ارزیابی وضعیت تغذیه ای گل رز در مزارع تولیدی شمال خوزستان

در شمال خوزستان، با سطح زیرکشتی معادل ۲۴۵ هکتار گل رز، ۳۶% گل بریده رز کشور در خارج از فصل تولید می-شود. به منظور ارزیابی وضعیت تغذیه ای رز و آگاهی از مشکلات مربوطه، از ۳۴ مرکز تولید رز گلخانه ای بازدید به عمل آمد و نمونههای آب، خاک، برگ و گل تهیه گردید. به دنبال آن، فاکتورهای مورد نظر شامل ویژگی های شیمیایی آب آبیاری، ویژگی های فیزیکی و شیمیایی خاک، غلظت عناصر غذایی برگ و شاخص های کیفی گل اندازهگیری شد. سپس بر اساس شاخص های کیفی گل، جامعه نمونهبرداری شده به دو گروه رزکاری های با کیفیت گل بالا و پایین تقسیم شده و غلظت عناصر غذایی برگ و شاخص های کیفی گل در هر دو گروه بر اساس آزمون t مورد مقایسه آماری قرار گرفت. نتایج نشان داد که کلاس آب آبیاری مورد استفاده در مزارع تولیدی، C۲S۱ بوده و مشکلی از لحاظ شوری و سدیم ندارد. متوسط هدایت الکتریکی و پ- هاش خاک های تحت کشت رز به ترتیب ۱۶/۱ دسی زیمنس بر متر و ۷/۷ به دست آمد. مصرف بیرویه کودهای فسفاته منجر به افزایش فسفر قابل استفاده خاک تا حد ۲/۲۸ میلیگرم در کیلوگرم شده است. در حالی که عدم استفاده از کودهای پتاسه و کشت و کار مداوم منجر به کاهش پتاسیم قابل استفاده خاک تا حد ۱۲۰ میلیگرم در کیلوگرم شده که این مسئله باعث افت شاخص های کیفی رز در منطقه گردیده است. میانگین غلظت عناصر کم مصرف قابل استفاده خاک (آهن، منگنز، روی و مس) به ترتیب ۹/۷، ۵/۴، ۵/۱ و ۱/۲ میلیگرم در کیلوگرم خاک بود که همگی، بجز منگنز، در حد مطلوب می باشند. نتایج نشان داد که در گروه رزکاری های با کیفیت گل بالا، غلظت پتاسیم برگ، وزن تر گل، طول جام گل و قطر جام گل به طور معنیداری در سطح ۱% بیشتر از مقادیر این شاخص ها در گروه رزکاری های با کیفیت گل پایین بود. غلظت سایر عناصر غذایی در دو گروه تفاوت معنیداری با هم نداشت.