ارتباط طول مدت شیفت با عملکرد شناختی و کیفیت زندگی متخصصان طب اورژانس

مقدمه: باتوجه به تاثیر منفی شیفت های شبانه و طولانی مدت بر عملکرد حرفه ای پزشکان، پژوهش حاضر با هدف تعیین ارتباط بین طول مدت شیفت با عملکرد شناختی و کیفیت زندگی متخصصان طب اورژانس انجام شد.روش ها: در این مطالعه ی مقطعی، ۲۵ نفر از اعضای هیات علمی، دستیاران و متخصصان طب اورژانس شرکت نمودند و عملکرد شناختی آنان با استفاده از نسخه ی چهارم مقیاس هوش بزرگسالان Wechsler (Wechsler Adult Intelligence Scale-Fourth Edition یا WAIS-IV) در پایان یک شیفت صبح ۱۲ ساعته، یک شیفت شب ۱۲ ساعته و یک شیفت طولانی مدت ۲۴ ساعته بررسی گردید و بین سه شیفت مقایسه صورت گرفت. کیفیت زندگی شرکت کنندگان نیز با استفاده از فرم کوتاه شده ی (۲۶ سوالی) پرسش نامه ی کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت (World Health Organization Quality of Life-BREF یا WHOQOL-BREF) بررسی شد و ارتباط بین عملکرد شناختی و کیفیت زندگی آنان مورد ارزیابی قرار گرفت.یافته ها: میانگین نمره ی عملکرد شناختی در پایان شیفت صبح، شب و ۲۴ ساعته به ترتیب ۵۸/۳ ± ۸۰/۷۳، ۰۰/۴ ± ۲۴/۶۹ و ۰۱/۴ ± ۸۰/۵۹ گزارش گردید و اختلاف بین سه شیفت معنی دار بود. میانگین نمره ی کیفیت زندگی شرکت کنندگان، ۲۹/۱۰ ± ۵۲/۸۰ به دست آمد. بین نمره ی کیفیت زندگی و عملکرد شناختی در شیفت ۲۴ ساعته، همبستگی معکوس و معنی داری به میزان ۳۸۶/۰ مشاهده گردید.نتیجه گیری: عملکرد شناختی متخصصان طب اورژانس در پایان شیفت های ۲۴ ساعته نسبت به شیفت های صبح و شب، کاهش معنی داری را نشان داد. از طرف دیگر، بین نمره ی اختلال عملکرد شناختی در پایان شیفت های ۲۴ ساعته و کیفیت زندگی، ارتباط معنی داری وجود دارد.