Lasaña

Lasaña
Nome	Lasaña
Procedencia	Italia
Procedencia	Italia
Detalles
Ingredientes	lasagne sheet (en) , Ragú, bexamel y parmesanu
Más información
Gastronomía	gastronomía d'Itália
[editar datos en Wikidata]

La lasaña (italianu: lasagna) ye un tipu de pasta que se sirve en llámines, amás de denominase asina tamién a un platu que tien pasta en llámines entrepolaes con carne (ragú o mueyu boloñesa) y bexamel llamáu lasaña al fornu (lasagna al forno). Trátase d'un platu d'orixe griegu/italianu.^[1] La lasaña al fornu tamién puede faese con verdures (espinaques, berenxenes, etc.) o pexes.^[2] Terminase con bexamel y abondoso quesu arralláu pa gratinarla nel fornu. Dambos platos tienen como llugar de origen Italia. La pallabra "lasaña" provién del griegu "lasanon", al traviés del llatín "lasanum", que se refier al cazo nel que se cocinaba. La pallabra singular n'italianu ye lasagna y en plural lasagne aplícase indistintamente al platu o a la pasta en forma de llámines. Ye una entrada o primer platu caliente que se suel comer pel hibiernu o nos periodos fríos de la primavera.

En Venezuela conózse-y col nome de pasticho, que provién del italianu: Pasticcio di lasagne (pastel de lasaña) ye otru nome, o sinónimu, col que denominen al platu en ciertos llugares d'Italia.

El mesmu Cicerón menta la so pasión pol "Lagum", que yeren tires de pasta llarga; ye bien posible que nesta dómina los italianos desenvolvieron les máquines pa ellaborar la pasta de lasaña.^[1] Lo más seguro ye qu'hasta'l sieglu XVII nun apaeciera un platu similar a la nuesa lasaña al fornu y conózse-y per tol mundu.

La so preparación ya ingredientes varien según la rexón onde se prepare. Por cuenta de la internacionalización del platu, en dellos llugares preparase con dos tipos de mueyos, como la de carne molida con mueyu de tomate y mueyu blancu (a esti tipu de lasaña suélse-y denominar tamién «lasaña boloñesa» n'honor al mueyu boloñesa (Ragù bolognese) que lleva nel so interior.

Sobre'l recipiente refractariu van echándose les plaques de pasta amugá, enriba d'elles arrámase'l conteníu y darréu el mueyu de bexamel, repitiese esta operación hasta llegar a la parte cimera na que s'espolvorisquen forgaxes de quesu por que gratine. Métese'l recipiente nel fornu aproximao 20 minutos (l'intervalu de tiempu va depender de la cantidá), el fornu tien de tar precalentado a 200 graos centígrados. A la fin el quesu tien de tar un pocu gratinado.

Esisten munches variantes d'esti platu, nel casu de la lasaña al fornu les variantes provienen del conteníu ente les llámines de pasta y bexamel, nesti casu puede atopase lasañas de verdures, y ente elles tiénense coles de bruselas, brócoli, d'espinaques, etc., pueden faese de pexe y nesti casu pueden contener atún, etc. Esisten variantes qu'en llugar de mueyu de carne (na so mayoría de gochu o vaca), empleguen carnes d'aves tales como'l pollu o'l pavu. Les variantes más sutiles pueden llegar a incluyir morciella como conteníu y fueyes de col en llugar de la pasta, el restu ye igual. Otra de les variantes, ta rellacionada con substituir la bexamel, por una veluté fecha con caldu vexetal, de carne o de pollu, bien recomendable pa les lasañas vexetales yá que resulta una ellaboración más llixera.

Esisten variantes qu'empleguen otru tipu de pastes, tales como: penne, macarrones, fideos, vermicelli, etc. ya inclusive puede ellaborase con verdures en llámines que faen les vegaes de pasta; tales verdures pueden ser el calabacín, la berenxena (nesti casu ye bien similar a la Mousaka griega), la col, etc.

Esisten variantes completes qu'en delles gastronomíes non italianes tienen auténtica personalidá, d'esta forma en Méxicu tiense la Lasaña Mexicana llamada Pastel Azteca, na que les capes de pasta #sustituyir por capes de tortielles y el mueyu boloñesa por chile con carne. En toles variedaes esiste como invariante el quesu gratinado na superficie esterior, escuéyese cualesquier que pueda fundise y gratinarse con cierta facilidá. La lasaña con verdures ye unu de los platos más famosos de la Gastronomía vexetariana, esistiendo innumberables exemplos con espinaques, calabacinos, Tofú, etc.^[2]