Bernardo Acevedo y Huelves

Bernardo Acevedo y Huelves
Vida
Nacimientu	Bual, 1849[1]
Nacionalidá	España
Muerte	Uviéu, 7 de setiembre de 1920[2] (70/71 años)
Estudios
Llingües falaes	castellanu asturianu
Oficiu	escritor, poeta
Miembru de	Cuerpo de Abogados del Estado (es) Real Academia Asturiana de les Artes y les Lletres
Xéneru artísticu	poesía

Bernardo Acevedo y Huelves (1849, Bual – 7 de setiembre de 1920, Uviéu) foi un abogáu, estudiosu del folclor y escritor asturianu.

Nacíu en Bual, fue a escuela primeru en Cuaña y dempués al institutu a Tapia. Coló pa Madrid col envís d'estudiar Medicina; en cuenta d'ello, acabó llicenciándose en Derechu. En 1889 foi nomáu abogáu del Estáu y destináu a la delegación de Facienda y a la Diputación Provincial d'Uviéu. Aparte del so trabayu como xurista, foi tamién escritor, n'asturianu y castellanu, y investigador del folclor del país.

Tocántenes al so llabor lliterariu, entamó a publicar, na prensa madrilana y nel periódicu El Anunciador, d'Uviéu, los sos primeros trabayos. En 1881 ganó'l premiu de poesía que convocara la Universidá d'Uviéu pa celebrar el segundu centenariu de la muerte de Calderón de la Barca. Dos años dempués ganó'l de los Xuegos Florales entamaos pola Sociedá Económica d'Amigos del País en 1883 (que tenía nel xuráu a Clarín y Acebal); y, años dempués, el premiu de los vecinos de Veiga nos Xuegos Florales de Xixón del 6 d'agostu de 1891, convocáu pa conmemorar la inauguración de la estatua de Xovellanos. Foi miembru correspondiente de les Academies d'Historia y de la Lengua Española (RAE) y de la Comisión Provincial de Monumentos, y escribió a modo en bien de periódicos del so tiempu: El Eco de Asturias, El Carbayón, El Nalón, Revista de Asturias... Dirixó tamién la edición d'obres ayenes (Poesías asturianas de Teodoro Cuesta) y escribió los capítulos sobro Bual, Navia-Villayón y Cuaña del tercer volume de la obra Asturias, de Bellmunt y Canella, espublizáu en Xixón en 1900.

Simultáneamente investigó sobre dellos aspectos de la cultura y el folclor asturianu. Ente les sos obres nesti campu rescamplen:

• Los vaqueiros de alzada (1893)
• Boal y su concejo (1898)
• Navia (1901)
• Vocabulario del bable de Occidente (coescritu con Marcelino Fernández y Fernández) (1932)

Espublizó tamién delles obres de temática xurídica, como Nociones de Derecho usual español (coescritu con Fermín Canella en 1894) y Legislación del impuesto de derechos reales y transmisión de bienes (1896).

• Los vaqueiros de alzada en Asturias. Reeditáu en 1985 pola Editorial Noega de Xixón. ISBN 84-86015-62-6
• Boal y su concejo. Reeditáu n'edición facsimilar en 1984 pola Editorial Mases de Xixón. ISBN 84-86328-03-09
• Ultimos momentos de Jovellanos: poesía en dialecto asturiano. Reeditáu n'edición facsimilar en 1999 pola Monumenta Histórica Asturiensia de Xixón.
• Poesía. Reeditáu (facsímil de ventiún poesíes asoleyaes ente 1888 y 1927) en 1995 pola Academia de la Llingua Asturiana. ISBN 84-8168-042-7

• VV.AA., Gran atlas del Principado de Asturias (A-G). Ediciones Nobel, Uviéu, 1996.