اثربخشی آموزش درمان شناختی رفتاری بر افکارمنفی تکرارشونده و کنترل عواطف نوجوانان دارای اختلال اضطراب فراگیر(یک مطالعه نیمه تجربی )

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش درمان شناختی رفتاری بر افکارمنفی تکرارشونده و کنترل عواطف نوجوانان دارای اختلال اضطراب فراگیر(یک مطالعه نیمه تجربی ) بود. پژوهش حاضر از لحاظ هدف جزء پژوهش های کاربردی و از لحاظ روش از نوع مطالعات نیمه آزمایشی و با طرح پیش آزمون و پس آزمون است . جامعه پژوهش شامل ۱۵۰ نوجوان دختر دارای اختلال اضطراب فراگیر مراجعه کننده به ۵ کلینیک مشاوره و روانشناختی در سال ۱۴۰۲ در شهر مشهد تشکیل دادند که از بین آنها به صورت در دسترس ۴۰ نوجوان به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی جایگزین در دو گروه آزمایش (۲۰) نفر و کنترل (۲۰) نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای این پژوهش شامل پرسشنامه افکار منفی تکرار شونده (مک اوی و همکاران، ۲۰۱۰)، پرسشنامه کنترل عاطفی (ACS) ویلامز، چاملس و اهرنز (۱۹۹۷)، پرسشنامه اختلال اضطراب فراگیر (GADQ) اسپیتزر و همکاران (۲۰۰۶)، بود. روش تحلیل این پژوهش ، تحلیل کوواریانس چند متغیری (MANCOVA) پژوهش بررسی شد. یافته ها نشان داد که آموزش درمان شناختی رفتاری در کاهش افکارمنفی تکرارشونده و کنترل عواطف و ک در نوجوانان دختر دارای اختلال اضطراب فراگیر در شهرمشهد موثر بوده است . بنابراین پیشنهاد می شود درمان شناختی رفتاری برای افزایش توانایی افراد مبتلا به اختلال اضطراب فراگیر در مواجهه با چالش ها و موقعیت های دشوار زندگی و افکار ارجاعی بیماران استفاده شود.