[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/

تاثیر هشت هفته تمرینات کنترل حرکتی و رهاسازی میوفاشیال بر استقامت عضلانی ناحیه مرکزی بدن افراد مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 43

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JPSR-13-3_001

تاریخ نمایه سازی: 15 مهر 1403

چکیده مقاله:

هدف:کمردرد یک مشکل بهداشتی عمده در سراسر جهان است که جامعه امروز درگیر آن می باشد که باعث بدتر شدن وضعیت عملکردی، کیفیت زندگی و زندگی اجتماعی می شود. هدف از انجام مطالعه حاضر، بررسی تاثیر هشت هفته تمرینات کنترل حرکتی و رهاسازی میوفاشیال بر استقامت عضلانی ناحیه مرکزی بدن در افراد مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی بود.روش بررسی:مطالعه حاضر از نوع شبه تجربی می باشد در این مطالعه تعداد ۱۶ مرد مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی با تشخیص پزشک جراح مغز و اعصاب، به روش هدفمند و در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی و مساوی در دو گروه مداخله(سن ۶/۱±۳۰/۲ سال، شاخص توده بدنی ۳/۷±۲۳/۷ کیلوگرم بر متر مربع) و کنترل (سن ۴/۸±۲۶/۲ سال، شاخص توده بدنی ۵/۴±۲۵/۶ کیلوگرم بر متر مربع) قرار گرفتند. نمونه های گروه مداخله به مدت زمان هشت هفته، هفته ای ۳ جلسه به انجام تمرینات کنترل حرکتی و رهاسازی میوفاشیال و گروه کنترل در همین مدت زمان به انجام تمرینات کنترل حرکتی مشابه گروه مداخله پرداختند. استقامت عضلات فلکشن تنه (آزمون مک گیل) و عضلات اکستنشن تنه (بیرینگ سورنسن) آزمودنی ها قبل و بعد از هشت هفته تمرین مورد ارزیابی قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش آنالیز واریانس با اندازه های تکراری در سطح خطای پنج درصد و با استفاده از نسخه ی ۲۶ نرم افزار SPSS انجام شد.یافته ها:تمرینات کنترل حرکتی با و بدون رهاسازی میوفاشیال باعث ایجاد افزایش معنادار در مقدار استقامت عضلانی (آزمون مک گیل و بیرینگ سورنسن)، بعد از تمرین نسبت به قبل تمرین بوده است (۰/۰۰۱>p). استقامت عضلانی (آزمون مک گیل و بیرینگ سورنسن) بین دو گروه کنترل و تجربی تفاوت معنادار نداشت (۰/۰۵استقامت عضلانی در قبل و بعد تمرین بین دو گروه کنترل و تجربی تفاوت معناداری مشاهده نگردید (۰/۰۵کنترل حرکتی با و بدون رهاسازی میوفاشیال می تواند موجب بهبود استقامت عضلانی ناحیه مرکزی بدن در افراد مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی گردد هرچند تاثیر تمرینات کنترل حرکتی و رهاسازی میوفاشیال بر استقامت عضلانی ناحیه مرکزی بدن بیشتر از تمرینات کنترل حرکتی به تنهایی بود ولی میزان این تاثیر معنادار نبود. بنابراین، به نظر می رسد که هر دو پروتکل تمرینی بتوانند به عنوان یک روش مفید برای توانبخشی افراد مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی استفاده شوند.

نویسندگان

سعید جمالی برایجانی

دکترای تخصصی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده علوم ورزشی و تندرستی، دانشگاه تهران، پردیس بین الملی کیش، ایران

محمدحسین علیزاده

استاد گروه آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده علوم ورزشی و تندرستی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

نادر رهنما

استاد گروه آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران