S Wikipedije, slobodne enciklopedije
Pljuvačni kiseli prolinom bogati fosfoprotein 1/2 je protein koji je kod ljudi kodiran gen PRH1.[3][4]
Ljudska pljuvačka sadrži brojne proteine, od kojih neki čine genetički polimorfizam. Amilaza pljuvačke (Amy,) bazični pljuvačni (Pb) [2, 3] i kiseli (Pa) [4-6] proteini pljuvačke bogati prolinom (Pr) i dvostruki pljuvačni proteini svi su autosomni polimorfizmi koji pokazuju rasne varijacije.
Elektroforetske studije fenotipova Pa u pljuvački parotidne ili podvilične pljuvačne žlijezde lahko se određuju u škrobnim gelovima s kiselinom ureje, sa prisutnošću (+) ili odsustvom (–) tamno obojenog anodnog proteina. Iako cijela pljuvačka koja se odmah smrzne i liofilizira može dopustiti unos Pa i Pb, ona često stvara loše razriješen uzorak gela. Ova varijabilnost nije objašnjena. Čini se da to nije povezano sa faktorom pljuvačke per se, jer njena kratka inkubacija koja se nije mogla odrediti za Pa i Pb sa jednakim alikvotima parotidne ili submandibularne pljuvačke od iste osobe nije imala očigledan učinak na komoricu definiranih obrazaca gela čistih uzoraka. Uoćeno je smanjenje glikoproteina i drugih komponenti koje se gradiraju blizu Pa pojasa, kada se parotidna pljuvačka taloži s 8% TCA, još jednom tehnikom povremeno korisnom za derekciju. Dijagram relativne elektroforetske migracije prikazuje proteine iz pljuvčkei krvi i konzistentan je s ranije objavljenim.
Proizvodi gena Pb i Amy1 jasno se razlikuju u sistemu gela. Iako se čini da imunoglobulini migriraju u položaju sličnom Pa traci, protein Pa slabo se boji Amido crnom lOB, dok se imunoglobulini slabo boje bojom Sung i Smithie. Čini se jasnim da se sada Pr materijal može odvojiti od Pa gelom, kao (+) i Pa (–) fenotipovi u parotidnoj (P), cijeloj (W), submandibularnoj (Sm) i miješanoj pluvački eksprimirani u kiselo-urejinom škrobnom gelu (pH 2,4), obojenom metodom Sung i Smithies. Posmatrani su kanali: 1-3, Pa (+), pojedinačno A; kanali 4-7, Pa (–), pojedinačni B. Svi uzorci su Pb 1-1 i nemaju pojas C. Zapažen je relativno slaba struktura proteina u uzorcima cijele pljuvačke.[5]
