Papiru Ebers
|
| |
| Tipu |
manuscritu y rollo (es)  |
|---|---|
| Estáu | Antiguu Exiptu |
| Llingua orixinal | llingua exipciana tardiega |
| Alfabetu | Hieráticu |
| Epónimu | Georg Ebers |
| Tema | medicina |
| Material | papiru |
| Propietariu |
Georg Ebers y Biblioteca de la Universidad de Leipzig (es) |
| Llocalización |
Biblioteca de la Universidad de Leipzig (es) |
| Creación | 1600 edC |
 | |
El Papiru Ebers ye unu de los más antiguos trataos médicos conocíos. Foi redactáu nel antiguu Exiptu, cerca del añu 1500 antes de la nuesa era; ta fecháu nel añu 8º del reináu d'Amenhotep I, de la dinastía XVIII.
Descubiertu ente los restos d'una momia na tumba de Assasif, en Luxor, por Edwin Smith en 1862, foi mercáu de siguío pol exiptólogu alemán Georg Ebers, al que debe'l so nome y la so traducción. Caltiénse anguaño na biblioteca universitaria de Leipzig.
Ye tamién unu de los más llargos documentos escritos atopaos del antiguu Exiptu: mide más de venti metros de llargor y unos trenta centímetros d'altu, y contién 877 apartaos que describen numberoses enfermedaes en dellos campos de la medicina como la oftalmoloxía, la xinecoloxía, la gastroenteroloxía..., y les correspondientes prescripciones, según un primer esbozu de depresión clínica respectu al campu de la psicoloxía.
La farmacopea exipcia de la dómina recurría a más de 700 sustancies, estrayíes na so mayor parte del reinu vexetal: azafrán, mirra, áloes, fueyes de ricino, Lotu azul, estractu de lliriu, zusmiu d'amapola, resina, inciensu, cáñamu, etc.
El papiru tamién inclúi dellos remedios llograos d'inseutos y arañes.[1]
Conocencies médiques
[editar | editar la fonte]El Papiru Ebers ta escritu en hieráticu. Consta de 110 páxines conteniendo dalgunes de les 700 fórmules maxistrales y remedios.
El papiru contién un "tratáu del corazón", destacando que'l corazón ye'l centru del sistema sanguineu, con vasos xuníos a cada parte del cuerpu. Los exipcios describieron el corazón como'l puntu de xunta de numberosos vasos, que, creyer nesi entós; tresportaben los distintos fluyíos como'l sangre, llárimes, orina y l'espelma. Tamién tien un capítulu pa los desórdenes mentales, nel que se recueye trestornos tales como la depresión y la llocura.
Contién amás dellos capítulos con métodos de contracepción, métodos pal diagnósticu d'embaranzu según otros trestornos xinecolóxicos, dermatolóxicos (manches, eczemas, acné...), enfermedaes gastrointestinales, parasitarias, urolóxiques, amás de la observación médica realizada sobre ambos aparatos sexuales; tamién se detallen delles enfermedaes oftalmolóxicu y cutaneu, odontolóxiques, tratamientos quirúrxicos de los abscesos y tumores, trestornos óseos y pa les quemadures.
Amás de les recetes máxiques de los sacerdotes de la diosa Sekhmet, como'l testu sobre la lleche d'una madre recién dada a lluz pa curar les quemadures, un tanto estrañu, recuéyense dellos "conxuros", xunto con una curtia farmacopea; pal tratamientu de les enfermedaes antes descrites.
Referencies
[editar | editar la fonte]- ↑ Medeiros, Y. M., Ramos-Elordut, J. & Pinu, J. M., 2006. Los inseutos melecinales de Brasil: primeres resultancies. Boletín de la Sociedá Entomolóxica Aragonesa, 38: 395-414. ISSN 1134-6094
Enllaces esternos
[editar | editar la fonte]Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre Papiru Ebers.
- Ficha del Papiru Ebers en La Tierra de los Faraones
| Control d'autoridaes |
|
|---|
Datos: Q310301