اثربخشی طرحواره درمانی بر تنظیم شناختی هیجان در افراد دارای شخصیت تاریک

هدف از پژوهش حاضر اثربخشی طرحواره درمانی بر تنظیم شناختی هیجان در افراد دارای شخصیت تاریک بود. روش پژوهش حاضر در زمره تحقیقات نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری در این پژوهش کلیه افراد مراجعه کننده به مراکز مشاوره منطقه ۸ تهران در سال ۱۴۰۱ بودند که پس از توزیع پرسشنامه ، دارا بودن صفات تاریک شخصیت در آنان محرز شد. بدین ترتیب از بین جامعه آماری پژوهش تعداد ۲۴ نفر به روش نمونه گیری در دسترس که تمایل به شرکت در این دوره درمانی دارند به عنوان نمونه انتخاب شدند، در ادامه با گمارش غیر تصادفی در دسترس (هدفمند) ۱۲ نفر در گروه آزمایش و ۱۲ نفر در گروه کنترل قرار گرفتند. جهت سنجش اندازه گیری متغیرهای پژوهش از پرسشنامه های مثلث تاریک شخصیت جانسون و وبستر (۲۰۱۰) و تنظیم هیجان گرانفسگی (۲۰۰۱) استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون کوواریانس چند متغیره (مانکوا) و مفروضه های آن استفاده شد که این تحلیل با نرم افزار SPSS۲۶ انجام شد. نتایج آزمون نشان داد آموزش طرحواره درمانی ، به طور معناداری تنظیم هیجان در افراد دارای شخصیت تاریک را افزایش داده است . بنابراین آموزش طرحواره درمانی می تواند به عنوان یک مداخله موثر در افراد دارای شخصیت تاریک مورد توجه قرار داده شود.