طراحی الگوی مدیریت آموزش و یادگیری توانمندساز کارکنان

هدف این پژوهش طراحی الگوی مدیریت آموزش و یادگیری کارکنان بود. برای دستیابی به هدف پژوهش، از روش تحلیل محتوای کیفی از نوع قیاسی استفاده شد. لذا اسناد و منابع مکتوب در بازه زمانی ۲۰۱۲ تا ۲۰۲۱ به عنوان جامعه تحقیق انتخاب شدند که از این بین درنهایت، تعداد ۳۹ مقاله (شامل ۲۴ مقاله پژوهشی و ۱۵ مقاله مروری) که به شیوه هدفمند انتخابشده و بر مبنای مدل توانمندسازی اسپریتز (۱۹۹۵) مورد تحلیل محتوای قیاسی قرار گرفتند و راهبردهای آموزشی موثر برای برآورده سازی انواع توانمندسازی استخراج و درنهایت الگوی مدیریت آموزش و یادگیری کارکنان تدوین گردید. روش کار به این صورت بود که بر اساس ارتباط بیشتر مقالات با موضوع پژوهش بهصورت هدفمند؛ ابتدا مقالهای انتخاب می شد، تحلیل محتوا می گردید و سپس مقالهای دیگر انتخاب و مورد تحلیل قرار می گرفت. تا رسیدن به اشباع نظری (مقاله شماره ۳۹)، انتخاب نمونهها ادامه یافت. بمنظور بررسی اعتبار درونی الگوی روندی و تجویزی تدوینشده، در رابطه با ابعاد مختلف الگوپرسشنامهای در مقیاس لیکرت طراحی گردید و به همراه تصاویر و توضیحات مربوط به الگوها برای ۱۵ نفر از متخصصان حوزه آموزش و منابع انسانی ارسال شد برای اینکه مشخص شود به لحاظ آماری میانگین بهدستآمده معنادار است از آزمون T تک نمونهای استفاده شد. که نتایج نشان داد میانگین محاسبهشده بهطوری معناداری از میانگین (عدد ۳) بالاتر است. (T=۷.۳۳, P<۰.۰۰۱)) اساس یافته های بدست آمده،الگوی مدیریت آموزش و یادگیری توانمندساز کارکنان از دید متخصصان به عنوان الگوی خاص می تواند برای توانمندسازی کارکنان مورد استفاده مدیران منابع انسانی سازمان ها قرار گیرد.