بررسی تاثیر روش آماده سازی سطح روی چسبندگی پوششهای اناملی اعمال شده بر روی فولاد St۱۳

پوشش های اناملی به دلیل چسبندگی قوی به زیرلایه و ماهیت شیشه ای خواص حفاظتی مطلوبی از خود در برابر خوردگی نشان می دهند و در صنایع مختلفی اعم از لوازم خانگی، توربین های حرارتی دیگ بخار و مخزن مواد شیمیایی مورد استفاده قرار می گیرند. یکی از مراحل ضروری برای ایجاد یک پوشش انامل مناسب بر روی سطح فلز آماده سازی سطح فلز است. آماده سازی زیرلایه باعث حذف آلودگی ها، چربی و روغن های نورد از سطح شده و از طرفی باعث ایجاد زبری کافی روی سطح می شود. این خصوصیات باعث بهبود چسبندگی بین زیرلایه و پوشش می شود. این پژوهش به بررسی تاثیر روش های مختلف آماده سازی سطح زیرلایه فولادی شامل: سمباده زنی، چربی گیری به وسیله حرارت و آماده سازی شیمیایی سطح، روی چسبندگی پوشش های اناملی به زیرلایه می پردازد. بدین منظور از آزمونهای XRD، FESEM، ضخامت سنجی رنگ و پوشش و پروفایلومتر جهت بررسی خواص پوشش ها و مورد اطمینان بودن نتایج ارزیابی چسبندگی پوشش های به دست آمده با روش های آماده سازی سطح مختلف استفاده شد. چسبندگی پوشش های اناملی به زیرلایه ها با ارزیابی مقاومت نمونه پوشش داده شده در برابر تغیر شکل ناشی از آزمون ضربه مطابق استاندارد EN۱۰۲۰۹(۲۰۲۲)Annex۳ صورت پذیرفت. نتایج حاصل از آزمون ضربه بر خلاف انتظار واقع شد به طوری که چسبندگی زیرلایه آماده سازی شده به روش سمباده زنی ضعیف تر از سایر روش های آماده سازی به دست آمد.