Esperantujo

Esperantujo (pronunciáu esperantuio) o Esperantio ye un términu (que significa daqué paecíu a «Esperantolandia») usáu polos falantes del idioma auxiliar pa la comunicación internacional Esperantu pa referise a la Comunidá esperantista y a les actividaes rellacionaes col idioma. Cuando dos persones falen n'esperantu, dizse que tán «en» Esperantujo.

Toponimia

La pallabra ta formada de forma análoga a los nomes de los países. N'esperantu, los nomes de los países y estaos nacionales yeren tradicionalmente creaos a partir del nome étnicu de los sos habitantes más el sufixu -ujo, por casu «Francia» yera Francujo, de franco (un francés).

El términu más análogu a Francujo sería Esperantistujo (Esperantistalandia). Sicasí, eso conduciría a la idea d'una unidá física, o un pueblu, ente que si usa'l nome del idioma como raigañu de la pallabra (esperantista) dase una connotación más astracta propia d'una esfera cultural.

Na actualidá, los nomes d'estaos nacionales fórmense más frecuentemente col sufixu -io, asina qu'agora Francio, y más apocayá la forma Esperantio fueron usaes, por casu, nel Pasporta Servo.