moereb

Testeniekaet en henvrezhoneg (motrep).

Meneget er C'hatolikon (mozreb).

Da geñveriañ gant ar gerioù modryb en kembraeg, modryp en kerneveureg (gerioù heñvelster).

Anv-kadarn

moereb /ˈmweː.rep/ benel (liester : moerebed)

1. C'hoar an tad pe ar vamm.
   • Gant an tammig danvez a oa bet lakaet d'ar wreg yaouank dre destamant, gant Mai-Mechêl ar Gwilhou, intañvez Loeiz Kavellad, he moereb, [...]. — (Yeun ar Gow, E Skeud Tour Bras Sant Jermen, eil emb. Al Liamm, 1978, p. 10.)
   • — « Ha me, va lodenn eus heritaj va moereb. » — (Jakez Riou, An Ti Satanazet, Skridoù Breizh, 1944, p. 20.)
2. Gwreg an eontr.

   <skouer>.

• tintin

• moereb-kompez
• moereb-kozh