مدیریت روسازی جاده های جنگلی با استفاده از فرایند تحلیل سلسله مراتبی

طرح مدیریت پایدار جنگلهای شمال کشور، با هدف عملیات ی کردن اصول آمایش سرزمینی در حال تدوین است . این در حالی است که پیش شرط موفقیت آن مرمت جادههای جنگلی می باشد که اکنون بخش اعظم آنها مستهلک شدهاند. به منظور مدیریت تعمیر و نگهداری جاده های جنگلی موجود لازم است وضعیت روسازی جاده از نظر چاله ، شیار، جوی کناری ، بیرونزدگی سنگ ، رانش بررسی و در تصمیم گیری دخالت داده شوند. ارزیابی پارامترهای مذکور، همچنین میزان تاثیر آنها درهزینه های تعمیر و نگهداری جادهها و اولویت بندی گزینه ها، نیازمند تصمیم گیری چند معیاره می باشد. در این پژوهش ابتدا عوامل موثر بر استهلاک روسازی و میزان تاثیر آنها بر اولویت مرمت و نگهداری با نظرخواهی از کارشناسان تعیین ، سپس ۱۵ کیلومتر از جاده های جنگلی واقع در جنگل های سری های ۳و ۴ کلاردشت انتخاب و قطعه بندی گردید. با توجه به تعداد زیاد قطعات جاده ، اولویت بندی در مدیریت مرمت و نگهداری قطعات (گزینه ها) با کمک روش سلسله مراتبی رتبه ای انجام گرفت و مدلی برای مدیریت مرمت و نگهداری جادههای جنگلی توسعه داده شد. یافته های این پژوهش نشان می دهند که با بهره گیری از این مدل، تصمیم گیرندگان قادرند با درک دقیق از دیدگاههای تمامی صاحب نظران و ارزیابی تاثیر عوامل مورد بررسی به روش تحلیل سلسله مراتبی ((AHP ، تعیین اولویت های مکانی و زمانی برای اقدامات مختلف مرمتی در جادههای جنگلی را انجام دهند. به عبارت دیگر، این روش به تصمیم گیران این امکان را می دهد که با استفاده از خرد جمعی کارشناسی و درک عمیق از تاثیرات عوامل مختلف ، اقدامات تعمیر و نگهداری را در جادههای جنگلی را با توجه به محدودیت های بودجه ای به ترتیب اولویت بندی کنند.