طراحی شبکه حمل و نقل پسماندهای صنعتی خطرناک با در نظر گرفتن ریسک وابسته به زمان

پیشرفت فناوری دلیل افزایش پسماند خطرناک صنعتی در کل جهان است. مدیریت پسماندهای خطرناک به دلیل خطری که بر محیط زیست و زندگی انسان تحمیل می کند، مسئله مهمی است. این خطر می تواند نتیجه استقرار نامطلوب امکانات و همچنین مسیریابی غیربهینه زباله های خطرناک باشد. مطالعه حاضر یک مدل ریاضی دو هدفه را در زمینه مدیریت پسماندهای خطرناک صنعتی گسترش می دهد که تصمیمات یکپارچه دو سطح را یعنی مکان یابی و مسیریابی وسایل نقلیه را پوشش می دهد. تجزیه و تحلیل این تصمیمات به طور همزمان نه تنها می تواند به موثرترین ساختار در شبکه مدیریت پسماند منجر شود، بلکه ممکن است خطر بالقوه مدیریت پسماندهای خطرناک را نیز کاهش دهد. یک مدل برنامه ریزی غیرخطی عددصحیح مختلطMINLP) ) برای این مسئله فرموله شده است، که به راحتی به یک MILP تبدیل می شود. در مدل ریاضی سه معیار در نظر گرفته شده است: ۱) به حداقل رساندن هزینه کل که شامل کل هزینه حمل و نقل پسماندهای خطرناک، جریمه زودکرد یا دیرکرد و هزینه تاسیس تسهیلات، ۲) به حداقل رساندن ریسک حمل و نقل مربوط به جمعیتی که در مسیرهای حمل و نقل پسماندهای خطرناک قرار دارند و ۳) به حداقل رساندن خطر برای جمعیتی که اطراف تسهیلاتی که پسماندهای خطرناک در آن جمع آوری شدند زندگی می کنند. از DEA برای انتخاب مکانهایی با اولویت بالا در CPLEX استفاده می شود. برای حل مسئله از الگوریتم شبیه سازی تبرید در مطالعه موردی تهران استفاده شده است. یافته های ما کارآیی روش پیشنهادی را تایید می کند زیرا قادر است در یک زمان محاسباتی نسبتا معقول، یک راه حل با کیفیت بالا پیدا کند.