمکوس، ۲۰۱۲) بودند. برای بررسی پایایی از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد. نتایج بررسی مدل با روش مدلیابی تحلیل مسیر و بررسی واسطه گری با تکنیک بوت استراپ در نسخه ۲۱ نرم افزار ایموس نشان داد خودواقعی نقش واسطه ای بین مهارت های ارتباطی و رفتارهای غیرمولد تحصیلی دارد. در مسیرهای مستقیم مهارت های ارتباطی با خود واقعی و همچنین خود واقعی با رفتارهای غیرمولد تحصیلی رابطه ی معنی داری دارند.