تاثیر شوری آب آبیاری و تراکم گیاهی بر کیفیت علوفه دو اکوتیپ خارشتر (.Alhagi camelorum Fisch)
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 153
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ESCS-16-4_008
تاریخ نمایه سازی: 15 آذر 1402
چکیده مقاله:
خارشتر گیاهی چند ساله و شورزی است که قابلیت تولید علوفه در اراضی شور را دارد. به منظور بررسی تغییرات کیفیت علوفه این گیاه تحت تاثیر شوری و تراکم در دو اکوتیپ خارشتر، آزمایشی در قالب اسپلیت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با ۳ تکرار در دو مکان(بیرجند و سربیشه) اجرا گردید. کرت های اصلی شامل سطوح شوری آب آبیاری(۳.۵، ۷.۵ و ۱۲ دسی زیمنس بر متر، ناشی از کلرید سدیم ) بودند. کرت های فرعی ترکیب سطوح اکوتیپ (وشمگیر و کرند) و تراکم (۱۰ و ۲۰ بوته در متر مربع) بودند. در پایان فصل رشد مقادیر پروتئین، چربی و خاکستر خام، فیبر حل شونده در شوینده اسیدی و خنثی، انرژی متابولیسمی و ماده خشک قابل هضم علوفه، مورد بررسی قرار گرفت. پروتئین خام تحت تاثیر شوری به طور معنی داری کاهش یافت، لیکن چربی خام در دو اکوتیپ مورد مطالعه عکس العمل متفاوتی نسبت به شوری نشان داد، به گونه ای که با افزایش شوری چربی خام در اکوتیپ کرند کاهش و در اکوتیپ وشمگیر افزایش معنی داری یافت. افزایش تراکم در بیرجند منجر به افزایش معنی دار انرژی متابولیسمی و کاهش معنی دار فیبر حل شونده در شوینده اسیدی گردید ولی در سربیشه تاثیر معنی داری بر این صفات نداشت. افزایش تراکم بوته در سطح شوری ۱۲ دسی زیمنس بر متر منجر به کاهش معنی دار فیبر حل شونده در شوینده خنثی شد، ولی در سایر سطوح شوری آب آبیاری، اثر آن معنی دار نبود. اعمال شوری منجر به کاهش معنی دار عملکرد علوفه تر گردید ولی افزایش شوری از ۵/۷ به ۱۲ دسی زیمنس بر متر تاثیری بر عملکرد علوفه نداشت. کیفیت علوفه تولیدی در سربیشه بالاتر از بیرجند بود، هر چند اکوتیپ کرند در بیرجند و اکوتیپ وشمگیر در سربیشه کیفیت علوفه بالاتری را نشان دادند. بر اساس نتایج حاصله، در سطوح بالای شوری آب آبیاری، کشت خارشتر با تراکم بالاتر، می تواند منجر به تولید علوفه با کیفیت تری شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مصطفی زنگویی
دانشجوی دکتری فیزیولوژی گیاهان زراعی، گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند
سهیل پارسا
دانشیار گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند
مجید جامی الاحمدی
استاد گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند
علی ایزانلو
دانشیار گروه مهندسی تولید و ژنتیک گیاهی، دانشکده کشاورزی دانشگاه بیرجند
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :