فراوانی مقاومت به اریترومایسین و کلیندامایسین در استرپتوکوکوس آگالاکتیه جداشده از خانم های باردار در ایران: مرور نظام مند و متاآنالیز

سابقه و هدف: استرپتوکوکوس گروه B (Group B Streptococcus; GBS) یا استرپتوکوکوس آگالاکتیه یکی از مهم ترین علل بیماری های تهاجمی نظیر سپتی سمی و مننژیت در نوزادان بوده و توانایی ایجاد انواع بیماری در زنان باردار و بالغین با بیماری زمینه ای را دارد. این باکتری در واژن و رکتوم ۱۰درصد الی ۳۰ درصد از خانم های باردار کلونیزه می شود. کلونیزاسیون خانم های باردار با GBS خطر زایمان زودرس و انتقال باکتری در هنگان زایمان به نوزاد را افزایش می دهد. پنی سیلین به عنوان آنتی بیوتیک خط اول جهت درمان عفونت های ناشی از GBS تجویز می شود، درحالی که ماکرولیدها (اریترومایسین)، لینکوزامیدها (کلیندامایسین) و استرپتوگرامین های گروه B به عنوان داروهای جایگزین توصیه شده اند. شیوع مقاومت به آنتی بیوتیک ها در این باکتری در حال افزایش بوده و ممکن است باعث بروز مشکلات در درمان شود. بنابراین، هدف از این مطالعه بررسی فراوانی مقاومت به اریترومایسین و کلیندامایسین و ژن های کد کننده مقاومت به این آنتی بیوتیک ها در سویه های GBS جدا شده از نمونه های واژن و رکتوم خانم های باردار در ایران می باشد. مواد و روش ها: مطالعه حاضر یک متاآنالیز می باشد که به بررسی مطالعات انجام شده در زمینه مقاومت به آنتی بیوتیک های اریترومایسین و کلیندامایسین در سویه های GBS جداشده از خانم های باردار می پردازد. در ابتدا جمع آوری اطلاعات با جستجو در پایگاه های اطلاعاتی PubMed، Scopus، Web of Science، SID (Scientific Information Database) و Google Scholar با استفاده از کلید واژه های استرپتوکوکوس آگالاکتیه، استرپتوکوکوس گروه B (Group B Streptococcus: GBS)، مقاومت آنتی بیوتیکی، اریترومایسین، کلیندامایسین، MLSB (macrolide، lincosamide و group B streptogramins) صورت گرفت. سپس، از میان مقالات جمع آوری شده معیارهایی همچون: داشتن حجم کافی، کنترل مخدوش گرها، در برگرفتن آنتی بیوتیک های مدنظر و دسترسی به متن کامل مطالعه تعیین شد. داده ها با استفاده از نرم افزار Comprehensive MetaAnalysis (Biostat V۲.۲) بررسی شدند. ناهمگنی بین مطالعات با شاخص I۲ بررسی و براساس نتایج ناهمگنی از مدل اثر تصادفی جهت تعیین شیوع مقاومت استفاده شد. یافته ها: در جستجوی اولیه پایگاه های اطلاعاتی، ۲۴۲ مطالعه یافت شد. سپس، ۴۱ مطالعه به دلیل تکراری بودن در پایگاه های اطلاعاتی از مطالعه خارج شدند و ۲۰۱ مطالعه مرتبط با موضوع واجد شرایط جهت متاآنالیز بودند. در نهایت، ۱۵۸ مطالعه به دلیل مرتبط نبودن با موضوع پژوهش، پس از ارزیابی عناوین و خلاصه مقالات، از مطالعه خارج شدند. در پایان، ۱۶ مطالعه جهت تحلیل و آنالیز وارد این مطالعه شدند. در این متاآنالیز، شیوع مقاومتبه اریترومایسین و کلیندامایسین، فنوتیپ های مقاومت و ژن های کد کننده مقاومت آنتی بیوتیکی در جدایه های GBS زنان باردار مورد بررسی قرار گرفتند. تمامی مطالعات از نوع مطالعات مقطعی بودند. طبق محاسبات، میزان مقاومت به اریترومایسین و کلیندامایسین به ترتیب در (۴۳/۹-۱۶CI۹۵%: ) ۲۷/۹ درصد و (۴۳/۵-۱۷CI۹۵%: ) ۲۸/۴ درصد بود. فنوتیپ مقاومت پیوسته و القایی به ترتیب در (۴۰/۴-۶/۲CI۹۵%: ) ۱۷/۵ درصد و(۲۳/۲-۴/۷CI۹۵%: ) ۱۰/۹ درصد و فنوتیپ M و L به ترتیب در (۱۶- ۳/۹CI۹۵%: )۸/۱ درصد و (۸/۴-۲/۷CI۹۵%: ) ۴/۸ درصد از جدایه ها مشاهده شد. میزان شیوع ژن های کدکننده مقاومت آنتی بیوتیکی ermTR (۴۱/۴-۲۷/۴CI۹۵%: ) ۳۴درصد، ermB(۷۷/۱-۳CI۹۵%: ) ۲۴/۵درصد و mefA (۱۱/۴-۳/۹CI۹۵%: ) ۶/۷ درصد بود. استنتاج: این مطالعه نشان داد که میزان مقاومت به اریترومایسین و کلیندامایسین در جدایه های GBS در ایران رو به افزایش است. بنابراین تست حساسیت آنتی بیوتیکی (آنتی بیوگرام) قبل از تجویز این آنتی بیوتیک ها، به منظور جلوگیری از ظهور سویه های مقاوم باید انجام شود.