تاثیر بسته آموزشی خوش بینی به روش قصه گویی بر تنیدگی تحصیلی کودکان دختر

مقدمه: تنیدگی تحصیلی در نتیجه ارزیابی فرد، مبنی بر تجربه ناهماهنگی بین درک از مطالبات موقعیت­های تحصیلی و منابع درون فردی است. این مطالعه با هدف تعیین اثربخشی بسته آموزشی خوش بینی به روش قصه گویی بر تنیدگی تحصیلی کودکان دختر انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نوع شبه آزمایشی با پیش آزمون- پس آزمون و گروه کنترل است. جامعه ی آماری پژوهش را تمامی دانش­ آموزان دختر شهر کرمان در سال تحصیلی ۹۹-۱۳۹۸ تشکیل داد. تعداد ۴۰  نفر به روش نمونه گیری تصادفی خوشه­ای انتخاب و به صورت تصادفی ساده در گروه­ های آزمایش و کنترل گمارده شدند. سپس پرسشنامه­ تنیدگی تحصیلی انگ و هوان در مورد هر دو گروه اجرا شد. گروه­ آزمایش ۱۰ جلسه آموزش خوش بینی به روش قصه ­گویی را دریافت کردند. پس از مداخله هر دو گروه پرسشنامه­ فوق را به عنوان پس آزمون تکمیل کردند. نتایج : فاکتور درون موردی انتظارهای والدین/معلمان در دو سطح پیش آزمون، پس آزمون، (p<۰.۰۱ و ۱۲۰/۵۷= (۲۷ و۲) F ) معنادار می باشد، بنابراین می توان نتیجه گرفت که نمرات انتظارهای والدین/معلمان افراد در دو سطح با یکدیگر اختلاف معنی داری دارند. همچنین از آن­جا که در اثر متقابل بین انتظارهای والدین/معلمان و گروه نیز نتایج (p<۰.۰۱ و ۱۸/۰۹= (۲۷ و۲) F) معنادار می باشد، بنابراین می توان نتیجه گرفت که اثر متقابل بین میزان انتظارهای والدین/معلمان و گروه، معنی دار است.  نتیجه ­گیری: باتوجه به اثربخشی آموزش خوش بینی به روش قصه ­گویی پیشنهاد می­شود در جهت بهبود وضعیت سلامت روا­ن­شناختی و کاهش تنیدگی دانش ­آموزان استفاده گردد.