Todiramphus pyrrhopygius
Todiramphus pyrrhopygius | ||
---|---|---|
Estáu de caltenimientu | ||
Esmolición menor (IUCN 3.1)[1] | ||
Clasificación científica | ||
Reinu: | Animalia | |
Filu: | Chordata | |
Clas: | Aves | |
Orde: | Coraciiformes | |
Familia: | Halcyonidae | |
Xéneru: | Todiramphus | |
Especie: |
T. pyrrhopygius (Gould, 1841) | |
Sinonimia | ||
Halcyon pyrrhopygia | ||
Consultes | ||
[editar datos en Wikidata] |
Todiramphus pyrrhopygius[2] ye una especie d'ave coraciforme de la familia Halcyonidae endémica d'Australia. El so plumaxe ye predominántemente verde azuláu y blancu col obispillo de color castañu acoloratáu. Atopar por tol continente australianu, principalmente en rexones grebes.
Taxonomía
[editar | editar la fonte]El alción culirrojo foi descritu científicamente pol ornitólogu John Gould en 1841. Mientres enforma tiempu foi conocíu como Halcyon pyrrhopygia enantes de ser treslladáu al xéneru Todiramphus. El so nome científicu vien de los términos antiguu|griegos]] pyrrho-/πυρρο- "color de fueu" o "coloráu" y pyge/πυγή "nalgues".[3]
Descripción
[editar | editar la fonte]El alción culirrojo mide ente 20–22.5 cm. El so pileu ye verde motudu en blancu, la so cola y ales son de color verde azuláu, y la parte inferior del llombu, el obispillo y les coberteres cimeres de la coles son de color castañu acoloratáu, y el so pechu, banduyu y pescuezu son de color blancu. Tien una franxa negra que va dende'l picu hasta la nuca travesando los güeyos. Les femes son de tonos más apagaos. El so iris ye de color pardu escuru y les sos pates son de color gris escuru. Los xuveniles tienen el pechu veteado. La so llamada ye un silvido descendente, y tien una llamada d'alarma caltriante qu'emiten cuando tán cerca del nial.[4][5]
Distribución y hábitat
[editar | editar la fonte]El alción culirrojo ye nativu de la mayor parte d'Australia. Ye un visitante branizu nel sureste del país, ente que ye sedentariu nel restu del territoriu.[4] Habita nos montes secos, sabanes y zones de carba onde predominen Eucalyptus sp. y Acacia aneura. Eviten los montes trupos, mientres la dómina de cría estes aves treslladóse a los cursos fluviales en busca de turries arenoses onde escavar túneles p'añerar.[4]
Reproducción
[editar | editar la fonte]La dómina de cría producir d'ochobre a avientu y realicen una sola niarada por temporada, anque munches aves nun críen en dómina de seca. Añeren en túneles d'ente 0,5–1,25 m de llargor asitiáu nel terciu superior d'un terraplen o una turria vertical xeneralmente non empobináu escontra l'agua o bien a un calce secu. Pue que abandonen el llugar si'l calce anúbrese.[6] Dacuando puede asitiar el so nial en termiteros nel norte. Suelen poner ente trés y seis güevos blancos y brillantes, que miden una media de 25 mm x 22 mm.[6]
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ BirdLife International (2012). «'Todiramphus pyrrhopygius'» (inglés). Llista Roxa d'especies amenazaes de la UICN 2012.1. Consultáu'l 20 de febreru de 2013.
- ↑ Bernis, F; De Juana, E; Del Hoyo, J; Fernández-Cruz, M; Ferrer, X; Sáez-Royuela, R; Sargatal, J. «Nombres en castellano de las aves del mundo recomendados por la Sociedad Española de Ornitología (Sexta parte: Coliiformes, Trogoniformes y Coraciiformes)». Ardeola. Handbook of the Birds of the World (Madrid: SEO/BirdLife) 48 (1): páxs. 107-110. ISSN 0570-7358. https://www.seo.org/wp-content/uploads/tmp/docs/vol_48_1_sexto.pdf.
- ↑ Henry George Liddell y Robert Scott (1980). A Greek-English Lexicon (Abridged Edition). United Kingdom: Oxford University Press. ISBN 0-19-910207-4.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Slater, Peter (1970). A Field Guide to Australian Birds: Vol.1. Non-passerines. Adelaide: Rigby, páx. 406. ISBN 0-85179-102-6.
- ↑ Simpson K, Day N, Trusler P (1993). Field Guide to the Birds of Australia. Ringwood, Victoria: Viking O'Neil, páx. 160. ISBN 0-670-90478-3.
- ↑ 6,0 6,1 Beruldsen, G (2003). Australian Birds: Their Nests and Eggs. Kenmore Hills, Qld: self, páx. 269. ISBN 0-646-42798-9.
Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]Wikispecies tien un artículu sobre Todiramphus pyrrhopygius. |