Алёкма

Алёкма
руск. Олёкма, як. Өлүөхүмэ
Характарыстыка
Даўжыня	1436 км
Басейн	210 000 км²
Расход вады	1 950 м³/с
Вадацёк
Выток	Ябланавы хрыбет
• Месцазнаходжанне	Алёкмінскі Станавік
• Каардынаты	53°44′42″ пн. ш. 117°20′16″ у. д.HGЯO
Вусце	Лена
• Месцазнаходжанне	на ўсход ад Алёкмінска
• Каардынаты	60°22′27″ пн. ш. 120°40′40″ у. д.HGЯO
Размяшчэнне
Водная сістэма	Лена
Краіна	Расія
Рэгіёны	Якуція, Забайкальскі край, Амурская вобласць
Код у ДВР	18030400112117200009486
выток вусце
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Алёкма (руск.: Олёкма, якуцк.: Өлүөхүмэ) — рака ў Сібіры, правы прыток Лены. Цячэ па тэрыторыях Якуціі, Забайкальскага края, Амурскай вобласці Расіі.

Даўжыня ракі 1436 км. Плошча вадазбору 210 000 км². Сярэдні расход вады 1950^[1] м³/с. Сярэдні аб’ём сцёку 61,544^[1] км³/год. Рака Алёкма бярэ пачатак у горнай мясцовасці на тэрыторыі Забайкальскага края. Верхняе цячэнне ў межах Алёкмінскага Cтанавіка. Далей рака працякае па ўсходняй частцы Алёкма-Чарскага нагор’я. Упадае ў Лену у напрамку на ўсход ад горада Алёкмінск. Рэчышча звілістае. Хуткасць стала змяняецца. На тэрыторыі Якуціі ёсць парогі. Дно пясчанае і камяністае. Сярод прытокаў: Тарын, Чара, Шаман, Тургунча, Авіка, Укурум і інш. Рака суднаходная на адлегласці 406 км ад вусця.

Рака Алёкма — папулярны турыстычны маршрут. На берагах сустракаюцца старажытныя наскальныя надпісы.

• Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 1: А — Аршын / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1996. — Т. 1. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0036-6 (т. 1).
• Географический энциклопедический словарь: Географические названия / Гл. ред А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев, А. Г. Воронов и др.. — М.: Сов. энциклопедия, 1983. — С. 317. — 538 с. — 100 000 экз. (руск.)

• Река Олёкма // Путеводитель по Владивостоку и Дальневосточному федеральному округу Архівавана 19 лістапада 2012. (руск.)
• Государственный водный реестр РФ (руск.)
• Рулёва С. Н., Завадский А. С. Олёкма // Научно-популярная энциклопедия «Вода России» (руск.)