قنات و توسعه پایدار

دستیابی به عوامل توسعه پایدار، مهمترین هدف مدیران در تحقق این مهم به شمار می رود. در این بین آب از دیرباز مهمترین عامل رشد و توسعه بوده است. به گونه ای که با توجه به نقش آب بعنوان عاملی حیاتی در توسعه و نیز به دلیل تنگناهای اقلیمی (خشکسالی های متوالی)، عدم مدیریت بهینه آب، افت آبهای سطحی و زیرزمینی، فقدان زیرساختهای مطلوب و نبود الگوهای مصرفی، بررسی سازه های آبی در جهت بهره برداری پایدار از آب، نقش کلیدی در توازن اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جوامع، بشمار می رود. در این راستا، قنات به عنوان مطمئن ترین و پایدارترین سازه در جهت تأمین آب، به عنوان عاملی نیرومند در تحول عوامل توسعه پایدار و ایجاد تعادلهای بیولوژیکی مورد بحث قرار می گیرد. این مقاله به بررسی عوامل توسعه پایدار (اقتصاد، اجتماع و زیست محیطی) در قنات می پردازد. نتایج حاکی از آن است، توسعه پایدار مناطقی که قناتها به عنوان عنصر مهم در تأمین آب آنان محسوب می گردند وابسته است و می توان با تدوین راهبردها و راهکارهایی در جهت تحقق به آن گام برداشت.