tamall
Brezhoneg
Etimologiezh
- → Etimologiezh da glokaat (Ouzhpennañ) .
Anv-kadarn
tamall gourel (liester : tamalloù)
- en em zisammañ eus un tamall.
Troidigezhioù
- galleg : accusation (fr)
Verb
tamall
- tamall un den
- Na gomz morse a rouanez :
Ur gaouiad out, mar o meulez ;
Un den krouget, m’o zamallez. — (Gabriel Milin, Furnez ar geiz, euz a Vreiz, Brest, 1868, p. 93.) - Na damallit morse un den ho peus karet. — (Gabriel Milin, Furnez ar geiz, euz a Vreiz, 1868, p. 88.)
- — [...] ? Evidon-me, ôtrou person, n'oun ket evit hen tamall, hen graio nep a garo. [...]... — (Fañch al Lae, Bilzig, Kemper, 1925, p. 61.)
- Daoust ha tamall da vreur a faot dit bremañ ? — (Yann ar Floc'h, Koñchennou eus Bro ar Stêr Aon, Levrdi Le Dault, Kemper, 1950, p. 48.)
- Na gomz morse a rouanez :
- tamall un dra da un den
- Daoust petra ma Doue a oa tamallet dezañ ? — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Troisième Partie, 1974, p. 34.)
- tamall un den da un dra bennak (da laer, da vuntrer...)
- C'hoant e-nevoa Lomm da damall ar re-mañ da laer. — (Jules Gros, Le trésor du breton parlé Première Partie, 1966, p. 128.)