بررسی اثرات تلفیق فرم و ویژگیهای معماری اسلامی براستحکام بناهای مناطق کویر

برای استحکام بناها درکویر به دلیل عدم وجودمواد با قدرت کافی ازفرم های قوسی شکل و هندسی و نظم درپلان بهره میگیرند که درمعماری اسلامی به وضوح قابل مشاهده است معماری اسلامی دارای ویژگیهای منحصربفردی است که ضمن توجه به مسائل زیباشناختی و حفظ محیط زیست پاسخگوی نیازهای اقلیمی هرمنطقه نیز بوده است فنون و قواعد به کاررفته دراین معماری بسیاری ازمفاهیم نوین درعرصه معماری پایدار را نیز به همراه دارد یکی ازنمونه های آن سیستم چهارصفه چلیپایی است که باتغییراتی ازدوران ساسانی به معماری اسلامی منتقل شده است و دارای سقفهای گنبدی شکل درمرکز پلان و چهارصفه درچهارگوشه سقف می باشد یکی ازدلایل اصلی استفاده ازهندسه درمعماری اسلامی پایدارکردن فرم ها می باشد که تاحدامکان بتوانند درمقابل بادهای موسمی و امواج زلزله مقاومت نمایند درمقاله حاضر سعی به بررسی اشتراکات طراحی فرم هایی با معماری اسلامی شده است که میتواند راه را برای تحقیقات بعدی درزمینه پیاده سازی این اصول باتکنولوژی و نیازهای بشر دراستحکام بناها درمناطق کویر هموار سازد