ارزیابی و اولویت بندی مناطق شهری براساس شاخص های شهر خلاق (نمونه ی موردی: شهر سنندج)

تحقیق، کاربردی و روش بررسی آن توصیفی – تحلیلی است و برای تجزیه و تحلیل داده­ها از مدل­های تحلیل شبکه­ای، تاپسیس، رگرسیون چندمتغیره و تحلیل پرسشنامه استفاده شده است. جامعه­ی آماری پژوهش، مناطق پنج­گانه­ی شهر سنندج و شاخص­های تحقیق شامل بیست­ویک زیرشاخص شهر خلاق در قالب چهار شاخص کلی است. نتایج به­دست­آمده از مدل ANP نشان می­دهد معیار نوآوری با ۰۶۳/۰ بیشترین تاثیر را در حرکت یک منطقه به­سمت منطقه­ی خلاق در شهر سنندج دارد. در این میان، شاخص­های تعداد محققان با ۱۱۶/۰ و تعداد اختراعات با ۰۸۸/۰ در تحقق شهرخلاق سنندج بیشترین نقش را دارند. منطقه­ی سه با میزان تاپسیس ۹۵۹۶/۰ در رتبه­ی اول و منطقه­ی چهار با میزان تاپسیس ۲۸۵۱/۰ در رتبه­ی آخر از لحاظ سطح خلاقیت قرار گرفته­اند. محاسبه­ی رابطه­ی مولفه­های شهر خلاق و وضعیت موجود این مولفه­ها نشان می­دهد که ۷/۶۳ درصد از تغییرات تحقق مناطق خلاق سنندج ناشی از بهبود و افزایش به­کارگیری مولفه­های شهرخلاق است. براساس تحلیل آماری پرسشنامه، شاخص سرمایه­ی ­انسانی بیشترین تاثیر را با میزان (۲۴/۴) درصد و کیفیت زندگی با میزان (۸۲/۳) کمترین تاثیر را در حرکت یک منطقه به­سمت منطقه­ی خلاق در سنندج دارند.