بررسی روشهای تصفیه فاضلاب روغن روان کننده صنایع فلزکاری

روان کننده های صنایع فلزی (MWFs) به طور گسترده جهت خنک سازی و روان کردن قطعات فلزی حین انجام عملیات روی آنها استفاده می شود. میزان مصرف سالیانه جهانی این روغنها حدود L 109 * 2 بوده و میزان فاضلاب آن بیش از 10 برابر این مقدار می باشد, چرا که این روغنها جهت استفاده باید رقیق شوند. روان کننده های مصرف شده به علت دارا بودن مواد شیمیایی مختلف, حضور بیو سایدها و غیره, سبب آلودگی های شدید زیست محیطی و انتشار بوی فساد شده شده که لزوم تصفیه و دفع نهایی مناسب و کامل را توجیه می نماید. آلاینده های اصلی فاضلاب صنایع فلز کاری شامل COD (mg/L 80000 -50000), فلزات سنگین (بر حسب نوع صنعت), TSS (براده های فلزات), مواد محلول ( آهن, سرب, آلومینیوم, نیتروژن, فسفر و . . .) و مواد آلی روغنی با زنجیره های بلند و حلقوی بوده که نیاز به روشهای خاصی برای تصفیه دارد. برای تصفیه این فاضلابها روشهای مختف فیزیکی, شیمیایی و بیولوژیکی موجود است. تصفیه های فیزیکی و شیمیایی معمول, می توانند این فاضلابها را تصفیه کرده, اما استانداردهای دفع را تأمین نمی کنند. در این بررسی به مقایسه روشهای مختلف فیزیکی و شیمیایی تصفیه این فاضلابها پرداخته و روشهای مناسب با توجه به استانداردهای دفع ارائه شده است.