بررسی مقاومت الکتریکی بتن با نسبتهای مختلف آب به سیمان

بررسی مقاومت ویژه الکتریکی بتن به عنوان یک معیارجهت بررسی پایایی بتن آرمه در برابر خوردگی میلگرد دراثرنفوذ یون کلرید،حملات کربناتاسیونی وپایایی خود بتن دربرابر نفوذ پذیری مواد زیان آور از جمله حملات سولفاتها، دیگر یونهام مخرب وانبساط زا وغیره، یکی از ویژگی های خاص بتن می باشد، که در چند دهه اخیر با پیشرفت چشمگیرعلوم تکنولوژی بتن مورد توجه قرار گرفته است. با این وجود تحقیقات بسیارکمی درزمینه بررسی معیارهام تغییر مقاومت ویژه الکتریکی واثرات آن برپایایی بتن صورت پذیرفته است. یکی ازروش هام بررسی مقاومت ویژه الکتریکی توسط دستگاه Impedance Spectroscopy بر روی نمونه های بتنی کاملاً اشباع در آب می باشد، که به دلیل سهولت شیوه اجرایی و ساخت دستگاه و ابداع تقریبی این روش درکشاورمان، دراین پژوه با ساخت چند نمونه مکعبی بتنی 10x10، به بررسی معیارها و پارامترهای تاثیرگذاربرمقاومت ویژه الکتریکی بتن ازجمله مواد تشکیل دهنده بتن، توسط دستگاه مذکوربرای دومحیط عمل آوری شامل: عمل آوری بتن ها درآب معمولی و عمل آوری نمونه های بتنی درمحیط سولفاته (محلول سولفات سدیم % 5) به صورت آزمایش عملی براساس ضوابط استانداردهای ملی صورت می گیرد. نتایج نشان می دهد که با کاهش نسبت آب به مواد سیمانی درصد جذب آب کوتاه مدت یک ساعته و بلند مدت 48 ساعته نمونه های بتنی خشک شده در اون در دمای 105 درجه سلسیوس کاهش یافته که این کاهش درنمونه ها با آب به مواد سیمانی زیر 0/3 محسوس می باشد.