ماهیت شر و قبح اخلاقی از منظر علامه حسنزاده آملی، علامه مصباح یزدی، علامه طباطبایی و علامه شهید مطهری

یکی از مسائل مهمی که فلاسفه و متکلمان با آن مواجه هستند و باید پاسخ مناسبی برای آن داشته باشند، مسئلهی شرور و قبایح اخلاقی و ماهیت و نقش آن در هستی است؛ چراکه شناخت این امر ارتباطی مستقیم با اعتقاد به عدالت، حکمت، قدرت و رحمت پروردگار دارد. پژوهش حاضر بهگونهی تطبیقی و با بررسی دیدگاه اندیشمندان معاصر و جامعنگر، همچون علامه حسنزاده آملی، علامه مصباح یزدی، علامه طباطبایی و شهید مطهری و با روش توصیفیتحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانهای به تبیین و تحلیل نظریات اسلامشناسان مذکور، در صدد پاسخ به این سوال مهم و اساسی است که ماهیت شرور و قبایح اخلاقی و نقش آن در عالم چیست؟ یافتههای پژوهش نشان میدهد که شر امری عدمی، نسبی و لازمهی این جهان مادی و نسبت به خیر اندک و همچنین، لازمهی قطعی نظام علی و معلولی است. در این بین، علامه حسنزاده امور عالم تکوین را صرفا خیر محض میداند و علامه مصباح با تاکید بر توحید افعالی، تفسیر صحیحتری از چیستی شرور ارائه کرده است.