بررسی میزان بیان پروتئینهای HSP۷۰ و HSP۹۰ ریوی در پاسخ به کاهش بار تمرین در شرایط هیپوکسی
محل انتشار: فصلنامه ابن سینا، دوره: 21، شماره: 1
سال انتشار: 1398
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 288
فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SINA-21-1_001
تاریخ نمایه سازی: 8 اردیبهشت 1400
چکیده مقاله:
مقدمه: با وجود شناخت کاهش بار تمرین ورزشی بهعنوان الگویی برای افزایش عملکرد ورزشی در شرایط طبیعی، اطلاعاتی در ارتباط با تاثیر این الگوی تمرینی بر اندامهای داخلی در شرایط هیپوکسی وجود ندارد. هدف پژوهش حاضر بررسی پاسخدهی پروتئینهای HSP۷۰ و HSP۹۰ ریوی به کاهش بار تمرین در شرایط هیپوکسی بود.
روش بررسی: نمونههای پژوهش حاضر شامل ۲۴ سر رت نر نژاد ویستار (۸ سر کنترل، ۱۶ سر تجربی)، کاملا سالم و بدون سابقه بیماری (سن ۴ هفته و میانگین وزنی ۹±۷۲ گرم) بود. گروه تجربی پس از شش هفته تمرین تناوبی، به مدت سه هفته در محیط هیپوکسی نگهداری شدند. نیمی از رتهای تجربی در طی سه هفته قرارگیری در هیپوکسی، به اجرای تمرینات تناوبی با شدت کمتر (تیپر) پرداختند. جهت اندازهگیری میزان بیان پروتئینهای HSP۷۰ و HSP۹۰، بافت ریه خارج شده و مورد سنجش قرار گرفت. جهت تحلیل دادهها از روش آماری آنالیز واریانس یک طرفه استفاده و ۰۵/۰p≤ سطح معنیدار در نظر گرفته شد.
یافتهها: بیان پروتئینهای HSP۷۰ و HSP۹۰ در گروه هیپوکسی نسبت به گروه کنترل بهطور معنیدار افزایش یافت (۰۵/۰p≤). در گروه هیپوکسی تیپر نیز نسبت به گروه هیپوکسی، بیان پروتئینهای ذکرشده کاهش معنیدار نشان داد (۰۵/۰ p≤).
بحث و نتیجهگیری: به نظر میرسد هیپوکسی سبب تنش بیولوژیکی ریه میشود که پاسخ محافظتی ریه از طریق افزایش بیان پروتئینهای شوک حرارتی را در پی دارد و احتمالا اجرای تمرینات تناوبی با شدت کمتر در شرایط هیپوکسی به حفظ هموستاز ریه کمک میکند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مهدی یادگاری
university of mazandaran
شادمهر میردار
university of mazandaran
غلامرضا حمیدیان
university of tabriz
حسین برنجیان تبریزی
Islamic Azad University Kazerun
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :