نمادپردازی در دیوان ملا پریشان

یکی از ابزارهای موثر برای بیان مفاهیم پیچیده عرفانی، استفاده از زبان تاویل پذیر رمز است؛ زبانی که مناسب ترین فرم ها را برای توضیح تجربیات روحانی و مفاهیم معقول در اختیار دارد. بررسی میزان و نحوه کاربرد رمز در دوره های مختلف شعری، کوششی راهگشا برای ورود به دنیای عواطف و اندیشه های شاعر و نیز پی بردن به فضای اجتماعی روزگار اوست. بر اساس این، در جستار حاضر به بررسی اشعار عرفانی ملا پریشان لک پرداخته شده است. در این مقاله، با روش توصیفی-تحلیلی، نمادها و شیوه نمادپردازی ملا پریشان بررسی شده است. این پژوهش می تواند به شناسایی بخش مهم و ناکاویده ای از ذهنیات، تجربه ها و جنبه های دیگر این شاعر عارف کمک کند. یافته های پژوهش نشان می دهد که نوع نمادهای استفاده شده در شعر پریشان متنوع است؛ هرچند بیشتر، از نمادهای طبیعی استفاده کرده است. دیگر آن که نمادگرایی ملا پریشان، هم آمیخته با شریعت است و هم بیشتر در خدمت القای مضامین عرفانی است؛ با اینکه از اشاره به مضامین و موضوعات اخلاقی فردی و اجتماعی نیز خالی نیست.