Айрум

Горад Айрум арм.: Այրում Герб Краіна  Арменія Марз Тавуш Каардынаты 41°12′ пн. ш. 44°54′ у. д.HGЯO Кіраўнік сельскай абшчыны Руслан Антанян Горад з 2006 Плошча 1,3 км² Вышыня над узроўнем мора 550 ± 1 м Водныя аб’екты Рака Дэбед Насельніцтва 2 381 чалавек (2008) Нацыянальны склад армяне Часавы пояс UTC+04:00 Паштовы індэкс 4102 Айрум на карце Арменіі

Медыяфайлы на Вікісховішчы

Айру́м (арм.: Այրում) — горад у Арменіі, на поўначы марза Тавуш.

Галовай гарадской абшчыны з’яўляецца Руслан Антанян^[1].

Горад знаходзіцца ў падножжа хрыбта Гугарац, за 18 км на захад ад Наемберана, за 28 км на паўночны ўсход ад Алаверды суседняга марза Лары і за 13 км на паўднёвы ўсход ад грузінскага горада Садахло. Горад знаходзіцца на беразе ракі Дэбед на чыгунцы і аўтатрасе Ерэван — Тбілісі.

У Айруме растуць высакаякасныя персікі, яны нароўні з наемберанскімі з’яўляюцца самымі якаснымі на тэрыторыі Арменіі.

Айрум з 1960 года з’яўляўся пасёлкам гарадскога тыпу. Пасля адміністрацыйнай рэформы ў Арменіі зноў атрымаў статус сяла, з 04.07.2006 горад.

У наваколлі сяла былі знойдзены сляды селішча бронзавага веку — збожжасховішча, статуэткі.

Паводле дадзеных «Каўказскага календара» на 1912 год у сяле Айрум Барчалінскага павета Тыфліскай губерні жылі 360 чалавек, галоўным чынам азербайджанцаў, паказаных як «татары»^[2].

Дынаміка насельніцтва Айрума паказана ў табліцы.

Асноўная частка насельніцтва працуе ў будаўніцтве, на кансервавым заводзе і ў чыгуначнай гаспадарцы. Кансервавы завод спецыялізуецца на перапрацоўцы садавіны, у 1980-х гг. ён з’яўляўся другім па велічыні ў рэспубліцы.

Блізу аднаго з суседніх сёл — Тэхут знаходзіцца буйнае медзяна-малібдэнавае радовішча — Тэхуцкае. Запасы медзяна-малібдэнавай руды на радовішчы складаюць каля 450 млн тон. У дадзены момант радовішча ў стадыі распрацоўкі.

Айрум з’яўляецца адзіным дзейным чыгуначным міждзяржаўным пунктам і адпаведна ўсе чыгуначныя перавозкі з Арменіі ў іншыя краіны ажыццяўляюцца праз станцыю Айрум і далей у Грузію. Пасажырскі рух прадстаўлены адным прыгарадным цягніком Гюмры — Айрум, цягніком далёкага прытрымлівання Ерэван — Тбілісі і летнім цягніком Ерэван — Батумі^[5].