[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/Saltar al conteníu

Limasol

Coordenaes: 34°40′30″N 33°02′39″E / 34.674997°N 33.044286°E / 34.674997; 33.044286
Esti artículu foi traducíu automáticamente y precisa revisase manualmente
De Wikipedia
Limasol
Alministración
PaísBandera de Xipre Xipre
Distritu distritu de Limasol
Tipu d'entidá ciudad de Chipre (es) Traducir[1]
Cabezaleru/a del gobiernu Nicos Nicolaides
Nome oficial Λεμεσός (el)[2]
Nome llocal Λεμεσός (el)[2]
Códigu postal 3010–3150
Xeografía
Coordenaes 34°40′30″N 33°02′39″E / 34.674997°N 33.044286°E / 34.674997; 33.044286
Limasol alcuéntrase en Xipre
Limasol
Limasol
Limasol (Xipre)
Superficie 44.87 km²
Demografía
Población 235 056 hab. (2011)
Porcentaxe 99.88% de distritu de Limasol
Densidá 5238,6 hab/km²
Más información
Prefixu telefónicu 357 25
Estaya horaria UTC+02:00 (horariu estándar)[3]
UTC+03:00 (horariu de branu)[3]
Llocalidaes hermaniaes Patras, Brașov y San Petersburgu
limassolmunicipal.com.cy
Cambiar los datos en Wikidata

Limasol (griegu: Λεμεσός, Lemesós; turcu: Leymosun; n'armeniu, Լիմասոլ) ye la segunda ciudá más estensa de Xipre, y la capital del distritu de Limasol. Atópase na mariña sur del país, na badea de Akrotiri. Limasol foi construyida ente dos ciudaes antigües, Amatunte y Curio, polo que mientres l'Imperiu bizantín, yera conocida como Neápolis (Nueva ciudá).[4] La población actual de la ciudá ye d'aproximao 201.300 persones (a finales del 2004).[5]

Ye unu de los puertos más importantes pal comerciu nel mar Mediterraneu. A partir d'esto, Limasol convirtióse nel principal centru turísticu, comercial y provisor de servicios del área.[6] Esta ciudá ye renombrada pola so gran tradición cultural. Una amplia variedá d'actividaes y un gran númberu de museos y sitios arqueolóxicos tán disponibles pa los visitantes.[6]

Anguaño, la franxa turística de Limasol va pel este hasta Amatunte. Escontra l'oeste de la ciudá ta la base militar británica de Acrotiri que forma parte del territoriu d'Acrotiri y Dhekelia, posesión ultramarina del Reinu Xuníu.

La historia de Limasol ye curtia en comparanza a otros asentamientos xipriotes, una y bones los primeros datos sobre'l so poblamientu daten de la Tercer Cruzada, dempués de que Ricardo Corazón de Lleón destruyera l'antigua ciudá d'Amatunte en 1191.

Sicasí, l'área de Limasol tuvo habitada dende tiempos antiguos. Atopáronse tumbes que daten del 2000 e.C. y otres que daten de los sieglos VIII a IV e.C.[7] A pesar d'ello nun ye mentada nos escritos clásicos.

Teatru Romanu-Griegu de Curio nes contornes de Limasol.

Les actes del Conceyu de Calcedonia (451) menten a un obispu Sóter de la desconocida ciudá de Teodosiana que ye identificada con Limasol yá que se noma al citáu obispu xunto a los de de Amatunte y Arsinoe. N'escritos posteriores, la ciudá de Neápolis de Xipre, famosa pol so obispu Leoncio de Neapolis, un importante escritor delsieglu VII, paez ser tamién Limasol. Nel sieglu X, Constantino VII referir a ella como Nemasos.

El primer eventu rexistráu na historia de Limasol, más allá de nomes, data de 1191 y ta amestáu a la fin del dominiu bizantín sobre Xipre. El rei d'Inglaterra, Ricardo Corazón de Lleón, saleaba escontra Tierra Santa, n'otru navío facer la so prometida Berenguela de Navarra y la so hermana Juana, reina de Sicilia. Por cuenta de una nube, el barcu de les reines detener na actual Limasol. Isaac Comneno, el gobernador bizantín de Xipre, conocíu como un home cruel,[8] convidó a les reines a desembarcar, col enfotu de secuestrales, pero estes refugaron la ufierta. Entós, refugó da-yos agua fresco, polo que les muyeres viéronse obligaes a salir a mar abiertu una vegada más. Cuando Ricardo llegó a Limasol y conoció a Isaac Comnenus, pidiólu que contribuyera cola cruzada pa la lliberación de la Tierra Santa. Nun principiu Isaac aceptó, pero más tarde refugó dar ayuda.[9]

Ricardo, tiempu dempués, escorrer y vencer, dempués de lo qu'Inglaterra tomó control de Xipre. Ricardo celebró'l so matrimoniu con Berenguela de Navarra, quien recibiera la corona como reina d'Inglaterra en Xipre. Esti fechu produció la cayida del dominiu bizantín sobre Xipre. Ricardo destruyó Amatunte y los habitantes treslladar a Limasol.

Un añu dempués, en 1192, Xipre foi vendíu a la Orde del Temple, ricos monxos y soldaos, que la so meta yera protexer el Santu Sepulcru, en Xerusalén. Los caballeros impunxeron impuestos bien altos pa recuperar el dineru qu'usaren pa mercar Xipre. Esto llevó a una revuelta de los xipriotes, quien demandaben que'l tratu tenía d'eslleise. Ricardo aceptó'l pidíu y buscó un nuevu comprador: Guido de Lusignan, un católicu d'orixe francu. Esto llevó a que Xipre fuera apurríu a la Dinastía Franca de los reis del Reinu medieval Chipriota.

Por un periodu d'aproximao tres siglos, (1192-1489, Limasol esfrutó d'una remarcable prosperidá. Xipre carauterizar pol so gran númberu d'obispos llatinos. Esto enllargóse hasta la ocupación de los otomanos en 1570. Los batallones llatinos qu'estableciera monesterios, instaláronse ellí.

L'establecimientu de munchos comerciantes en Xipre, y especialmente en Limasol nel sieglu XIII, llevó al bienestar de los sos habitantes. El so puertu, como un centru de tresporte y comerciu, contribuyó de gran manera al desenvolvimientu cultural y financieru.[9]

Llegada d'Alemaña

[editar | editar la fonte]

El rei d'Alemaña Federico II, impulsáu polos Templarios de Xipre, quien yeren enemigos d'Ibelen, llegó ya invadió la ciudá en 1228. Depués llamó a Jhon Ibelen p'aldericar los planes contra los musulmanes. Ibelen foi a Limasol acompañáu del Rei Eric, y tolos Templarios de Xipre. Cuando Ibelen refugó cooperar, Federico nun tuvo más opción que dexalo dir. El rei alemán tomó'l control de Limasol y otres ciudaes, y una vegada nomaos los gobernadores pa caúna d'elles, abandonó Xipre. Les fuercies de Federico fueron vencíes na batalla de 1229, que tuvo llugar en Agirta, una aldega na zona de Kyrenia. L'enfrentamientu desenvolver ente les fuercies de Federico y les tropes franques, lideraes por John Ibelen. La resultancia de la batalla foi la lliberación de Xipre del control alemán.[10]

Los ataques d'Exiptu

[editar | editar la fonte]
Castiellu Kolossi en dir de la ciudá de Limasol.

Limasol foi testigu de los ataques de los mamelucos d'Exiptu. El puertu de Limasol convertir nun abellugu pa los pirates qu'escalaben los países del Este del Mediterraneu y robaben a musulmanes.

Los nobles faíense más ricos pol dineru que-yos daben los pirates. Por ello, una fuercia militar llegó a Limasol en 1424, unviada polos mamelucos d'Exiptu. Los mamelucos afararon y quemaron Lemesos (Limasol). Un añu más tarde, invadieron Xipre de nuevu con más fuercia, escalando Famagusta y Lárnaca, y depués llegaron a Limasol, onde tomaron el Castiellu ensin nenguna dificultá, escalaron distintos comercios y depués volvieron a El Cairu. Los mamelucos volvieron en 1426, causando mayores estroces en Limasol. Jano, el rei de Xipre, foi ganáu en Chirokitia y foi unviáu a El Cairu como prisioneru.

Xipre foi vendida en 1489 a Venecia pola Reina Caterina Cornaro. Los venecianos nun taben interesaos en Xipre, namái nel cobru d'impuestos y na esplotación de les fontes del país. Destruyeron el Castiellu de Limasol. Los viaxeros que visitaron Xipre nel sieglu XVI atoparon en mala traza a la población chipriota.

Tolos habitantes de Xipre fueron esclavizados polos venecianos, y viéronse obligaos a pagar un tributu de la metá de los sos ingresos, por casu, una parte de los sos productos de la tierra, como'l trigu, el vinu, l'aceite o los animales.

Invasión otomana

[editar | editar la fonte]

L'Imperiu otomanu invadió Xipre ente 1570 y 1571, y ocupar. Limasol foi conquistada en xunetu de 1570 ensin nenguna resistencia.[11]Distintos viaxeros describen a la ciudá como una aldega con un númberu considerable d'habitantes. Los cristianos vivíen en cases de bien baxa estatura, y les persones teníen d'agachase pa entrar. Esto faía col propósitu de que los otomanos nun entraren a les cases montando los sos caballos.

Los griegos y los turcos vivíen en distintos barrios. La ilesia tuvo un rol importante na educación del país mientres el periodu 1754-1821. Mientres esti tiempu, abriéronse escueles en toles ciudaes. Los intelectuales griegos enseñaben historia griega, turcu y francés. Les siguientes escueles funcionaben en Limasol:

  • La Escuela Griega, establecida en 1819
  • La primer escuela pública foi establecida en 1841
  • La escuela de muyeres foi establecida en 1861

Control británicu

[editar | editar la fonte]
Costanera de Limasol.

Los británicos apoderar de Xipre en 1878. El primer gobernador británicu de Xipre foi'l Coronel Warren, quien amosó gran interés en Limasol, polo que dende los primeros díes de mandatu la condición de la ciudá empezó a ameyorar. Llimpiáronse y repararon los caminos, quitáronse los animales del centru de la ciudá, llantáronse árboles y construyéronse los puertos pa carga y descarga de los barcos que teníen de fondiar lloñe de la vera. En 1880 instaláronse faroles pal llume nos barrios centrales. En 1912 la eletricidá reemplazó a estos faroles.[4]

Dende los primeros años de la ocupación británica empezó a operar una oficina postal, una oficina de telégrafu y un hospital. En 1880 empezó a funcionar la primera prensa. Nesta imprenta publicaron los periódicos Alithia, Anagennisis y Salpinx, en 1897.

A finales del sieglu XIX empezaron a operar los primeros hoteles, ente ellos, Europe y Amathus.

Estos cambeos realizaos polos británicos impulsaron el desenvolvimientu de la vida intelectual y artístico de la ciudá. Instaláronse escueles, teatros, clubes, galeríes d'arte, salones de música, sociedaes deportives, etc., que fueron bien significativos pa la vida cultural de Limasol.

Gracies al puertu creáronse puestos de trabayu rellacionaos col vinu y la industria de les cerámiques, según el turismu y el comerciu polo xeneral.

Conflictu Intercomunal

[editar | editar la fonte]

Dende'l periodu otomanu, la ciudá foi habitada por musulmanes y cristianos. Históricamente, los grecoxipriotes constituyeron la mayoría de la población. Nel censu otomanu de 1831, los grecoxipriotes constituyíen casi'l 53% de la población (GC 345 TC: 303).[12] Esti porcentaxe aumentó significativamente mientres el periodu británicu, llegando a 75 % en 1891 (GC: 5572; TC: 1616). El mesmu porcentaxe prevaleció mientres la primer metá del sieglu XX. Amenorgóse llixeramente hasta'l 71% en 1960 (TC: 56115; GC: 31283; Otros:6215), cuando la islla llogró la so independencia. Ye importante señalar la presencia d'otres nacionalidaes (5.296 británicos y 916 persones d'otros grupos como son los armenios, maronites y llatinos, etc), lo que tresformen a Limasol nun llugar bien cosmopolita.

Nun hubo movíos mientres los años 1950. Sicasí, mientres la llucha ente comunidaes de 1963-1964, munchos turcoxipriotes de pueblos o suburbios próximos fuxeron y buscaron abellugu de los sos llares nel barriu turcochipriota de la ciudá. Dempués de los combates del 9 de febreru de 1964, unos 400 turcoxipriotes, casi'l 7 % de la población turcochipriota de Limassol, viéronse obligaos a abandonar los sos llares y movese. En 1971, había inda 217 movíos turcoxipriotes que moraben nel barriu d'esa nacionalidá de la ciudá. Ye de destacar que'l vecinderu turcochipriota nun foi demarcado poles fortificaciones como en Nicosia, Larnaca o Paphos. Les bases britániques desempeñaron un papel bien importante pa caltener la paz nel llugar.

Cabo señalar, sicasí que, anque'l barriu turcu de Limassol nun yera un enclave en sentíu estrictu, taba curiáu por unos 950 combatientes turcoxipriotes que, por razones de seguridá, nun usaben los sos uniformes nes cais. La ciudá tenía la so propia alministración, incluyendo la estación de radio y el periódicu selmanal "oficial", lo qu'indica que'l barriu turcu portóse como'l restu de los enclaves de la islla (ver enclaves turcoxipriotes).

El 20 de xunetu de 1974, en respuesta a la ofensiva militar turca na isla, empecipióse un feroz conflictu en y alredor del barriu turcu de la ciudá. El barriu foi atacáu dende tolos llaos devolviendo'l fueu los defensores. Dempués de seis hores y 36 muertes, les combatientes turcoxipriotes rindiéronse, y tolos homes n'edá de combatir fueron tomaos como prisioneros de la guerra. Casi 2.700 homes fueron reteníos mientres 100 díes, primeramente nel estadiu y depués nos edificios escolares vacíos, hasta que s'efectuó l'intercambiu de prisioneros.

Ente que los homes yeren tomaos prisioneros, les sos families trataron d'escapar escontra'l norte mercando salvoconductos al norte (empresa peligrosa) o abellugándose en Akrotiri. En xineru de 1975 les persones que s'abellugaren en Akrotiri fueron unviaos finalmente al norte al traviés de Turquía. Trátase d'unvialos a Adana per vía aérea, dende onde fueron unviaos en barcu a intervalos de vuelta al sector controláu polos turcos nel norte.

La mayoría de los turcoxipriotes movíos de Limassol estableciéronse, más tarde, na ciudá de Kyrenia / Girne y nes sos proximidaes, anque munchos fueron reasentados tamién la zona de Famagusta y Morphou / Güzelyurt. Al 16 d'agostu de 1974, 2000 grecoxipriotes procedentes d'otres partes de la islla abellugárense na llocalidá.[13] El númberu total de persones movíes de turcochipriota Limassol en 1975 yera aproximao de 6,500 a 7,000.

Anguaño, la ciudá ye la más cosmopolita de Xipre. Non yá Limassol sirvi como un centru d'acoyida pa munchos grecoxipriotes movíos dende'l norte, pa quien fueron gran promoción de viviendes construyir en zones aledañas a la ciudá, pero más tarde convirtióse tamién nun centru d'acoyida de refuxaos libaneses que fuxíen de la guerra nel país nel so 1980. Dempués del colapsu de la Xunión Soviética, Limassol atraxo a munchos inmigrantes de los países de la cortina de fierro, especialmente Rusia. Hai tamién una pequeña comunidá turcochipriota (aproximao 300 persones), qu'empezó emigrar dende'l norte a finales de 1990 ya instalóse nes cases nel cascu antiguu turcochipriota de la ciudá. L'últimu censu de 2001 calculó a la población de Limassol en 94.250, pero la población puede dir fácilmente hasta 150.000 incluyendo los conceyos cercanos como Kato Polemidia y Germasogia.

Los primeros grupos marxistes de Xipre formar en Limasol, a principios de los años 1920. En 1926 formóse'l Partíu Comunista na ciudá. El so socesor, AKEL, apoderó les eleiciones municipales dende los primeros comicios, en 1943, ganaos por Ploutis Servas.

Dende avientu de 2006 l'alcalde de la ciudá ye Andreas Christou –tamién miembru de AKEL–, quien cumple un mandatu de cinco años.

Economía

[editar | editar la fonte]

El desenvolvimientu del turismu en Limasol empezó en 1974, cuando los invasores turcos ocuparon Famagusta y Kyrenia, les zones tutrísticas principales de Xipre. Limasol tien sableres bien curioses, riques en sable y aptes pa tomar sol y nadar.[14][15]Esiste una sablera pa natación, con toles instalaciones necesaries, porporcionadas pola Organización Turística de Xipre, na zona de Dasoudi.[16]

Limasol pasó a ser el puertu marítimu más importante de Xipre en 1974. Antes, esi puestu ocupar Famagusta, qu'agora forma parte de la rexón de la isla controlada per Turquía.

Limasol ye la base de munches de les compañíes vitivinícoles de la isla, sirviendo a les rexones vinícoles en crecedera nes fasteres del sur de los Montes Troodos. Les más importantes son KEO, LOEL, SODAP y ETKO. Los vinos y cognacs producíos sobre la base de les uves cultivaes na zona son bien apreciaes,[17] ganando dellos premios n'exhibiciones internacionales. Hai un consumu considerable de productos de vinu en Xipre, tantu per parte de los locales como polos estranxeros. Grandes cantidaes esportar a Europa.[18]

La ciudá de Limasol ye'l centru industrial más grande de la provincia, con una gran cantidá d'industries, ente les que se cunten testiles, mobleríes, calzáu, bebíes, comida, imprentes, metalúrxica, dispositivos electrónicos, plásticos, y munches otres empreses.

Limasol ye un importante centru de comerciu en Xipre. Esto debe a la presencia de la Base Soberana en Episkopí y Akrotiri, y al desplazamientu de la población de Limasol dempués de la invasión turca de 1974. El mercáu ta allugáu nel centru de la ciudá y na zona turística, a lo llargo de la mariña qu'empieza nel vieyu puertu y termina en Amathus. La mayor parte de los hoteles, restoranes, discoteques y llugares d'entretenimientu polo xeneral, atopar nesta zona.

Limasol tien dos puertos, comúnmente llamaos "vieyu puertu" y "nuevu puertu". El nuevu puertu tien el mayor tránsitu comercial y de pasaxeros, y ye'l puertu más grande de Xipre. El vieyu puertu tien un ruempefoles de 250 metros, y namái puede recibir tres barcos pequeños coles mesmes. De normal, ye usáu por botes pesqueros. El puertu nuevu tien 11 metros de fondura, y ruempefoles de 1300 metros de llargu. Puede recibir unes 10 naves aproximao. Toles esportaciones d'uves, vinos, maderes, cítricos, y les importaciones de ceberes, vehículos, máquines, testiles, fertilizantes, yerbicíes, fierro, etc. son importaes y esportaes por estos puertos.

Demografía

[editar | editar la fonte]

Les migraciones internes dende los años 1960 y l'arribación de persones movíes dempués de 1974, amontaron considerablemente la población de Limasol y les sos suburbios. L'área metropolitana de Limasol, anguaño, inclúi los conceyos de Limasol, Polemidhia, Mesa Geitonia, Agios Athanasios y Germasogeia.

Orixinalmente, Limasol tenía una población conformada por una entemez de griegos y turcos. La mayor parte de los turcos treslladar escontra'l norte nel añu 1974. Poro, munchos griegos que s'habíen vueltu abellugaos dempués de fuxir del norte de Xipre, instalar en Limasol. Mientres la década del noventa, munchos xitanos (consideraos turcos xipriotes, acordies cola constitución) tornaron dende'l norte de la islla p'asitiase en Limasol.

La ciudá ye tamién llar de la pequeña población xudía de la isla, cola única sinagoga del país.

La crecedera de la tasa de natalidá mientres finales del sieglu XIX y el sieglu XX (1878-1960) foi d'un 70%. El númberu d'habitantes de la ciudá en 1881 yera de 6.131 persones, ente qu'en 1960 el númberu aumentó a 43.593. La cifra d'habitantes griegos envalorar en 37.478, ente que la d'habitantes turcos en 6.115.

Limasol ye famosa en Xipre polos sos festivales, como'l Antroxu y la Fiesta del Vinu. L'Antroxu de Limasol dura diez díes, con allegres y risonderes mázcares. Esti costume ye bien antigua, yá que se remonta a los rituales paganos. Col pasu del tiempu adquirió un calter distintu, puramente empobináu al entretenimientu, con gran siguimientu popular.[19]El festival empieza col desfile inicial del Rei del Antroxu, siguíu por una competencia de vistíos estravagantes pa los neños. Mientres el desfile del antroxu nes cais principales, grandes ensames provenientes de tola islla axuntar pa ver los xarrés coles serenatas y otros grupos de mazcarones. Toles nueches, nos hoteles, llevar a cabo fiestes d'amarutes.[6]

Mientres la primer metá de setiembre, llevar a cabu'l Festival del Vinu nel Xardín Municipal de Limasol, toles nueches ente les 8 a.m. y les 11 p.m. Mientres el festival, los visitantes tienen la oportunidá de tastiar dalgunos de los meyores vinos xipriotes, que son ufiertaos de forma gratuita. Delles nueches, dellos grupos de Xipre o estranxeros, representen dances tradicionales, y tamién hai coros y otros.[6]

Otros festivales son el Festival de la Flor, en mayu, el Festival del Hinchente, en xunu, y el Festival de Teatru Griegu Antiguu.

Nel 2008, Limasol foi anfitriona del Festival d'Eurovisión Junior.[20]

AEL Limassol FC y Apollon Limassol son los dos principales clubes deportivos en Limasol, que tienen equipos de fútbol, baloncestu y voleibol. L'equipu AEL Limassol tien la mayor cantidá de trofeos en tolos deportes xuntos. En baloncestu, tantu Apollon Limassol como'l AEL Limassol son equipos bien poderosos, con repercusión internacional. El AEL Limassol exerz dominiu nel baloncestu y rexistra el récor de llograr el títulu nacional mientres cinco años siguíos (los últimos cinco años). Nel fútbol, los dos equipos, el Apollon Limassol y el AEL Limassol, desempeñar na Primer División. Aris Limassol FC ye otru equipu de fútbol que xuega anguaño en Segunda División y, al igual que'l AEL Limassol, ye unu de los clubes fundadores de l'Asociación de Fútbol de Xipre (KOP). El AEL Limassol tamién cunta con un poderosu equipu de vóley femenín.

L'estadiu de fútbol de Limasol ye l'Estadiu Tsirion, con capacidá pa 16.000 espectadores, qu'acueye a los trés equipos de fútbol de la ciudá. N'otres dómines foi la sede de Seleición de fútbol de Xipre. L'escenariu utilízase tamién pa la práutica del atletismu. Hai dellos otros estadios pa diversos deportes en Limasol.

L'estadiu de baloncestu de Apollon Limassol foi sede de la Europa Sur Rexonal Challenge Cup Final Four, de 2003, certame entamáu pola FIBA. El AEL llogró'l títulu d'esti tornéu y convirtióse asina nel primer equipu xipriota en ganar un troféu européu. En 2006, Limasol foi sede de la FIBA Europa All Star Game y tuvo como escenariu al Spyros Kiprianou Sports Centre, como lo fixera l'añu anterior.

Coles mesmes, en Limasol y el so contorna cuerre'l Rally de Xipre de Campeonatu Mundial de Rally.

Hai un equipu profesional de balonmano, el APEN Agiou Athanasiou.

Persones destacaes

[editar | editar la fonte]

Ioannis Phrangoudis, medayista olímpicu en deportes de tiru * Michael Cacoyannis, direutor de cine

Ciudaes hermaniaes

[editar | editar la fonte]

Referencies

[editar | editar la fonte]
  1. «Πόλεις» (griegu). Archiváu dende l'orixinal, el 9 xunu 2018. Consultáu'l 9 xunu 2018.
  2. 2,0 2,1 «Ιστορία» (griegu). Archiváu dende l'orixinal, el 9 xunu 2018. Consultáu'l 9 xunu 2018.
  3. 3,0 3,1 «Lemesos» (inglés,). Postcode Query. Archiváu dende l'orixinal, el 3 xunu 2018. Consultáu'l 3 xunu 2018.
  4. 4,0 4,1 «Villa-Mosaica.com Sobre Limasol» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 9 d'ochobre de 2007. Consultáu'l 28 d'ochobre de 2007.
  5. «Ad Board Media, Limassol» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 3 d'avientu de 2007. Consultáu'l 23 d'ochobre de 2007.
  6. 6,0 6,1 6,2 6,3 «DiscoverLimassol.com Sobre Limasol» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 2007-10-18. Consultáu'l 23 d'ochobre de 2007.
  7. «CyprusTravel.gr Historia de Xipre» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 24 d'avientu de 2007. Consultáu'l 23 d'ochobre de 2007.
  8. «Spiritus-Temporis.com Isaac Comnenus de Xipre» (inglés). Consultáu'l 24 d'ochobre de 2007.
  9. 9,0 9,1 «Your-Limassol.com Historia de Limasol» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 4 d'avientu de 2007. Consultáu'l 24 d'ochobre de 2007.
  10. «LimassolMunicipal.com.cy Historia de la ciudá de Limasol» (inglés). Consultáu'l 30 d'ochobre de 2007.
  11. «Cypnet.co.uk Invasión otomana a Xipre» (inglés). Consultáu'l 30 d'ochobre de 2007.
  12. Namái censáronse los varones.
  13. Report of the Secretary General on developments in Cyprus. 16 Aug 1974. Doc S/11353/Add.28
  14. «Cyprus.com, Sableres de Limasol» (inglés). Consultáu'l 28 d'ochobre de 2007.
  15. «Cyprus-Beach.com, Principales sableres de Limasol» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 2007-12-04. Consultáu'l 28 d'ochobre de 2007.
  16. «Cyprus-Experience.com, viaxes en Limasol» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 4 d'avientu de 2007. Consultáu'l 28 d'ochobre de 2007.
  17. «SelfCateringHols.com, guía de cata de vinu n'Europa» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 9 de mayu de 2008. Consultáu'l 28 d'ochobre de 2007.
  18. «Harpers.co.uk, Una nueva era pa Xipre» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 27 d'ochobre de 2007. Consultáu'l 28 d'ochobre de 2007.
  19. «Páxina web oficial del Antroxu de Limasol, Como nació l'antroxu» (inglés). Archiváu dende l'orixinal, el 3 d'avientu de 2007. Consultáu'l 23 d'ochobre de 2007.
  20. . Consultáu'l 23 d'ochobre de 2007.

Enllaces esternos

[editar | editar la fonte]