تاثیر رهبری اخلاقی بر ظرفیت انطباق‎پذیری سازمانی (مورد مطالعه: کارمندان دانشگاه تبریز)

یکی از موضوعات بسیار اساسی در سازمان­ها مقوله انطباق ­پذیری است. پژوهش حاضر با سنجش میزان انطباق ­پذیری در بین کارمندان، قصد دارد ارتباط آن را با رهبری اخلاقی آزمون کند. روش پژوهش پیمایشی و ابزار اندازه‎گیری پرسشنامه بسته‎پاسخ است. جامعه آماری این پژوهش را کارمندان دانشگاه تبریز به تعداد ۷۱۶ نفر در سال ۱۳۹۱ تشکیل می‎دهد که از این تعداد ۲۳۹ نفر بر اساس فرمول کوکران و به شیوه نمونه‎گیری طبقه‎ای تصادفی به نسبت سطوح طبقات انتخاب شده­اند. بر اساس نتایج تحلیل رگرسیونی، به‎ترتیب اثرهای ابعاد وضوح نقش، جهت‎گیری مردمی، هدایت اخلاقی و سازه رهبری­ اخلاقی بر متغیر وابسته (ظرفیت انطباق­ پذیری سازمانی) معنادار بوده و متغیرهای یاد شده توانسته‎اند، ۶۳ درصد تغییرات متغیر وابسته را تبیین کنند.