پاسخ فیزیولوژیک و بیوشیمیایی ذرت (Zea mays L.) و سویا (Glycine max L.) به کادمیم در کشت مخلوط
سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 216
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJFCS-54-2_014
تاریخ نمایه سازی: 9 مهر 1402
چکیده مقاله:
پژوهش حاضر به منظور بررسی اثر کادمیم بر ویژگی های فیزیولوژی و فعالیت های بیوشیمیایی ذرت (Zea mays L.) و سویا (Glycine max L.) در کشت خالص و مخلوط انجام شد. این آزمایش در گلخانه دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار اجرا شد. غلظت های کادمیم شامل ۰، ۵۰، ۱۰۰، ۱۵۰ و ۲۰۰ میلی گرم کادمیم در کیلوگرم خاک بود. نسبت های کاشت اعمالشده شامل کشت خالص ذرت و سویا و کشت مخلوط ذرت و سویا با نسبت ۵۰:۵۰ بود. نتایج نشان داد که کلروفیل a و b با افزایش کادمیم خاک در هر دو کشت خالص و مخلوط کاهش یافت. به گونه ایکه کلروفیل a در بوته های ذرت و سویا در کشت مخلوط در غلظت ۲۰۰ میلی گرم کادمیم نسبت به عدم مصرف کادمیم، به ترتیب ۳۳/۲۵ و ۳۱/۱۰ درصد کاهش نشان دادند. هچنین نتایج نشان داد اثرات اصلی کادمیم و نسبت های کاشت بر محتوای نسبی آب برگ و میزان قند محلول برگ در سطح احتمال یک درصد معنی دار بود؛ اما برهمکنش کادمیم و نسبت های کاشت بر دو صفت مذکور اثر معنی داری نشان نداد. محتوای آب نسبی ذرت و سویا در کشت مخلوط بیشتر از تک کشتی بود؛ به طوری که محتوای نسبی آب برگ ذرت و سویا در کشت مخلوط نسبت به کشت خالص به ترتیب ۲۶/۵ و ۳۱/۷ درصد افزایش نشان داد. بوته های ذرت در کشت خالص و مخلوط در مقایسه با سویا میزان محتوای نسبی آب برگ بیشتری داشتند. برگ ذرت و سویا در کشت مخلوط نشاسته کمتری نسبت به کشت خالص داشتند؛ کاهش نشاسته برگ در کشت مخلوط ذرت و سویا در بالاترین سطح کادمیم مورد بررسی نسبت به عدم مصرف کادمیم به ترتیب ۵۸/۵۴ و ۷۳/۷۸ درصد بود. کشت مخلوط نسبت به کشت خالص باعث افزایش میزان قند محلول برگ ذرت و سویا شد که این افزایش در ذرت ۵۴/۸ درصد و در سویا ۹۱/۷ درصد بود. همچنین با افزایش غلظت کادمیم در خاک بر میزان پرولین در تمامی نسبت های کاشت دو گیاه ذرت و سویا افزوده شد. به طوری که در کشت مخلوط بیشترین پرولین ذرت (۹۶۱/۰ میکرومول بر گرم وزن تر) در بالاترین سطح کادمیم و کمترین پرولین ذرت (۰۳۴/۰ میکرومول بر گرم وزن تر) در عدم مصرف کادمیم مشاهده شد. باتوجهبه نتایج پژوهش حاضر، کشت مخلوط ذرت و سویا با استفاده از سازوکارهای فیزیولوژیک و بیوشیمیایی موجب تعدیل اثرات منفی ناشی از تنش فلز سنگین کادمیم می شود.
نویسندگان
فائزه زعفریان
گروه زراعت، دانشکده علوم زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران
رقیه حسن پور
گروه زراعت، دانشکده علوم زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران
مریم صادق
گروه زراعت، دانشکده علوم زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :