افزایش کارایی حشره کشی و رفع اثر تاخیری خاک دیاتومه ی سایان علیه حشرات کامل شپشه ی برنج Sitophilus oryzae L. ، در ترکیب با اسانس مورد Myrtus communis L.
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 170
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ARPP-5-1_005
تاریخ نمایه سازی: 15 اسفند 1401
چکیده مقاله:
چکیده در این پژوهش، اثر حشره کشی خاک دیاتومه ی سایان در ترکیب با فرمولاسیون ام جی حاوی اسانس گیاه مورد Myrtus communis L. روی حشرات کامل شپشه ی برنج Sitophilus oryzae، بررسی شد. پنج دز ۱۲۵/۰، ۲۵/۰، ۵/۰، ۱ و ۵/۱ گرم سایان بر یک کیلوگرم غله در ترکیب با چهار غلظت صفر و مقادیر برآورد شده LC۱۰، LC۲۰ و LC۵۰ ام جی (به ترتیب برابر با ۱۲۶۷، ۱۷۹۰ و ۳۴۵۱ میکرولیتر بر لیتر هوا) بررسی شدند. آزمایش ها در دمای ºC۲±۲۶، رطوبت نسبی %۵±۶۵ و ۱۶:۸ L:D انجام شدند. مرگ و میر حشرات کامل روی دانه های گندم پس از ۲۴، ۴۸ و ۷۲ ساعت در چهار تکرار محاسبه گردید. برای بررسی تولید نتاج، حشرات کامل زنده و مرده پس از ۷۲ ساعت از ظروف حذف و تعداد حشرات کامل ظاهر شده (به تفکیک زنده و مرده) پس از ۴۵ و ۹۰ روز شمارش شد. درصد مرگ و میر در ترکیب تیماری سایان به تنهایی پس از ۷۲ ساعت نیز در دز ۵/۱ گرم بر کیلوگرم برابر با ۶۶/۱۶ درصد بود. استفاده ی ترکیبی ظرف ۲۴ ساعت باعث افزایش معنی دار میزان مرگ و میر شد به طوری که طی ۴۸ و به ویژه ۷۲ ساعت بسیار قابل توجه بود و از حدود ۸۰ درصد در ترکیب تیماری LC۱۰ - ۱۲۵/۰ گرم بر کیلوگرم طی ۴۸ ساعت به حدود ۱۰۰ درصد در ترکیب تیماری LC۵۰- ۵/۱ گرم بر کیلوگرم رسید. در هیچ یک از ترکیب های تیماری حاوی اسانس نتاجی تولید نشد و نتاج نسل های F۱ و F۲ تنها در اثر استفاده ی انفرادی از سایان ظاهر شدند. نتایج این تحقیق افزایش قابل توجه اثر حشره کشی خاک دیاتومه ی سایان و نیز رفع اثر تاخیری آن (کاهش زمان درمعرض گذاری از حدود بیش از ۱۴ روز به حدود ۷۲ ساعت) را در ترکیب با اسانس مورد نشان دادند که می تواند در امر مبارزه با آفات انباری مورد توجه قرار گیرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
ملیحه ریحانی
دانشجوی سابق کارشناسی ارشد، گروه گیاه پزشکی، دانشکده ی تولید گیاهی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان.
محسن یزدانیان
استادیار گروه گیاه پزشکی، دانشکده ی تولید گیاهی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان.
علی افشاری
دانشیار گروه گیاه پزشکی، دانشکده ی تولید گیاهی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :