نقش و تاثیر اکوتوریسم در طراحی خانه های بوم گردی (نمونه مطالعاتی:مناطق کویری ایران).

اکوتوریسم به عنوان یک رویکرد پایدار در گردشگری، نه تنها به حفظ محیط زیست کمک میکند، بلکه باعث ارتقای کیفیت زندگی جوامع محلی نیز میشود. در این راستا، یکی از مدلهایی که برخی کشورها، برای توسعه-ی گردشگری پایدار اکوتوریسم خود بهآن توجه کرده اند، بحث پرداختن به هویت و ساختارهای بومی در حوزه ی گردشگری بوده است که باعث شکل گیری پدیده ی بوم گردی (اکوتوریسم) شدهاست. در این پژوهش، به کمک روش توصیفی_تحلیلی با تحلیل نمونه های موفق از خانه های بوم گردی در مناطق کویری، نشان داده میشود که چگونه استفاده از معماری سنتی و بومی، بهره گیری از منابع طبیعی محلی و توجه به نیازهای زیستمحیطی میتواند به جذب گردشگران و توسعه پایدار این مناطق کمک کند. همچنین علاوه بر پاسخگویی به نیازهای معماری اکوتوریسم، باعث رونق اقتصادی ساکنین منطقه شود. بنابراین شناخت عوامل موثر بر تقویت شاخصه ها و ویژگیهای اکوتوریسمی از طریق طراحی معماری بومی و چگونگی تاثیر آن بر شکلگیری خانهی بوم گردی، عاملی جهت دستیابی به رونق اقتصادی ساکنین میشود و گردشگران با رغبت بیشتری به شهرهای کویری سفر میکنند و از این طریق در جهت توسعه ی پایدار شهری گام برمیدارد. نتایج این مطالعه حاکی از آن است که طراحی خانه های بوم گردی با رویکرد اکوتوریسمی، علاوه بر حفظ هویت فرهنگی و تاریخی، میتواند به عنوان یک راهکار موثر برای توسعه اقتصادی و اجتماعی مناطق کویری ایران مطرح شود. از این رو بهرهگیری از الگوهای معماری کهن و عناصر معماری خاص منطقه ی کویر مانند گودال باغچه، حیاط مرکزی، ایوان و رواق، مصالح بومی و ... در شکل گیری این اقامتگاه موثر هستند .