kloro
Esperanto
[editar]
«kloro»
(rexistru)
Sustantivu
[editar]
nominativu singular kloro; acusativu singular kloron; → sustantivu non cuntable; ensin plural
Vascu
[editar]
Sustantivu
[editar]inanimáu - nominativu kloro, definíu singular kloroa, ergativu singular kloroak → sustantivu non cuntable; ensin plural
Declinación
declinación de kloro
| indefiníu | singular | plural | |
|---|---|---|---|
| absolutivu | kloro | kloroa | |
| ergativu | kloroak | ||
| xenitivu | kloroaren | ||
| dativu | kloroari | ||
| comitativu | kloroarekin | ||
| benefactivu | kloroarentzat | ||
| causativu | kloroarengatik | ||
| instrumental | kloroz | kloroaz | |
| inesivu | kloroan | ||
| locativu | |||
| adlativu | |||
| terminativu | |||
| directivu | |||
| alverbial | |||
| ablativu | |||
| partitivu | klororik | ||
| prolativu | klorotzat |
Referencies
[editar]- Elhuyar Hiztegia/Diccionario Elhuyar; Kultura eta Hizkuntza Politika Saila/Departamento de Cultura y Política Lingüística, Eusko Jaurlaritza/Gobierno Vasco Páxina web.