BDSM

BDSM ye un términu creáu pa tomar un grupu de práutiques y fantasíes erótiques. Trátase d'una sigla que combina les sigles resultantes de Bondage y Disciplina; Dominación y Sumisión; Sadismu y Masoquismu. Abarca, por tanto, a una serie de práutiques y aficiones sexuales rellacionaes ente sigo y venceyaes a lo que se denomina sexualidaes alternatives^[1].

Dacuando, na fala cotidiana, utilícense les espresiones "sado" o "sadomasoquismu" pa referise al BDSM, anque dambos términos resulten equívocos, en parte por tratase de pallabres creaes pola psiquiatría pa definir enfermedaes mentales y en parte, porque les práutiques tomaes pol BDSM son variaes y almiten gran cantidá de manifestaciones distintes.

Como práutica erótica'l BDSM sofítase siempres nel consensu de los participantes y estrémase radicalmente del sadismu criminal.^[2]

BDSM ye un términu creáu en 1990 pa tomar un grupu de práutiques y fantasíes erótiques. Trátase d'una sigla formada cola combinación de les iniciales de los siguientes pares de pallabres: Bondage y Disciplina; Dominación y Sumisión; y Sadismu y Masoquismu.^[1]

«Bondage» ye un términu inglés referíu a la suxeción qu'impliquen ciertos venceyos, que s'establez en ciertes rellaciones de subordinación. Históricamente, en sieglos anteriores, foi un términu utilizáu pa referise al llazu venceyar restrictivu que xunía a amos y esclavos, o a señores feudales y vasallos.^[3] El términu "bondage" tamién suel ser acomuñáu a les atadures con lluries o otros elementos de restricción, que s'utilicen munches vegaes nel BDSM, pero linguísticamente la pallabra "atadura" nun provién del términu inglés bond, sinón del términu inglés bind.^[3] Les práutiques erótiques rellacionaes col bondage entós, son puramente les qu'establecen roles de poder asimétricos, como amu-sumisu, patrón-mucama, xefe-emplegáu, maestru-alumnu, policía-deteníu, dueño-mascota, etc. Impropiamente na práutica tamién se rellaciona esta espresión coles atadures y restricciones con fines eróticos.

«Disciplina» ye un términu que fai referencia a práutiques erótiques rellacionaes con regles, castigos, ensayamientu, protocolos de comportamientu, postures según les circunstancies, etc.

«Dominación» ye un términu utilizáu pa referise a les práutiques erótiques nes qu'una persona adopta un rol dominante p'actuar d'alcuerdu a la so voluntá y el so deséu sobre otra o otres persones qu'adopten un rol sumisu. La persona nel rol dominante manda y dispón. Trátase siempres d'una dominación suxeta constantemente al consensu y les llendes establecíes pola persona qu'acepta ser apoderada. El BDSM refuga toa práutica de dominación, por mínima que sía, que nun cunte col consensu actual de la persona apoderada.

«Sumisión» ye un términu utilizáu pa referise a les práutiques erótiques nes qu'una persona adopta un rol sumisu nel que queda so la voluntá d'otra o otres persones qu'adopten un rol dominante. Ye la situación complementaria de la dominación, por ello suel falase de rellaciones D/s. La persona nel rol sumisu obedez o dexa que s'actúe sobre'l so cuerpu. Trátase siempres d'una situación de sumisión voluntaria, dientro de los marcos de les llendes establecíes pola persona qu'adopta'l rol sumisu.

«Sadismu» ye un términu que nesti contestu utilizar pa referise a práutiques erótiques nes qu'una persona llogra prestar causando dolor, humildación o incomodidad a otra persona qu'acepta esa situación. Trátase siempres de práutiques voluntaries que nun pueden dir más allá de les llendes establecíes pola persona que recibe'l dolor, la humildación o la incomodidad, y que pueden ser deteníes en cualquier momentu. La persona qu'adopta'l rol sádicu, curia en tou momentu la situación de la persona que recibe'l dolor, la humildación o la incomodidad, con cuenta d'evitar cualquier dañu. Trátase d'una práutica erótica que nun tien nenguna semeyanza col sadismu criminal.

«Masoquismu» ye un términu que nesti contestu utilizar pa referise a práutiques erótiques nes qu'una persona llogra prestar esperimentando dolor, humildación o incomodidad, xeneralmente a manes d'otra persona qu'acepta esa situación. Trátase siempres de práutiques voluntaries que nun pueden dir más allá de les llendes establecíes pola persona que recibe'l dolor, la humildación o la incomodidad, y que pueden ser deteníes en cualquier momentu.

Munches actividaes enmarcaes nel BDSM tienen como elementu común una situación de trespasu de poder con finalidá erótica, siempres voluntariu, conocíu n'inglés cola espresión Erotic Power Exchange (EPE o Intercambiu Eróticu de Poder).

Dalgunes de les práutiques que engloba el términu, como la humildación erótica, el dolor, la sumisión y otres, nun podríen entendese al marxe de la so implicación con una forma específica de prestar mutuu, ensin la cual les citaes práutiques acomuñar con sensaciones desagradables. Mientres una sesión (el tiempu en que se practica esi intercambiu de poder) los participantes alcuerden determinaes regles pa garantizar que les práutiques realizar nuna redolada de consensu y llibre voluntá (conocíu coles sigles SSC o sensatu, seguro y consensuáu). Puede practicase en dellos clubes o chigres, xeneralmente allugaos nes grandes ciudaes, especializaos na temática BDSM, anque lo más normal ye xugar entemeciendo esta práutica con otros xuegos eróticos o sexuales más convencionales nuna redolada de pareya.

El fetichismu nun ta incluyíu dientro de les práutiques y gustos eróticos tomaos pola sigla BDSM. Sicasí ye bien avezáu que munches práutiques fetichistes inxertar naturalmente nes práutiques BDSM, como asocede cola ropa de cueru (movimientu leather), ciertos xuegos de rol sexuales, nos que cada parte asume unu de los papeles, tales como los de maestru/a-alumnu/a, doctor(a)-paciente, ñeñeru/a-ñácaru (age play), xuegos de entrenamientu de mascota y otros, etc. El BDSM tamién se rellaciona con práutiques erótiques o cultures cercanes como la subcultura gótica y el vampirismu.

El términu BDSM apaeció per primer vegada n'abril de 1991, en redol al foru de noticies per Internet denomináu alt.sex, como la yuxtaposición de dos abreviatures contrapuestes, BD (bondage y dominación) y SM (sadomasoquismu), qu'en realidá se crearon, precisamente, pa estremar el sadomasoquismu (que gociaba d'una conocida mala imaxe) de les "otres" aficiones. Paradóxicamente, desque trátase d'unificar dambes corrientes ye cuando la subcultura que les engloba empieza un desarrollu vertixinosu. Puesto que BDSM ye una pallabra que toma términos bien desemeyaos, nun ye fácil dotala d'una hestoria más allá del empiezu del so usu como acrónimu, al marxe del que correspuenda a cada unu de los sos componentes.

Como elementu globalizador, el BDSM tien escases décades de vida y empecípiase cuando diverses asociaciones d'activistes homosexuales S/M d'EE. XX. ya Inglaterra traten de crear un mesmu espaciu subcultural p'actividaes hasta esi momentu bien distintes, como la dominación, el bondage, el fetichismu o'l sadomasoquismu. Ye la dómina de la Old Guard, a mediaos de la década de 1970, y el so llibru de cabecera ye Leatherman's handbook. Mientres esti periodu, el movimientu caltién la so vinculación col mundu homosexual masculín, ensin abrir a los espacios de hetero- o homosexualidá femenina y refugando la idea d'almitir ente les sos files a activistes ambivalentes o switch, esto ye, aquellos que se confesaben cómodos en dambos roles. Tamién refugaben frontalmente l'almisión de quien quiera que consideraren les rellaciones B/D y S/M como solo xuego.^[4]

Nun ye hasta principios de los 80 cuando'l movimientu BDSM empieza a englobar tamién a la cultura heterosexual y lésbica, siendo promotores d'esi sustancial camudo grupos como'l coleutivu lésbicu Samois y otros.^[5]

A principios de los 90, empieza lo que güei conocemos como'l periodu de la New Guard (Guardia nuevu o nueva), que se caracteriza pola decidida apertura escontra'l mundu heterosexual y de la homosexualidá femenina, l'aceptación del fenómenu switch, la inclusión d'elementos de sensibilidá interior (dominación psicolóxica, rellaciones D/S ensin inclusión de traces sadomasoquistes, etc.), l'aceptación de quien practicaben el namái xuego, y la participación activa de la muyer heterosexual nel asociacionismo BDSM.^[6]

Robert Bienvenu, reputáu conocedor de la temática y catedráticu de socioloxía na universidá d'Indiana, Estaos Xuníos, espón una visión alternativa de la hestoria del BDSM, qu'él asitia sobre tres pilares: el fetichismu européu de finales de los años 20, l'estauxunidense (dende 1934), y el movimientu leather a partir de los años 50.^[7]

La comunidá internacional venceyada al BDSM vien poniendo especial énfasis en que les práutiques sían SSC, esto ye, Safe, Sane and Consensual (seguro, sensatu y consensuáu), términu acuñáu en 1983 por David Stein. El so ideólogu definir de la siguiente manera:

Les rellaciones BDSM tienen de siguir una manera seguro, sensatu y consensuáu al respeutive de les sos práutiques:

• Segures, en cuanto a la conocencia necesaria sobre'l so desarrollu y sobre el material usáu, según sobre la prevención de riesgos.
• Sensates, tocantes a la capacidá razonable de decisión per parte de los actores, non alteriada por drogues o bébores y acorde cola esperiencia de cada participante, sabiendo estremar fantasía y realidá.
• Consensuaes, tocantes a que los participantes tean d'alcuerdu sobre la forma ya intensidá cola que se realicen, ya igualmente que dichu alcuerdu pueda rescindise en cualquier momentu.^[8]

Sicasí, lo que nel so entamu foi una definición creada pa deslindar el campu del sadomasoquismu consensuáu del de los malos tratos (sobre'l que la sociedá estauxunidense caltenía una severa prevención), foi desenvolviendo en dellos pequeños grupos modelos d'intransixencia bien alloñaos del propósitu inicial y de la metodoloxía de los sos creadores. Esto llevó al propiu David Stein a alloñase del abusu que delles persones faíen de la so eslogan.^[9]

Dende los años noventa surde un nuevu conceutu, el Rack, qu'axunta en redol a la so definición un eleváu númberu d'activistes. Rack ye'l acrónimu de Risk Aware Consensual Kink, que vien siendo traducíu na comunidá hispanofalante como riesgu asumío y consensuao pa práutiques de sexualidá alternativa (o non convencional): racsa. El racsa pon los acentos na responsabilidá propia de los participantes nuna actividá BDSM, responsabilidá informada y consensuada pa evaluar y asumir los riesgos de dicha actividá. Más qu'una diferencia semántica o de conceutu, los partidarios del racsa traten de modernizar una definición (la del SSC) que se concibió fundamentalmente pa trazar una llinia divisoria colos malos tratos o la violencia de xéneru, pero que los sos mesmos impulsores tuvieron que reconocer, una y otra vez, que'l so propósitu orixinal taba siendo defraudáu y prostituyíu pol usu intolerante, estremista y pocu intelixente per parte de dellos grupos marxinales dientro de la comunidá BDSM.^[10]

La mayor parte de los activistes de la escena adopten anguaño la postura de señalar la definición SSC como fayadiza pa comunicase col mundu de la sexualidá convencional o vainilla, ente que sostienen que'l términu racsa define con mayor rigor y precisión les práutiques BDSM reales.^[11]

Puesto que munches de les situaciones mientres una sesión contienen elementos de fantasía y rol, y qu'en dalgunos d'ellos se escenificaba la protesta» del participante sumisu, yera necesariu crear un sistema de comunicación que-y dexara a esti dexar claro'l momentu en que la so protesta yera real y equivalía al deséu de nun siguir. Y yera precisu que'l dominante pudiera percibir nítidamente esti deséu y estremalo de la escenificación del «¡non, non más!» que podía ser parte del xuegu sexual apautáu. La solución foi la denominada «pallabra de seguridá». Puede ser una pallabra de rápida dicción y sonora («stop», «tangu»), una que seya significativa pa quien la debe recordar (por casu, el nome d'una persona familiar, etc.).

La pallabra-códigu, tamién asina llamada, ye usada pela parte sumisa pa indicar de forma rápida que'l grau, les circunstancies o l'actividá que se ta desenvolviendo nun ye del so gustu y que desea parar. La ética del BDSM prefija qu'en tou momentu la parte dominante va respetar dicha manifestación y va atayar l'actividá.

La primer mención constatable del conceutu rexistrar a finales de 1992 y refierse a unes precisiones fonétiques apaecíes nel círculu d'activistes alemanes S/M-Szene:

La pallabra de seguridá nun tien de contener soníos fonéticamente tenues, pa evitar la so mala audición con música ambiental. Tampoco tien de contener la vocal "i", una y bones esta ye malo d'entender si la voz ta tomada.^[12]

La pallabra de seguridá ye'l mediu a utilizar en casos de verdadera urxencia, cuando surde la necesidá de dir al bañu, recuérdase que se dexó'l cañu de la bañera abiertu, la otra parte ta esmuciendo una pluma de gansu poles plantes de los pies de la persona sumisa, ensin saber qu'ésta tien insoportables rebelgos nesa zona, o cuando quier atayase la sesión por otres razones.

El so usu ye xeneralmente indiscutido, especialmente nos empiezos d'una rellación, pero contién tamién dalgún riesgu, como dexa claro Datenschlag:

Abandonase demasiáu a la pallabra-códigu puede dacuando perxudicar la seguridá. Nel casu de xuegos emocionalmente fondos, puede atopase la parte sometida demasiao abstraída y somorguiada nes sos emociones como pa usala.^[11]

Dientro de la comunidá BDSM, esisten otres formes minoritaries de contemplar l'emplegu de la pallabra de seguridá, especialmente pa los prauticantes del metaconsenso. Pa ellos, la parte pasiva o sumisa vence voluntariamente y previu consensu la completa responsabilidá sobre'l desarrollu de la sesión a la parte activa o dominante. Nesos casos ye la parte activa la que decide si atayar o non la sesión, lo que presupon (amás del previu consensu) un eleváu grau d'enfotu y conocencia ente dambes partes. A lo último, los activistes de la Old Guard refuguen l'usu de la pallabra de seguridá, por entender que ye un llende non deseyáu na entrega.^[13]

Nel BDSM identifíquense dos roles: dominante y sumisu. El dominante ye'l qu'esfruta d'estes práutiques calteniendo la iniciativa y el control de l'aición, ente que la parte sumisa llogra prestar al apurrise en manes del dominante, por que seya ésti quien-y dirixa.

Amás, delles persones gusten d'exercer dambos roles, dependiendo del momentu o de la persona cola qu'actúe. Nesi casu falar d'un activista switch, términu inglés col que se designa aquello capaz de conmutar o invertir una aición o un fenómenu.

Esisten categoríes tamién dientro de los distintos roles:

• Tutor: ye aquella persona esperimentada yá nel BDSM qu'empecipia a otra. Puede exercese en cualquier rol, esto ye, una persona sumisa pue ser la tutora d'un Dominante. Sicasí, lo más habitual ye qu'un Dominante exerza como Tutor d'otru Dominante o d'un sumisu.

• Maestru: Considérase Maestru a aquel Dominante qu'exerz el so rol de manera impecable a güeyos del sumisu, que ye quien-y da esti títulu si asina lo considera.

• Amu: Dominante posesor d'unu o dellos sumisos.

• Esclavu: sumisu qu'apurre les llendes al so Amu/a.

Consensuar - Consensualmente: Referir a la voluntariedá y mutuu alcuerdu en rellaciones BDSM.^[14]

El consensu que s'establez en toles rellaciones BDSM ye precisamente lo que-y dota d'un conteníu específico, alloñándolo de cualquier situación de violencia non apautada, como los malos tratos, la violencia de xéneru, etc. Al igual que'l consensu sexual, dexa estremar con claridá cuando dos persones tán amoreciendo y cuando, al faltar este, produzse una violación, d'igual manera comparar una sesión BDSM (magar l'apariencia de violencia verbal o física) con una situación de malos tratos, sería como pretender comparar la nueche d'amor d'una pareya cola infamia d'una violación.

Esta forma de consensu puede revistir múltiples formes. Por casu, por aciu la escenificación d'una negociación previa a la sesión, na que s'establez el cómo, el cuándo y el grau de les actividaes a realizar, la pallabra de seguridá a emplegar, etc. Pero tamién puede adoptar la forma d'alcuerdu menos ellaboráu, cuando esiste ampliu enfotu per dambes partes. Sía que non, la so esistencia ye siempres básica por que la actividá a desenvolver tea encuadrada no que se denomina BDSM. Coles mesmes esisten fórmules de consensu global, especialmente en pareyes que se conocen o se rellacionen davezu. Nestos casos, non siempres se da una negociación previa antes de cada sesión, sinón que de cutiu s'establecen pactos más abiertos y a más llargu plazu.^[11]

El metaconsenso ye una forma evolucionada de consensu, mesma de delles rellaciones BDSM bien avanzaes na mutua conocencia y onde se producen situaciones de fondu enfotu ente la parte sumisa y el so dominante, amás de suponer una amplia esperiencia per parte d'esta postrera.

En diches rellaciones, la parte sumisa manifiesta explícitamente que nun desea asumir la responsabilidá d'atayar la sesión nel casu de sentir qu'ésta supera les sos llendes o la so capacidá, sinón que desea que seya la parte dominante quien tome esa responsabilidá y decida en tou momentu al respeutu. Esto implica, por casu, que la parte sumisa asume de forma responsable, consensuada y sensata el so deséu de que, en casu de rogar dar per rematada una actividá concreta (o la sesión nel so conxuntu), seya la dominante quien decida aceptar o non esi pidimientu. El metaconsenso prauticar de forma bien xeneralizada nos entamos históricos del BDSM, la dómina denominada de la Old Guard, anque yera más conocíu nos círculos anglosaxones cola denominación, daqué confusa, de non-consensu consensuáu (consensual non-consensuality).^[15]

Arriendes de popularizase na comunidá'l conceutu SSC, el metaconsenso pasó a tar más en desusu y nun volvió vivir un relativu rellanzamientu hasta la década de los 90, anque la so práutica sigue siendo minoritaria na comunidá BDSM. Ufierta la "ventaya", pa la parte sumisa, de nun tener que esmolecese pol desarrollu de la sesión, yá que va ser la mesma dominante la que la ataye, si cree que ta siendo demasiada intensa, ensin necesidá d'esperar qu'aquella lo manifieste. Esto ye especialmente importante nos casos onde la parte sumisa atopar nun estáu cercanu al éxtasis, el llamáu sub-space, que puede sobrevenir mientres una sesión.^[11] Magar ello, munches de les persones incorporaes al BDSM tres el periodu de la Old Guard cunten que el metaconsenso ye una práutica qu'abasna importantes riesgos y considerar, por tanto, nes llendes de la comunidá.

Daqué que sospriende al estudiar la evolución del BDSM ye la so diversidá. Anque históricamente los sos raigaños surden del movimientu sadomasoquista, cuando se desenvuelve verdaderamente como aglutinador, a partir de 1992, facer arrexuntando una amplia diversidá de práutiques, aficiones ya identidaes sexuales, hasta'l puntu de qu'esa mesma diversidá confier-y unu de los sos aspeutos más sobresalientes.

Anguaño, el BDSM apigura como subcultura a individuos puramente heterosexuales, a homosexuales de dambos sexos y a bisexuales. A cristianos prauticantes y militantes, a agnósticos y a persones rellacionaes con otres relixones o misticismos. Tocantes a les práutiques, van dende la muyer que-y gusta usar zapatos de tacón d'aguya como elementu fetichista, constituyendo esto la so única aportación non-convencional, hasta'l masoquista d'altu grau que venceya dolor y prestar.^[14]

Toos ellos comparten una cierta estética y un elementu común: el consensu y la tolerancia adulta, sol lema: “El to gustu nun ye'l míu, pero gústame que puedas prauticar”. Solamente na periferia del BDSM pueden dase dellos casos d'intransixencia escontra'l restu de la sociedá o escontra otros segmentos de la comunidá, pero ye daqué escasamente habitual nuna cultura que se suel estremar pola tolerancia escontra formes de pensamientu alternatives.^[16]

El bondage ye la práutica de encordamientos o atadures sobre'l cuerpu humanu, con fines estéticos o sexuales. Ye un anglicismu (de to bind) qu'asume de la mesma la tradición del shibari, pallabra xaponesa pal arte del encordamiento. Puede traer la inmovilización de la persona pasiva, o non. Coles mesmes, puede incluyir o non la suxeción d'ésta a un elementu fixu, la suspensión parcial o total, etc. Les cuerdes suelen ser d'algodón o fibres artificiales, pero tamién pueden ser de yute, paya d'arroz, espartu, amiestu, etc. Tamién s'entiende de forma estensiva como bondage les inmovilizaciones con esposes, pañuelos, cadenes, etc.

El bondage puede formar parte d'una rellación más amplia, o practicase de forma esclusiva.^[17]

Disciplina ye un términu xenéricu que describe les actividaes de quien gusten, por activa o por pasiva, de la flagelación erótica, tamién llamada la práutica de los azotes eróticos. Consiste nel usu de la mano p'azotar principalmente les nalgues de la persona pasiva (recibiendo nesti casu'l nome específicu de spanking) o bien usando dalgún preséu, y nesi casu estiéndese la zona azotada a piernes, senos, tórax, etc., y fálase de flagelación. Los preseos d'azote clásicos nesti últimu tipu de práutica son los floggers o gatos de cola, la paleta, la canne o vara fina y flexible de fresnu o similar, la fusta y el llátigu, ente otros. Y tamién un cientu de preseos diseñaos en principiu con otru propósitu, como cepiyos pal pelo, zapatielles, etc.

Na escena BDSM defínese como rellación D/s o de dominación-sumisión la integrada per una parte pasiva, qu'adopta'l rol sumisu, y una parte activa, que fai lo mesmu respectu del rol dominante. Sía que non concrétase en redol a un modelu d'Intercambiu Eróticu de Poder (EPE), basáu nel consensu.

Esta práutica, al contrariu que munches otres que formen parte del BDSM, nun se define con un términu anglosaxón, sinón que se deriva del llatín y asina se conoz tamién nos países anglosaxones (pola so abreviatura D/s), al marxe de qu'éstos usen frecuentemente'l términu EPE. Dellos estudiosos na materia pretenden ver nello una prueba más de los raigaños mediterráneos d'esti tipu de rellaciones y la so mayor puxanza en países del Mediterraneu, al respeutive de los países anglosaxones, onde son más estendíes les rellaciones S/M.

Na D/s empléguense les denominaciones de sumisa o sumisu, nun casu, y les de Amu - Ama, nel otru. La denominación de Dómina o Mistress (para dominantes femeninos) suel ser más usada na llamada dominación femenina profesional, más cerca de la prostitución especializada que de les rellaciones D/s. Otres denominaciones avezaes, anque non tan frecuentes, son esclavu/a, Señor/a, Tutor/a y Master/Lady. De cutiu desígnense con una inicial mayúscula les denominaciones del dominante, y en minúscula les de sumises y sumisos.^[14]

Esti tipu de rellaciones con frecuencia asumen rituales altamente ellaboraos y con conteníos simbólicos complexos, qu'enllacen a los sos prauticantes d'una forma muncho más intensa que n'otres actividaes del BDSM. De la mesma, una pareya D/s nun refalga l'usu de nenguna de les otres práutiques conteníes nel BDSM. Una sesión mientres un ritual D/s puede ser curtiu ya improvisada, o enllargase mientres hores, incluyendo bondage, disciplina, fetichismu, suspensiones, sexu esplícitu, usu del binomiu prestar-dolor, etc. Pero siempres como un mediu más d'espresión de la so rellación; por eso dalgunos tener como la forma más estensiva, interdependiente y sofisticada dientro del BDSM.^[14]

Determinaos símbolos propios de les rellaciones D/s, como'l collar de sumisión y el Aniellu d'O, que nel so orixe s'usaben como preséu de mutua reconocencia social (al igual que los xestos masónicos na loxa), estendiéronse a lo llargo y anchu de la escena BDSM, perdiendo parte del so calter diferenciador nel interior de la mesma escena y pasando a convertise pocu menos qu'en símbolos xenéricos del BDSM. En dellos casos, inclusive, trescendieron les llendes de la comunidá y formen parte anguaño de delles de les espresiones populares de moda vanguardista.^[18]

El sadomasoquismu ye un términu xenéricu que define rellaciones nes cualos el binomiu dolor-prestar tien una gran importancia como mediu de materializar rellaciones d'intercambiu de poder. Denominar sadismu, per otra parte, a la práutica activa que realicen les persones que sienten un placer sexual al castigar a otra.

Masoquismu sería la práutica pasiva, la d'aquelles persones qu'esperimenten un placer sexual al sufrir determinada intensidá de dolor.^[19] Les investigaciones de ciertu pesu científicu realizaes nos dos últimes décades, conducen a pensar que dambos enclinos coesisten en mayor o menor grau en tou ser humanu.^[20]

El fetichismu ye l'usu de símbolos o fetiches a los que se-yos acomuñar, per parte de quien lo practica, un valor especial, más allá del so usu cotidianu o del so valor intrínsecu. Puede ser una figura relixosa que se lleva nel coche pa protexese d'un accidente (fetichismu relixosu), una prenda a la que se concede por quien la lleva'l poder de traer bona suerte (fetichismu sociu-cultural) o unes medies enmarcando unes piernes femenines, qu'espierten en quien les contempla una fuerte motivación erótica (fetichismu sexual).

Nel marcu del BDSM, los fetichismos que se rellacionen son aquellos de conteníu sexual, y los más comunes son los rellacionaos colos pies, les medies, les botes, los zapatos de tacón alto d'aguya, la ropa interior, los uniformes, el vellu corporal -o l'ausencia del mesmu-, etc. Esisten por tanto dos tipos de fetichismu nel BDSM: el de la persona que gusta espertar motivaciones sexuales, por casu, llevando altos tacones d'aguya, y el de les persones que se sienten atraíes pola exhibición del correspondiente fetiche.^[21]

Ye'l tipu de práutica na que s'asumen distintos roles sociales o de xéneru mientres una sesión BDSM. Comúnmente'l xuegu de rol representa al traviés de fetiches la condición dominante y sumiso, incorporando elementos al vestuariu que refuercen la intencionalidad de control y entrega. Unu de los xuegos de rol más comúnmente utilizáu ye'l de feminización, situación na cual la muyer dominante (Dominatriz) obliga al Apoderáu a vistir paxellos y maquillaxe femenín.

El conceutu de xuegu ye bien avezáu nuna parte importante de la comunidá BDSM. Trátase de persones que consideren les práutiques rellacionaes cola so afición como daqué de conteníu, forma y fondu eminentemente lúdicu-sexual, escénicu. Nel vocabulariu d'estos activistes, falar de xuegu, de xugar y de xuegos de rol sexuales, refiriéndose xeneralmente a quien tomen y representen un papel dientro d'una escenografía formada por un par complementariu: maestru-alumna, cuidador-mascota, enfermera-paciente, amu-esclava, etc. Esisten dalgunos que reciben una denominación específica, como los xuegos d'edá o Age play (los d'Adultu/a o Cuidador/a y ñácaru, y otros). Un elementu esencial d'esti tipu de rellación ye'l EPE (Erotic Power Exchange o Intercambiu Eróticu de Poder).^[14] Esti tipu de fantasíes escenifican na práutica una situación non-igualitaria como elementu de xuegu sexual, pero enmarcar en rellaciones que, paradóxicamente, suelen ser más igualitaries (fuera del xuegu) que munches otres del restu de la sociedá.^[22]

Mientres la sesión (o más bien, nesti casu, mientres el xuegu) los prauticantes actúen siguiendo los modelos de comportamientu supuestos nel personaxe qu'interpreten: si tratar d'un rol cuidador-mascota, aquel va utilizar el llinguaxe propiu de quien fala cariñosamente (o con enfadu) col so mascota, ente que quien s'atribúi esti últimu papel, va asonsañar en parte los movimientos, comportamientos ya inclusive soníos de dicha mascota. Al rematar la sesión, la pareya repon la so rellación habitual.

Bien distintu ye la visión d'otra parte de la comunidá BDSM al respeutive de los mesmos elementos. Nesti casu, los participantes perciben igualmente que la rellación tien amplios componentes de fantasía, pero refuguen consideralo puramente como un xuegu escénicu, sinón que lo doten d'elementos fondos y de un complexu simbolismu, que tesciende l'espaciu-tiempu d'una sesión, trescalando tamién otres facetes de la vida de la pareya.^[23]

(EPE)

Erotic power exchange, abreviadamente EPE o EPC pa otros, significa nel senu de la comunidá BDSM "Intercambiu eróticu de poder", Actividaes consensuaes de cesión erótica de la voluntá (o del poder). Dada la influyencia cultural del ámbitu anglosaxón, ye probable que n'años vinientes la definición de EPE, vaya moviendo gradualmente a la de D/s. Dambes describen la mesma situación, como atestigua la E.P.E.I.C. (Erotic Power Exchange Information Center), una de les organizaciones mundiales más reconocíes dientro del BDSM, que trabaya de mancomún cola International Maledom/femsub Guild, sociedá qu'ampara a los grupos BDSM con presencia n'Internet:

EPC ye toa rellación ente adultos que de forma voluntaria incorporen los elementos de dominación (poder) nes sos rellaciones amoroses -y usualmente coles mesmes nuna gran parte de les sos vivencies diaries. E.P.C ye más conocíu como BDSM, S/M, D/s o sadomasoquismu, pero toos esos términos son demasiáu llindaos, incorreutos y de cutiu confundir con estereotipos y afecciones mentales, polo que preferimos la denominación E.P.C. Esta puede tomar cualquier forma, dientro d'una rellación. Dende los xuegos de sumisión amorosa nuna pareya qu'amorez, hasta les rellaciones totales 24/7, 24 hores al día, 7 díes a la selmana^[24]

El perfil qu'adopta una o otra rellación va depender dafechu de les fantasíes de los sos integrantes, de los pactos ente ellos, etc. En tantu sían consensuaes, informaes, sensates, presidíes pol sentíu común y voluntaries, la comunidá BDSM va entender como D/s, o na terminoloxía anglosaxona EPE, Erotic Power Exchange.

La importancia del sexu (entendíu como sexu direuto) nes práutiques BDSM ye variada. Coesisten na comunidá dos tipos de sensibilidaes escontra la cuestión. Per un sitiu aquellos que cunten que el BDSM ye daqué que tesciende lo direutamente sexual y nun precisa del so concursu, y por otru quien lo consideren una parte non yá importante, sinón insustituible de la vivencia BDSM. Nesti casu, puede reparase con claridá un discutiniu norte-sur: d'una parte los países anglosaxones, y les sos árees d'influyencia, más propensos a la primer concepción, y de la otra los países y zones del sur, más allegaos a la segunda.^[25]

«Les práutiques sexuales de güei yá non pueden esplicase según les antigües teoríes, ya inda nun les entendemos a la lluz de les nueves. Corriendo per delantre de la hestoria, atopamos nun nuevu territoriu.»

June Singer, Enerxíes del amor, 1987.^[26]

Polyarmonía (o poliarmonía) ye un conceutu derivao y rellacionao col poliamor, que se define como un estáu onde coesisten más d'una rellación íntimo y simultáneo, col plenu consentimientu y conocencia de toles partes arreyaes, enfatizando les esencies d'honestidá y compromisu. Pero a diferencia d'esta postrera, la polyarmonía pon la énfasis nel caltenimientu harmónicu d'una rellación constituyida por una persona dominante, y dos o más que desenvuelven el rol sumisu.^[27]

Anque nel BDSM esti tipu de rellaciones nun ye infrecuente (especialmente en D/s y S/M), los sos integrantes suelen atopar delles dificultaes pa la socialización nel senu de la comunidá. Nun hai estudios conocíos sobre la tema, polo qu'opiniones nel sentíu de que diches dificultaes respuenden a una visión tradicionalista de la pareya per parte del coleutivu, o bien a qu'esti reprocha a los dominantes poliarmónicos el qu'estos “cacen” con frecuencia en cotos ayenos, nun dexen de ser meres conxetures.^[11]

Delles pareyes dientro de la comunidá BDSM enmarquen la so rellación basándose nes estructures de poder configuraes nel llamáu Intercambiu Eróticu de Poder. La forma más estrema d'esti tipu de rellación sería la denominada 24/7, onde la pareya (xeneralmente nos roles Amo/a-sumisu/a) estiende la escenificación de la so vivencia hasta la totalidá del tiempu disponible, esto ye, como si vivieren permanentemente (24 hores al día, siete díes a la selmana) na situación escenificada. Nestos casos sigue falándose de roles, pero evítase curioso anteponer la pallabra xuegu. Coles mesmes, ellabórense sofisticaes formes pa compaxinar la vida social, llaboral o familiar de la pareya, col so propósitu de permanecer na rellación 24/7. Esti tipu de rellación recibe tamién el nome de TPE o Total Power Exchange, una denominación desenvuelta pol conocíu activista Steven S. Davis nos alderiques de lo que foi'l mayor enclave intelectual pal desarrollu del BDSM mundial, el alt.sex.bondage. El TPE estremar de toles demás rellaciones BDSM, al refugar los frenos y les llimitaciones qu'estes se autoimponen, pero caltién puramente l'únicu elementu que dota de común marcu a tola comunidá BDSM: el consensu. El mesmu Davis escribía:

Coses como la pallabra de seguridá, el contratu de rellación, la negociación de llendes y cualesquier otra que reconoza, acepte o formalice llendes a la capacidá de decisión del dominante, son-y ayenu al TPE^[28]

Nel añu 2006, el direutor Roland Reber estrenó una película sobre la tema titulada 24/7 - The Passion of Life.

Nel BDSM, pol so fuerte implicación col sexu, atópense tamién una serie d'ufiertes de servicios contra pagu, poles qu'una muyer (xeneralmente) ufierta determináu tipu de servicios rellacionaos coles práutiques del BDSM, nel rol de Lady, Dómina o Dominatriz (nun 95 % de los casos) o nel de sumisa (bien infrecuentemente). Muncho menos frecuente ye la ufierta de servicios de varones tipo "dominante" o "sumisu", y cuasi siempres rellacionaos cola homosexualidá masculina. En tolos casos anteriores danse les premises de la prostitución especializada: alcuerdu previu sobre'l preciu y delimitación de los servicios que s'ufierten. Non siempres s'inclúi'l sexu penetrativo nellos, inclusive esto ye pocu frecuente nel tipu más conocíu (el de les dominatrices), nel que -casu de solicitalo'l veceru- dacuando encamiéntase dichu serviciu, sustitutoriamente, a otra profesional qu'actúa como doncella o sumisa de la primera. Les actividaes suélense desenvolver nos llamaos estudios, con mayor o menor acondicionamientu estéticu-fetichista. Los non-profesionales prefieren pa esos llugares la denominación de cuartón o sala de xuegu.

La sensibilidá de la comunidá BDSM escontra la llamada dominación profesional ye complexa. El mundu de la dominación profesional o de la prostitución especializada suel recibir un ampliu tratamientu nos medios d'espardimientu masivos (prensa y televisión) al falar de BDSM. Esti tratamientu ye cimeru en grau al que representen diches actividaes nel global de la comunidá. Esto debe, probablemente, a la mayor dificultá de contautar, entrevistar y grabar a miembros non-profesionales, en contraste cola facilidá d'accesu a los profesionales. Lo descrito ye una situación válida pa cuasi tolos países europeos, incluyida especialmente España. TVE emitió sol nome Sexu secreto un documental sobre esa mesma dominación profesional, centrada esta vegada en Barcelona. Vease tamién l'epígrafe sobre Televisión nesti mesmu artículu.(^[29]

En 1997 apaez a 150 km de Praga, República Checa, el "Other World Kingdom", un centru de la denominada dominación femenina profesional, un llugar de pagu o finca constituyida alredor d'unes antigües casones ducales, nes que "reina" la muyer dominante o soldada(profesional) so la sollerte mirada de la Reina Patricia I(personaxe metíu nesi papel) y na que tolos homes son "esclavos" que paguen puntualmente los sos "impuestos" a la femenina y monárquica sociedá^[30]

Películes y documentales qu'amuesen escenificaciones del mundu de la prostitución especializada nel BDSM, amás del yá citáu, son, ente otros: Maîtresse, Apodera - Die Last der Lust, Tokyo Decadence, Exit to Eden, Ach, Hilde, Gib's uns a bissle, Besuch bei einer Apodera, Nightlife in Tokyo, Wildly Available, Fetishes.

Dada la diversidá que caracteriza al BDSM, ye difícil faer una descripción de les práutiques que más frecuentemente se dan nesi tipu de rellaciones. Hai que recordar que, por casu, ye bien posible qu'activistes del bondage enxamás practiquen nenguna de les opciones habituales na subcultura S/M. Quiciabes seya la Dominación – sumisión (D/s) la familia BDSM que mayor númberu de práutiques axunte, yá qu'en principiu asume indiscriminadamente toles de los otros grupos, si a la pareya D/s paécen-yos afeches pa enriar la so rellación.

Sía comoquier esisten les llamaes "llistes de práutiques" que numberen dalgunes de les más comunes.^[31]

Ensin escaecer les llimitaciones antes mentaes, pueden cuntase ente les práutiques BDSM más comunes:

• Bondage (atamientos, ritualizados o non)
• Cera (arramada sobre'l cuerpu)
• Pinces (asitiaes davezu en llugares estratéxicos: tetos, zona inguinal, etc.)
• Sumisión ritual, faciendo actos sexuales y otros servicios según instrucción
• Humildación ritual; usar pañales o, pa un varón, usar bragues y otra ropa de muyer. Exhibise. Pallabres ofensives.
• Flagelación o tortura erótica *

Sexualidá controlada y xeneralmente llindada * Usu de determinaes señales (collar de sumisión)

• Dominación ecuestre (Monta y/o exhibición)
• Códigu de vestuariu (por casu, l'arrenunciu al usu de prendes de llencería interior, de pantalones nes muyeres de rol sumisu, etc.)
• Lactancia erótica
• Práutiques de sexu estremu (fisting, agua dorao, etc.)

Sicasí, munches de les práutiques y usos sí revisten una común importancia, como'l collar, les ceremonies de iniciación, los aniellos, les marques y tatuaxes, la ropa y les señales de códigu, etc.^[14][18]

Como toa cultura con complexes y ritualizadas formes d'espresión, el BDSM amuesa una serie de símbolos a los que los sos integrantes dan un valor más o menos esencial. Ente ellos, destaquen dalgunos de particular incidencia nos círculos D/s, como'l Aniellu d'O,^[32] o'l collar de sumisión, y otros con un valor más xenéricu pal conxuntu del BDSM, como'l triskel o la bandera del Movimientu Leather, la denominada Leather-Pride.^[14]

El primeru ta basáu nel triskel d'orixe célticu, usáu polos druíes y abusáu nel pasáu sieglu por movimientos y organizaciones d'ideoloxía fascista, y non nel triskelion, d'orixe griegu. Sicasí, Quagmyr (el so diseñador) alloñar del triskel célticu y de les otres manifestaciones simbóliques similares, como los pertenecientes al nacionalismu bretón, al budismu o al taoísmu. El simbolismu que zarra pal so creador (y que surde de la llectura de la novela Historia d'O) ta selemente encadenáu col del ying y el yang.

Los trés cantos curvos representaríen les subculturas B/D, D/s y S/M que dieron llugar al términu xenéricu BDSM. El metal representa los grilletes, que simbolicen serviciu y posesión, los trés círculos negros escenifican el control sobre'l llau escuru de la sexualidá BDSM, ente que la esquemática figuración de los brazos n'aspa representa al spanking eróticu. El círculu esternu ye significativu de la unidá en redol a la proteutora comunidá.^[33]

La bandera del Leather Pride (“arguyu del cueru”) foi diseñada pol activista estauxunidense Tony DeBlase en mayu de 1988, pa la celebración esi añu del certame International Mr. Leather en Chicago. Cuenta con munchos adeptos ente los grupos homosexuales S/M, anque s'estendió como símbolu d'identidá pa tola cultura BDSM. El so diseñu orixinal atopar nel primeru de los museos de la comunidá, el Leather Archives & Museum d'esa mesma ciudá. El muséu caltién una sala col nome del so diseñador, unu de los activistes estauxunidenses que más intensamente promovió l'intercambiu de conocencies y esperiencies nel senu de la comunidá.^[34]

El Collar nel BDSM, de cueru o metal, simboliza la entrega. Pueden ser tremendamente sofisticaos, estilizados o bastos y de castigu, destinaos al so usu en sesiones íntimes o pa llevar en públicu. Suelen llevar unu o más gabitos pa completalos con un tirante-guía, que'l dominante remana o usa pa inmovilizar, y pueden tar afataos con abalorios, campanielles, cascabeles, escayos o inclusive aplicaciones d'oru y plata. El so usu simbólicu dase fundamentalmente nes rellaciones D/s (dominación-sumisión, esto ye, les qu'incorporen elementos de cesión de poder o EPE).

La importancia del collar pa la comunidá BDSM, y esencialmente pa los prauticantes de D/s, puede midise nes declaraciones d'una muyer sumisa, firmante como cinnamon^, qu'escribe lo siguiente:

El collar nun ye un elementu de xuegu, nun ye un accesoriu que señala'l estatus. Ye un alcuerdu seriu, si asina lu quies, ente dos partes envolubraes n'amor y devoción la una pa la otra: el/la sumisu/a ten de tomase'l so tiempu, porque al asitiase un collar, apurre'l so corazón, el so cuerpu, la so mente, la so alma, apúrrese dafechu a otra persona. Al ufiertar un collar, un Master comprometer a curiar, protexer y aceptar la sumisión apurrida en toles sos formes, apreciando'l regalu que recibe, ensin abusar nunca d'él. Un collar envolubra corazón y alma de dambos, Amu y sumisu/a.^[35]

Sicasí, na última década y paralelamente al usu de collares d'esti tipu como elementu de moda ente los mozos, alviértese un emplegu menos ritualizado pero non por ello menos simbólicu. Diseñadores como Joop, Gucci o Vivienne Westwood utilizar yá va tiempu nes sos creaciones. Sinnead O'Connor, Jennifer Aniston, Madonna y Britney Spears portar con toa naturalidá. Por ello, quiciabes, munches persones dientro de la comunidá BDSM porten un collar D/s en fiestes, eventos, etc., non yá como amuesa d'una rellación de sumisión esistente, sinón como prueba de la so estatus de sumisu/a. Igual asocede coles persones sadomasoquistes, que nin busquen nin deseyen una rellación BDSM, inclusive cola muyer dominante, que puede portalo como símbolu d'identidá xenéricu. Na D/s, sigue siendo un elementu de simbólica trescendencia, y la so entrega y aceptación suel dir xunida a ceremonies y rituales específicos.^[36]

Les ceremonies d'iniciación suelen dase, cuasi n'esclusiva, ente la subcultura D/s y son práuticamente desconocíes nel restu del BDSM. Al marxe d'escenificaciones de xuegu, suelen ser más propies d'aquella parte del D/s que s'identifica colos conceutos del TPE o Total Power Exchange (Intercambiu Total de Poder), más conocíes como rellaciones 24/7.

Na D/s, la ceremonia iniciática cumple un doble oxetivu y fórmase en redol a un doble orixe: aquelles persones que nunca enantes sostuvieren una rellación D/s (Ritu Iniciático) y aquelles que, teniendo esperiencies anteriores, entren nuna nueva rellación (Ritu Inicial). En cuanto al doble oxetivu, tratar por parte de los sos prauticantes d'enllazar col sentimientu del TPE coles mesmes que de dotar d'un sentíu trascendente, suprasexual y filosóficu a la rellación. Munchos de los rituales basar nes triangulaciones típiques de les sociedaes secretes medievales y de la masonería, y en dalgún casu incorpórense elementos de la fantasía lliteraria contemporánea (Cróniques de Gor o Historia d'O).^[14]

Por ropa de códigu suel entendese na escena BDSM aquella cola qu'a la mayor parte de los sos activistes gústa-yos identificase. En determinaes fiestes y xuntes puede pidise a los asistentes que vengan vistíos d'esa manera (códigu estrictu), aconseyase'l vestuariu de códigu o indicase que l'asistencia nun obliga al códigu (códigu llibre).

El tipu de ropa suel tar basáu, pa elles, nel látex, el cueru y el vinilu, como elementos básicos, y suel incluyir de cutiu elementos de connotaciones abiertamente fetichistes: corsé, medies de rejilla y lligueros, botes o zapatos de tacón altu, bustiers, etc. Adornos, como collares y medallones, nun son infrecuentes. Pa ellos, suel estremase enforma si tratar de la escena heterosexual o de la escena homo-S/M. Nel primer casu, pantalones y camises negres o fosques, pudiendo ser de seda o cueru, anque nun ye lo habitual. Nel segundu casu, los materiales son práuticamente los mesmos que los d'elles: cueru, látex y vinilu. La escena heterosexual ye muncho más permisiva y abierta, tocantes a los códigos de vestuariu, ente que nos ambientes homo-S/M suelse dar una mayor importancia al mesmu.^[14]

Esisten una serie de señales rellacionaes cola vistimienta, xeneralmente basaes na situación específica del BDSM na escena angloestauxunidense, y fundamentalmente na necesidá de saber rápido si la otra persona comparte afición o non. Esta situación deber en gran midida a la imposibilidá d'interactuar con normalidá en públicu, como asocede na Europa continental, y más esautamente n'España, Alemaña, Francia, etc. Na escena angloestauxunidense asocede frecuentemente que nos locales afamaos del mundín BDSM axuntar nun fin de selmana varios cientos de persones, na so mayor parte absolutamente desconocíes ente sigo. Les posibilidaes d'interaición son bien llindaes: cualquier situación de sexu esplícito, especialmente de tipu S/M, y especialmente si nel llocal consúmese alcohol, ye un riesgu de tipu penal. Queda por tanto la escenificación, los ropajes atrevíos y los códigos de color nel vestuariu.^[37]

Esiste un doble proceso de converxencia social nel senu del BDSM. Per una parte, aquél que realiza tol que s'avera a la comunidá BDSM, dende la inesperiencia y el deséu latente, deseyando acabar con una y quitar la sede l'otru. Y de otra parte, el que realiza la mesma comunidá, nel so conxuntu, escontra la reconocencia social plenu per parte de la sociedá.

El coleutivu BDSM percorrió na última década un complexu camín dende la alegalidad ribeteada de lleis francamente punitives, hasta'l estatus actual de “un pocu llocos pero non peligrosos”. Puede paecer qu'esi estáu nun se correspuende col esfuerciu realizáu por tola comunidá, pero ye un enorme saltu cuantitativu y cualitativu. La inclusión de la temática BDSM –y non de forma peyorativa- nel marketing, la publicidá, la cultura social, inclusive nel arte y la política, fai qu'esi procesu de converxencia social vaya superando decenios d'incomprensión n'espacios de tiempu que se miden anguaño en meses. Como tou grupu cultural con identidá propia, la comunidá BDSM desenvolvió nes distintes ciudaes de los cinco continentes sistemes de comunicación direuta, en forma de clubes, fiestes privaes o públiques, pubs, asociaciones y federaciones, etc.^[19] Internet supunxo una gran meyora pal espardimientu de la conocencia del BDSM y como mediu de rellación ente persones al traviés de foros, canales de chat, grupos, redes sociales, blogues personales, etc.

El nucleu orixinal de los locales BDSM tuvo formáu por establecimientos que remanecieron dende los años 50 (movimientu del cueru), d'ámbitu puramente homosexual y masculín. La necesidá de dichos locales basar en que tienen instalaciones y accesorios que son difíciles d'atopar nel ámbitu priváu (cruces de San Andrés, potros, etc.) y que coles mesmes favorecen la socialización mientres el xuegu, deseyada por munchos de los prauticantes del BDSM. Esto impulsó tamién la creación de locales pa la comunidá heterosexual en práuticamente toles grandes ciudaes estauxunidenses y europees, la mayoría de tipu mistu (esto ye, compartiendo l'escenariu con otres cultures del sexu non-convencional, como'l movimientu swinger). Nun asocede de la mesma cola comunidá homosexual, que caltién gran númberu de locales destinaos de forma esclusiva y escluyente al S/M y a la D/s.^[38]

Anguaño, les grandes asociaciones estauxunidenses suelen tener les sos fiestes temátiques y les sos xuntes sectoriales en locales amigos, pero son infrecuentes na escena heterosexual los locales esclusivos. Dacuando, esto conduz a errores risibles, como'l del diariu español que definió a la más antigua asociación pansexual del BDSM, la estauxunidense The Eulenspiegel Society, como “un discu d'ambiente BDSM”. Esta asociación, con más de 5000 afiliaos, nun caltién nin auspicia nengún pub (y menos una discoteca).^[39][40]

Los locales puramente BDSM n'Europa y Estaos Xuníos suelen tender a imponer un rigorosu códigu de vestuariu y comportamientu escénicu pa los sos visitantes, ente que nos locales mistos (salvo fiestes ocasionales) caltiénse una postura más tolerante al respeutu. Sía que non, tratar de locales nos que la seguridá y la harmonía social suelen tar meyor y más representaes que nel restu de los locales d'ociu na nueche urbana: la seña d'identidá principal de la comunidá, el consensu, fai qu'estos establecimientos sían más seguros qu'una discoteca convencional, por casu, pa una muyer que los visite ensin compañía y ensin conocer la escena (Club Afterly, Preston, Inglaterra). Salvo'l datu de qu'en Xapón les actuaciones BDSM públiques, especialmente les de tipu bondage y S/M, son socialmente aceptables, nun paecen esistir informaciones fiables alrodiu de la situación de locales BDSM n'otros continentes.

N'España, la evolución ye bien similar: xunto a locales míticos y esencialmente S/M de la escena homo, atópense docenes d'establecimientos de la redolada swinger que caltienen una sala de xuegos o cuartón decorada y habilitada con meyor o peor gustu. Dalgunos realicen eventos fetichistes de forma periódica, nos que suel ser habitual un singular amiestu d'identidaes y estilos.

N'América Llatina esisten delles comunmidades BDSM entamaes, que sostienen asociaciones, locales, eventos, redes sociales ya inclusive programes de radio de temática BDSM. Ente les redes sociales más estenses atópase Cuartón, qu'al 6 d'ochobre de 2014 contabilizaba 32.960 miembros rexistraos, de tolos países de fala hispana.^[41][42][43] N'Arxentina esiste una comunidá considerablemente desenvuelta, que sostién sitios como la Casona del Sado, inaugurada en 1999, eventos mensuales y dellos programes de radio.^[42] En 2012 la comunidá BDSM d'Arxentina participó organizadamente per primer vegada na Marcha del Arguyu, con un "Camión sado".^[42] En Méxicu tamién esiste una comunidá BDSM considerablemente entamada con eventos en chigres y organizaciones destinaes a espublizar el BDSM o dalgunes de les sos téuniques como'l shibari.^[44]Nel añu 2010 nel Perú, con motivu del 24/7, entamóse la primer xunta de Perú BDSM, comunidá real qu'en tou esti tiempu realizó cerca de 50 xuntes na Casona del jr. Ica, 13 eventu munchs, y 4 fiestes temátiques, amás d'apaecer en medios televisivos, radio, publicaciones ya internet, espublizando y exerciendo docencia en temes rellacionaes al BDSM.^[45][46]

Les organizaciones BDSM, tanto heterosexuales como homosexuales y pansexuales, desenvolvieron y desenvuelven un ampliu espectru d'actividaes: informatives, formatives, defensa llegal, promoción d'eventos, talleres, investigación, etc. Son especialmente actives y reputaes n'Estaos Xuníos, Inglaterra, Alemaña, Suiza, Austria y Escandinavia. Nesos países, les sos estructures son fondamente democrátiques –magar la xerarquización de roles nes sos práutiques privaes– y con una sobrentendida tolerancia interna y esterna, derivada del conceutu unificador del consensu. Nun asocede lo mesmo nel área hispanofalante, onde nun suelen esistir organizaciones inscrites y rexistraes como tales, una situación que s'estiende tamién a les zones llatín y mediterraneu, salvo esceiciones (como nel casu particular de Méxicu, onde esta práutica viénose desenvolviendo nos últimos años coles mesmes carauterístiques que nos países anglosaxones, y onde, amás, el so mestizaje ya idiosincrasies particulares fixeron que'l so estilu seya bien particular y variáu). Sicasí, nel área hispanofalante, como n'otres munches partes del mundu, Internet favoreció la formación de comunidaes virtuales y grupos entamaos alredor de foros, canales de chat o redes sociales.

EL BDSM, como cultura de sexualidá alternativa, apruz n'amplies capes de la sociedá, daqué que puede constatase nos distintos estudios sociolóxicos que se realizaron sobre la tema, desque en 1977 publicar el primeru realizáu con téuniques empíriques modernes.^[19] Nesi mesmu añu, un informe realizáu sobre universitarios estauxunidenses llegó al resultáu de qu'un 15 % de los entrugaos reconocíen fantasíes de tipu BDSM, porcentaxe que llegaba al 21 % nes estudiantes bisexuales y lésbiques.^[47]

Polo xeneral, y dependiendo de los datos de cada encuesta específica, estos ufierten un porcentaxe d'ente'l 8 y el 25 % del total de la población euru-estauxunidense con un interés claru nes práutiques BDSM.,^[48][49] Nesi sentíu, un estudiu del Institut für rationale Psychologie realizáu en 1999 llegó a la conclusión qu'ente un 65 y un 70% de les muyeres encuestaes deseyaben dacuando esperimentar la sumisión sexual ante les sos pareyes, ente que más d'un 40 % aceptaben rellaciones claramente BDSM (Frankfurter Rundschau del 5 de payares de 2002). Una encuesta supranacional desenvuelta en más de 40 países, cifró nun 20 % de la población los que realizaren práutiques de BDSM, dende nidies a severes.^[49]

N'España, les encuestes realizaes sobre la tema nun ufierten unos ratios fiables, dau l'escasu universu sobre'l que se realizaron. Aun así, los datos d'una d'elles, realizada en 1999, paecen refrendar los llograos n'otres encuestes europees: un 23 % de los homes y un 19 % de les muyeres encuestaes almitía realizar dalgún tipu de práutica BDSM, ente que un 33 y un 45 %, respeutivamente, teníen fantasíes BDSM. Ente quien lo practicaben, un 65 % afirmaben rellaciones de tipo dominación - sumisión (D/s), ente que un 17 % reconocíense como prauticantes del sadomasoquismu. Tocantes a los roles, un 32% de los varones y un 11% de les muyeres que practicaben BDSM y escoyeron un rol na encuesta, considerábense prefentemente dominantes, ente que respeutivamente un 33 % y un 72 % reconocíen enclinos fundamentalmente sumisos. Un 23 % y un 9 %, respeutivamente, afirmaben sentise switch.^[14]

Muncho más fiables son los estudios sociolóxicos realizaos ente la mesma comunidá BDSM por instituciones y coleutivos estauxunidenses y europeos. A destacar:^[11]

• Spengler, Andreas: Sadomasochisten und ihre Subkulturen, 1977
• Breslow, Evans & Langley, 1985
• Breslow, Evans & Langley, 1986
• Moser & Levitt, 1987
• Wetzstein, 1993
• Levitt, Moser & Jamison, 1994
• Gloria Brame, 1999
• Datenschlag, 2000, 2001

La psiquiatría tradicional consideró que delles práutiques qu'integren el BDSM constitúin trestornos mentales, incluyéndoles nel conceutu de parafilies, principalmente al traviés de la noción psiquiátrica de sadismu, masoquismu o sadomasoquismu, anque dacuando tamién se ve arreyáu'l fetichismu, como parafilia. La noción psiquiátrica de parafilia, ta referida a ciertes práutiques erótiques consideraes distintes de les normales, acomuñando genéricamente la normalidá a patrones de sexualidá empobinaos a la reproducción y el coitu, según ciertos comportamientos tradicionales asignaos pol xéneru. El grupu de parafilias toma bien distintos comportamientos y fantasíes sexuales, dende la pedofilia y la zoofilia, al fetichismu, el masoquismu y el sadismu. Cuestionóse'l conceutu de "parafilia"sobremanera con rellación al masoquismu y al sadismu, por estremar ente rellaciones consensuaes y non consensuaes, y por recurrir a un criteriu de normalidá sexual.^[50]

Esisten dos testos de salú mental de gran importancia mundial: el DSM y la CIE. El DSM ye la sigla pa referise al Manual diagnósticu y estadísticu de los trestornos mentales qu'ellabora l'Asociación Estauxunidense de Psiquiatría (APA). La CIE ye la Clasificación internacional d'enfermedaes qu'ellabora la Organización Mundial de la Salú (OMS).

En 2013 foi publicada la quinta versión del DSM estauxunidense, el DSM-5. Esta versión marcó un error con al respeutive de a la versión anterior (DSM-IV): caltién la noción de "parafilia", pero establez que les parafilias solo van considerase "desórdenes mentales" (desórdenes parafílicos) si establecen rellación non consensuales o con persones que nun tienen la edá llegal pa consentir, o causen estress personal que nun provenga de la desaprobación social.^[51][52] Nel DSM-5 el masoquismu, el sadismu y el fetichismu nun son más desórdenes mentales, si realizar en rellaciones consensuaes y ensin que les mesmes produzan sufrimientu emocional a les persones que les practiquen.

El CIE, na so versión 10ª (CIE-10) de la OMS, foi publicáu 1992 y ta prevista una reedición pa 2015. Los desórdenes mentales rellacionaos cola sexualidá tán incluyíos nel Capítulu V. Ellí'l "fetichismu" (F65.0) y el "sadomasoquismu" (F65.5) figuren como "trestornos d'orientación sexual".

La rellación del BDSM cola Llei ye complexa, dada la especial naturaleza d'estes rellaciones. Nun convien escaecer que les lleis que regulen la interaición sexual, son bien distintes según país. La llexislación holandesa dexa les rellaciones ente adultos y menores de 16 años, si estes nun son forzaes. Pero, amás, lo que-y empresta una especial configuración al BDSM, ye la so premisa de consensu, la voluntariedá que trescala toles sos actividaes. Y esa ye, de cutiu, la piedra de toque nos casos de conflictu llegal.

Anque sería posible establecer ciertos elementos rellacionaos col BDSM nel teatru clásicu, nun ye hasta l'apaición del Historia del teatru#Historia del teatru contemporaneu cuando puede empezase a falar con propiedá d'una proyeición de la temática nel arte escénico. Nesti sentíu, cabo destacar dos obres, una austriaca y otra alemana, nes que'l BDSM non solo vese incorporáu, sinón que traza la llinia argumental de les pieces.

Worauf sich Körper kaprizieren, Austria. Peter Kern dirixe y escribe el llibretu pa esta comedia que se sofita nel filme de Jean Genet, Un chant d'amour, cine d'autor de 1950, afaciéndolo a la Viena de güei. Un matrimoniu nel qu'una vieya gloria del cine (Miriam Goldschmidt) somete sol so sadismu de portería al maríu (Heinrich Herki) y al camareru (Günter Bubbnik), hasta qu'entren na trupa tela d'araña de la so gris esistencia dos nuevos personaxes.^[53]

Ach, Hilde (Ai, Hilda ), Alemaña. Una obra de teatru d'Anna Schwemmer, estrenada en Berlín. La moza Hilde queda embarazada y tres l'abandonu del so noviu, decide faese Dómina profesional. Tola obra contién una visión lúdica y cuidadamente frívola -con tou propósitu per parte de la so autora- de la subcultura de la prostitución qu'asonsaña escenarios BDSM, tamién llamada dominación profesional. ^[54]

Col cine, el ser humanu algama la plenitú de la so condición de mirón. El cine, cuasi nun fai falta mentalo, forma parte indivisible de la condición humana d'entamu de sieglu y de mileniu.^[55]

Al marxe de les películes que formen parte de los circuitos de la pornografía comercial, el cine trató dende los sos entamos en fondura les rellaciones BDSM; dende 1909 hasta la década de los 2000, un periodu con abondosos exemplos: Sade, Quills, La profesora de pianu, Beyond Vanilla, Ichi- the Killer, Secretary, Wir leben... SM!, Bettie Page: Dark Angel, Ma Mére, Ecstasy in Berlin 1926, The Magdalene Sisters, Gib's uns a bissle, 24/7:The Passion of Life, Surrender, Bathory, Besuch bei einer Dominam, Futei non kisetsu- I Am an S/M Writer, Shibari, Hostel, Jackass: The Movie, The Isle, Hwal, Sin City, Headspace, Un añu ensin amor y Fifty Shades of Grey, ente otres.

Naturalmente, esisten miles de películes con "acentos" o "toques" de sadomoasoquismo o de BDSM xenéricu, ensin que puedan ser consideraes, en sentíu estrictu, películes con escenarios d'esti tipu: Last Tango in Paris, Emmanuelle, Basic Instinct, Eyes Wide Shut, 8mm, La Naranxa Mecánica o Personal Services, por non citar otres munches, son películes con pincelaes d'esi tipu, pero difícilmente pueden entendese como parte d'una filmografía del BDSM. Igual asocede con tola obra de Luis Buñuel, toles conversiones cinematográfiques de dellos clásicos españoles, como Ramón Gómez de la Serna, Emilia Pardo Bazán, Ramón María del Valle-Inclan, toles películes de Federico Fellini, Fassbinder, Stanley Kubrick, Jan Svankmajer, Carlos Saura, Ingmar Bergman, etc. Autores y direutores con un marcáu enclín a usar les sos obres como reflexu d'una postura personal abierta, cuando non claramente aparente, a esa temática. Pero que nun pueden considerase como películes BDSM. Por ello, una película como The Graduate, por más que la escena de los pies femeninos reparaos con adoración dende'l quicio de la puerta seya sustantiva de ser considerada como fetichista, nun tendría de citar se como referencia filmográfica d'esa subcultura, al contrariu que les enantes citaes como exemplu de la proyeición cinematográfica del xéneru na década del 2000.^[56]

Al igual qu'asocede al respeutive de la historia del BDSM, convien recordar qu'al definir la lliteratura sobre'l BDSM nun puede simplificase y recurrir a un llistáu de les obres escrites sobre toos y cada una de les partes que lu integren, sadomasoquismu, flagelación, D/s, etc. En primer llugar esi llistáu sería materia de los artículos sobre cada unu d'esos conceutos, y en segundu llugar faltaría l'elementu integrador que da sentíu al BDSM, el conceutu del consensu y la tolerancia activa para colos prauticantes d'otres variantes. Poro, y por la mesma definición de BDSM, nun pueden buscase exemplos lliterarios muncho más tres de la II Guerra Mundial.

En tópicu lliterariu del "amor cortés" de la llírica trovadoresca medieval, (total sumisión del namoráu a la dama), lo qu'anicia un "sufrimientu gociosu" atopamos un claru antecedente del BDSM.

Referentes lliterarios direutos pa la subcultura BDSM son les obres lliteraries del Marqués de Sade o La Venus de les pieles de Sacher Masoch, ensin escaecer los conteníos sadomasoquistes d'otros grandes clásicos de la lliteratura erótica como Fanny Hill, Gamiani, d'Alfred de Musset o El Xardín de los suplicios, de Octave Mirbeau. Mientres el periodu de entregierras editar en parís la coleición Orties Blanches, puramente centrada na temática SM ymuy especialmente na flagelación erótica. N'España, antes de la Guerra Civil. la temática sadomasoquista tembién tuvo cierta repercusión.^[57]

Na segunda metá del sigloe XX una pieza fundamental ye Historia d'O, xunto a Torna a Roissy (Pauline Réage),1954, amás de 9 selmanes y media, de Elizabeth McNeill (1978), Dezemberkind de Leander Sukov' (2003, 2004), delles obres de la escritora Anne Rice (Exit to Eden, The Claiming of Sleeping Beauty (1983), Beauty's Punishment (1984) y Beauty's Release (1985)), Jeanne de Berg (L'Image, 1956, dedicáu a Pauline Réage), la novela Topping from Below de Laura Reese (1999), la novela A los pies de Omphalos, de Henri Raynal, la novela L'atadura de Vanessa Duriès. Más apocayá, les noveles de Marthe Blau, Submissión y Ente Les sos Manes (2005). Delles obres de la saga GOR , de John Norman. Y, naturalmente, toles obres de Pat Califia, Gloria Brame, del coleutivu Samois y munches del escritor Georges Bataille (Histoire de l'œil-Historia del güeyu-, Madame Edwarda, 1937), lo mesmo que de Bob Flanagan: Slave Sonnets (1986), Fuck Journal (1987), A Taste of Honey (1990). Una importante parte del poemariu de Pablo Neruda reflexa sentimientos y sensaciones derivaes de les rellaciones d'intercambiu eróticu de poder.

En 2011 publicóse la novela Fifty Shades of Grey de la escritora E. L. James, primer llibru d'una triloxía romántica basada nuna rellación de dominación/sumisión, que se convirtió n'unu de los llibros más vendíos de tolos tiempos, con especial ésitu ente les muyeres,^{[58][59][60][61][62]} abriendo un ampliu alderique internacional sobre la importancia de los deseos y fantasíes BDSM na sociedá.^{[59][60][61][63][64]}

L'aumentu esponencial de la comunidá BDSM nos postreros 10 años anició l'apaición d'un subxéneru lliterariu que primeramente nun esistía como tal: el BDSM románticu. Siempres hubo rellatos de bondage, sadomasoquistes, etc., siquier de forma constatable dende'l sieglu XIV, pero esti ye un xéneru surdíu nel sieglu XXI. Podríamos definilo como una especie de novela rosa con sexu duru y esplícitu, y con personaxes, escenarios y llinguaxe BDSM. Anguaño munchos autores dedicar a escribir prolíficamente hasta media docena de noveles por autor y añu, en dalgún casu partiendo d'esperiencia propies como prauticantes del BDSM y n'otros desembarcando dende xéneros lliterarios ayenos, y siendo más frecuente autores qu'autores.^[65]

Un exemplu ye'l llibru Escontra l'Edén de l'autora Anne Rice, Meet Claire Thompson, autora de Slave Girl, Bird in a Cage, Julie's Submission, Closely Held Secrets, Club De Sade, Turning Tricks, Eros, Slave Gamble, Slave Castle, Face of Submission, Jewel Thief, Confessions of a Submissive, Slaves to love, Tracy in chains, The Toy, The Stalker. Un espaciu que tamién saleen numberosos otros autores angloestauxunidenses, como JW McKenna (Office Slave I y II, Kept Woman, Naughty Girl, The Politician's Wife, Lord of Avalon, Sold, Controlled, The Hunted, Trackers, Slave Planet, Darkest Hour, etc.), Bonnie Hamre, Alice Gaines, y otros, creando de cutiu series con personaxes de ficción BDSM que se repiten al traviés de les sos noveles.^[66]

Al igual que nel casu de la lliteratura, una muestra del arte BDSM nun tendría d'incluyir obres de la protohistoria cultural del sadomasoquismu, la flagelación, el fetichismu, etc, y solo empezar cuando se perciben los aspeutos integradores del BDSM. Nesi sentíu, son pocu relevantes pal presente conceutu les figures de les Venus de Kostienki, Rusia ( 3000 e.C. ) o los grabaos na tumba y el sarcófagu de l'aristócrata exipcia Bastret ( 1376 e.C. ).

Pol innegable potencial de fetichismu visual del BDSM, ye lóxicu que la mayor parte de los artistes que dedicaron parte o la totalidá de la so obra a esta temática, facer nel campu de

• la fotografía: Eric Kroll y Irving Klaw (cola primer modelu de bondage, Bettie Page) y el mundialmente famosu fotógrafu xaponés Nobuyoshi Araki, que les sos obres esponer en dalgunos de los principales museos d'arte moderno, galeríes y coleiciones privaes, como la de la baronesa Marion Lambert, la mayor del mundu n'arte fotográfico contemporaneu.

• el dibuxu de cómics:^[67] Guido Crepax colos cómics Histoire d'O (1975), Justine (1979) y Venere in pelliccia (1984), inspiraos na obra de Pauline Réage, Sade y Leopold von Sacher-Masoch, respeutivamente. John Willie y el so Adventures of Sweet Gwendoline, que foi en 1984 la base pal filme Gwendolyn. Ryuta Amazume escribe y dibuxa el manga Nana to Kaoru, publicáu pola revista Young Animal, desenvolviendo en fondura'l subxéneru BDSM Románticu.

• el grafismu: Eric Stanton y los sos impresionantes trabayos sobre la dominación femenina y el bondage, Hajime Sorayama, Robert Bishop y Dolcett.

La irrupción del BDSM nes canales de televisión producióse nos últimos diez años^[¿cuándo?]. Gran númberu de canales empezaron a realizar programes monográficos sobre'l BDSM o'l sadomasoquismu (con muncha más frecuencia centrándose nesi últimu aspeutu) o incorporándolo a programar tipu docudrama de cada canal xeneralista. Este foi'l casu d'Alemaña, Francia, etc. N'España, tantu TVE, como Antena3, Cuatro y Telecinco realizaron, programes d'esti tipu. Munches canales reproducieron documentales de llarga duración (Besuch bei einer Apodera, Alemaña, ARD) y cuasi toos incluyeron na so programación películes de temática BDSM (Historia d'O, que tan solo va una década fueren impensables n'España).

Apocayá, l'afamáu programa Documentos TV, de TVE, emitió un documental de 55 minutos de duración sobre la temática. Na web del programa inclúyese un testu nel que se cita, ente otros, lo siguiente:

Amuésense auténtiques sesiones de BDSM nes que participen los protagonistes del documental. Imáxenes crudes y sorprendentes que traten de manera respetuosa estes rellaciones d'una minoría que reivindica la so sexualidá.^[68]

Magar ello, el documental ufierta puramente una visión parcial de la llamada dominación profesional en Barcelona. Más esautamente, del sadomasoquismu profesional –esto ye, contra pagu- en dichu ámbitu llocal, incidiendo na yá habitual tracamundiu ente BDSM –el conceutu xenéricu, el tou englobador- y el sadomasoquismu –tan solo una de los sos partes y non la más practicada. Vease tamién l'epígrafe sobre Servicios Profesionales nesti mesmu artículu. Sicasí, según los más recién estudios sociolóxicos realizaos n'Alemaña, solo un 18 % de la comunidá BDSM recurrió a servicios de pagu por profesionales nos seis meses anteriores a la encuesta.^[69]

D'esti panorama estrémase propiciamente la cadena canadiense Showcase, qu'emite cada selmana una serie tipu docudrama, Kink, dafechu dedicada al BDSM y con un total de 63 capítulos. Na so cuarta temporada, foi valorada pola crítica como la de mayor calidá erótica na televisión actual.^[70]

Delles conocíes series de televisión como Bones,^[71] Castle,^[72] CSI,^[73] Sherlock,^[74] o True Blood,^[74] grabaron capítulos dedicaos monográficamente a les rellaciones sadomasoquistes o (con menor frecuencia) genéricamente BDSM.^[74]

Na misión "Sexual Deviants" del xuegu de Rockstar Manhunt 2 el personaxe ingresa a una discoteca , onde los enemigos tienen la estética BDSM, darréu enfusar nos suétanos, y se evidencian fuertes escenes de tortura infringidas por suxetos con mascaras de cueru, siendo delles zoomorfes.

El revesosu Thrill Kill para PS1 que la so trama toma almes que lluchen nel infiernu , inclúi los siguientes personaxes amestaos al BDSM:

• Belladonna foi engañada pol so maríu en vida, asina que se convierte nuna Dominatrix y combate col traxe respeutivu.
• Tormentor foi un xuez que torturaba y asesinaba sindicaos , que él mesmu absolvía col fin de aprehenderlos y apoderalos el solu, visti una mázcara xunto a un mandil de cueru y ataca con una cadena, representando'l sadismu.
• The Gimp ye un ser dafechu masoquista, demostráu pola so vistimienta que lo cubrir dafechu y un tapón na so boca, esti ser recibe cualquier cantidá de golpes na manera d'entrenamientu (nun ye xugable).

Como toa cultura estructurada, el BDSM tien un llinguaxe propiu, un xíriga, enxareyáu de pallabres que s'usen de forma cuasi esclusiva en dicha comunidá (24/7), pallabres d'estraición xeneral pero de significativa importancia nella (dominante) y pallabres con un sentíu dafechu distintu nel senu del BDSM respectu al restu de la sociedá (vainilla).

Otra manera, munches de les pallabres que figuren nuna bona parte de los breviarios sobre'l BDSM, impresos o publicaos na Rede, pertenecen en realidá a un vocabulariu más estendíu, que podría definise como vocabulariu sexolóxicu (fisting, agua dorao, cunnilingus, etc.).

• Catsuit
• Cultura leather
• Fetichismu sexual
• Ropes de PVC
• Dominación y sumisión
• Dominación femenina

• Andreas Spengler, Manifest Sadomasochism of Males: Results of an Emperical Study, 1977
• Bartomeu Domènech y Sibila Martí, Diccionariu multillingüe de BDSM, Ed. Bellaterra, 2004. ISBN 84-7290-248-X.
• Baldwin, Guy, The SM/Leather/Fetish Erotic Style: Issues, Commentaries and Advice (Daedalus Publishing, ISBN 1-881943-09-7, 1993).
• Brame, G.y otros, Different Loving. An exploration of the World of Sexual Dominance and Submission New York: Villard Books, 1993.
• Bruckner P., El nuevu desorde amorosu. Barcelona, Ed. Anagrama, 1979
• David Stein, Safe Sane Consensual: The Evolution of a Shibboleth. Ed.pr., 1987
• David Stein, Origins of Safe, sane, consensual, The Leather History Group
• Etxebarria y Nuñez, Lucía y Sonia. En brazos de la muyer fetiche, 2001, Ed. Booket
• Chancer, L. Definiendo una dinámica básica: paradoxes nel corazón del sadomasoquismu Antropoloxía de la sexualidá y diversidá cultural. Madrid:Talasa, 2003
• Grahamm Scott, G. (1991) Los curiosos de la dominación femenina Coleición Master en Sexualidá Humana, Madrid: Fundación Universidá y Empresa
• Pat Califia & Robin Sweeney, The Second Coming (Alyson Publishers, 1996, ISBN 1-55583-281-4)
• Saez, Fernando y Viñuales, Olga, Armarios de Cueru, Ed. Bellaterra, 2007. ISBN 84-7290-345-6
• Sanchidrián, I. (IKARA). Apuntes pa una Historia del Cine BDSM, Filmofilia, 1999
• Samois collective: Coming to Power -- Escritos y grafismu de S/M lésbicu (1981; edición revisada por Alyson en 1982 y 1987).
• Singer, June (1987). Energía del amor. Kairós, páx. 372. ISBN 8472451755, 9788472451759.
• Tasso, Valerie, L'Otru Llau del Sexu, Plaza & Janes, 2004
• Thompson, Mark, LeatherFolk (Alyson Publishers, 2001, ISBN 1-55583-630-5)
• Wiseman, Jay, BDSM. Introducción a les téuniques y el so significáu, Ed. Bellaterra, 2004. ISBN 84-7290-264-1.
• Wetzstein, Thomas A. / Steinmetz, Llinda / Reis, Christa / Eckert, Roland: Sadomasochismus - Szenen und Rituale. 1993 ISBN 3-499-19632-8

• Wikimedia Commons acueye conteníu multimedia sobre BDSM.
• Datenschlag: La mayor fonte de documentación histórica y enciclopédica sobre'l BDSM y el S/M. N'alemán ya inglés.
• Enciclopedies, manuales y diccionarios sobre spanking, flagelación y BDSM polo xeneral.
• Leathernroses, traducción al español de los recursos del grupu