تحلیل رابطه استراتژی ها و باورهای اخلاقی با کیفیت زندگی کاری : نقش میانجی سبک زندگی اخلاق مدار

زمینه: تنوع و پیچیدگی ابعاد زندگی فردی، اجتماعی و حرفه ای کارکنان در عصر علم و فناوری در بسترهای جو اخلاقی مختلفی که در سازمان ها حکم فرماست ضرورت نواندیشی اخلاق را در بعد کیفیت زندگی کاری کارکنان می طلبد. از این نظر پژوهش با هدف اثربخشی استراتژی­های اخلاقی و باورهای اخلاقی بر کیفیت زندگی کاری با نقش میانجی سبک زندگی اخلاق مدار انجام گرفت. روش: روش پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ شیوه اجرا توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری کلیه کارکنان دانشگاه پیام نور همدان می باشد. حجم نمونه بر اساس نمونه گیری هدفمند ۹۰ نفر برآورد و انتخاب شد. ابزارهای پژوهش چهار پرسشنامه استراتژی اخلاقی، باورهای اخلاقی، سبک زندگی اخلاق مدار و کیفیت زندگی کارکنان است که پایایی آن ها به ترتیب ۸۹/۰، ۹۱/۰، ۸۶/۰ و ۸۲/۰ از طریق آزمون آلفای کرونباخ محاسبه شد. روایی پرسشنامه مورد تایید صاحبنظران قرار گرفت.  برای تجزیه و تحلیل داده­ها از دو سطح آمار توصیفی و آمار استنباطی و نرم افزارهای SPSS, LISREL استفاده شد. یافته­ ها: پژوهش نشان داد بین استراتژی­های اخلاقی با کیفیت زندگی رابطه وجود دارد. بین باورهای اخلاقی و کیفیت زندگی کاری رابطه وجود دارد. بین سبک زندگی اخلاق مدار و کیفیت زندگی کاری رابطه وجود دارد. همچنین بین استراتژی­های اخلاقی و باورهای اخلاقی با میانجی گری سبک زندگی اخلاق مدار و کیفیت زندگی کاری کارکنان رابطه وجود دارد. نتیجه گیری: نتایج حاکی از آن است از طریق استراتژی­ها و باورهای اخلاقی با نقش میانجی سبک زندگی اخلاق مدار کارکنان می توان کیفیت زندگی کاری را افزایش داد.