اتصال آلیاژ آلومینیوم ۶۰۸۲ به فولاد زنگ نزن مارتنزیتی ۴۲۰ به روش فاز مایع گذرا با استفاده از بین لایه روی-قلع

اتصال به روش فاز مایع گذرا (TLP) اخیرا توجهات زیادی را به خود جلب کردهاست. بررسی اثر دما و زمان بر کیفیت اتصال فاز مایع گذرا بین آلیاژ آلومینیوم ۶۰۸۲ و فولاد زنگنزن مارتنزیتی ۴۲۰ با استفاده از بینلایه روی و قلع انجام شده است. عکسهای متالوگرافی نشان از تشکیل ساختار دندریتی بین روی و آلومینیوم است. از طرفی نفوذ مایع در جامد بین قلع و فولاد نیز مشاهده شده است. نمونه ها در سه دمای ۴۵۰ ، ۵۰۰ و ۵۵۰ درجه سلسیوس که هرکدام بالاتر ازدمای بررسی استحکام برشی نمونه ها گویای این است که با افزایش دما و زمان بطور کلی استکام نمونه ها افزایش پیداخواهندکرد. این درحالی است که بیشترین استحکام از نمونه با دمای ۵۵۰درجه سلسیوس و زمان ۳۰دقیقه گرفته شده که این مقدار برابر است با ۲۷ مگاپاسکال. این درحالی است که کمترین استحکام مربوط به نمونه ای است که در دمای ۵۰۰درجه سلسیوس و زمان ۱۵دقیقه اتصال پیدا کرده بوده است.