damwele

Savet diwar damwel-, pennrann ar verb damwelout, hag an dibenn-ger -e

Furm verb

damwele /dãmˈɥeːle/

1. Furm ar verb damwelout e trede gour unan an amdremened, en doare-disklêriañ

• Gant ur c'hemmadur mesket (war-lerc'h ar rannig-verb e pe ar stagell isurzhiañ ma) :

Etre delioù fonnus un dervenn gozh e tamwele Harry un digoadenn dirazo. — (J.K. Rowling, lakaet e brezhoneg gant Mark Kerrain, Harry Potter ha Maen ar Furien, An Amzer embanner, 2012, p. 264.)

• galleg : (elle)/(il) apercevait ^(fr)
• galleg : (elle)/(il) distingait ^(fr)