Plasma

Cherzeflamme im ene Blattekondensator, wo abwäggselnd uf 25 kV Spannig ufglaade und denn wider entlaade worde isch. D Flamme verformt sich im elektrische Fäld.

In dr Füsik isch e Plasma (noigriech. πλάσμα plásma „Gebild“) e Gmisch vo Däili uf atomar-molekularer Ebeni, wo zum Däil oder ganz us Ione und Elektrone bestoot und es im Plasma dorum freiji Laadigsdräger het. Je noch dr Dichdi vo de Däili, de Tämpratuure und dr relative Sterki vo de verschiidene Fälder (z. B. elektrischi, magnetischi oder au grawitativi Fälder und Kombinazione drvo) chönne sich Plasme wie Gaas verhalte oder aber au ganz andersch. Wenn s e nöitrali Däilikomponänte git, wo die kinetisch Energii von ere chlii isch vergliche mit dr kinetische Energii vo de freije Laadigsdrääger, betäichnet mä die vilmol as Hindergrundgaas oder au as Nöitralgaas. Mee as 99 % vo dr sichtbare lüüchtende Materie im Universum befindet sich im Plasmazuestand.

Dr Begriff Plasma in däm Sinn goot af dr Irving Langmuir (1928) zrugg.^[1] Wil dr Plasmazuestand entstoot, wemm mä eme Gaas Energii zuefüert, wird s er vilmol as dr vierti Aggregatzuestand bezäichnet.

In bestimmte Fäll cha e Plasma äifach as elektrisch leitends Gaas mit Hilf vo dr Magnetohydrodynamik beschriibe wärde. Im Allgemäine müesse aber au Dransportbrozäss (Dransport vo Straalig, vo dr thermische Energii, vo Däili, vo Impuls) berücksichtiget wärde, und au anderi Brozäss, wo d Zämmesetzig vom Plasma bestimme (also under anderem Ionisazion, Rekombinazion, Dissoziazion, d Bildig vo Molekül und/oder vo Exziton und chemischi Reakzione vo de Spezies, vo de Aaregigs- und Absorpzionsbrozäss, wo vorhande si), so dass e vollständigi Beschriibig seer komplex cha wärde.

Je noch de Äigeschafte wo vorherrsche, bechömme Plasma hüfig spezifischeri Bezäichnige über. So schwätzt mä z. B. vo Hoochdruck- oder Niiderdruckplasme, vo chalte oder häisse Plasme, vo nitideale Plasme oder vo dichte Plasme. Au d Bestanddäil vom ene Plasma chönne in dr Bezäichnig borchoo, wie z. B. Kwäcksilber-Hochdruckplasma. Au dr Erzüügigsmechanismus in spiilt in dr Charakterisierig vo Plasme e Rolle: So mäint mä zum Bischbil mit Edelgaas-Niiderdruckentladig e Edelgaasplasma mit eme niidrige Plasmadruck, wo uf elektrischem Wääg erzügt worde isch.

In dr Däilifüsik wird dr kwaasi-freiji Zuestand vo Kwark und Gluone analog as Kwark-Gluon-Plasma bezäichnet.

Litratuur

Michael A. Lieberman, Allan J. Lichtenberg: Principles of Plasma Discharges and Materials Processing. Wiley, New Jersey 2005, ISBN 0-471-72001-1.
R. J. Goldston, P. H. Rutherford: Plasmaphysik. Eine Einführung. Vieweg, Braunschweig 1998, ISBN 3-528-06884-1 .
K.-H. Spatschek: Theoretische Plasmaphysik. Eine Einführung. Teubner, Stuttgart 1990, ISBN 3-519-03041-1.
F. F. Chen: Introduction to Plasma Physics and Controlled Fusion. Plenum Press, New York 1983.
Subrahmanyan Chandrasekhar: Plasma Physics. University of Chicago Press 1960.
Eugene N. Parker: Cosmical Magnetic Fields: Their Origin and Their Activity. Clarendon Press, Oxford 1979.
F. Cap: Einführung in die Plasmaphysik. I. Theoretische Grundlagen. Vieweg, Wisbade 1984.
Rainer Hippler, Sigismund Pfau, Martin Schmidt, Karl H. Schoenbach: Low Temperature Plasma Physics - fundamental aspects and applications. Wiley-VCH, Berlin 2001, ISBN 3-527-28887-2.
Vadim N. Tsytovich: Lectures on Non-linear Plasma Kinetics. Springer, Berlin 1995, ISBN 0-387-57844-7.
Hubertus M. Thomas, Gregor E. Morfill: Plasmakristalle an Bord der ISS: Komplexe Plasmen in Schwerelosigkeit. In: Physik in unserer Zeit. 36, Nr. 2, 2005, ISSN 0031-9252, S. 76–83.
Hannelore Dittmar-Ilgen: Perspektivenreiche Hochleistungslaser. In: Naturwissenschaftliche Rundschau. 10, 2006, S. 549.
H. Heuermann, St. Holtrup, A. Sadeghfam, M. Schmidt, R. Perkuhn, T. Finger: Various Applications and Background of 10-200W 2.45GHz Microplasmas. 60th International Microwave Symposium, Montreal, Juni 2012.

Weblingg

Commons: Plasmafüsik – Sammlig vo Multimediadateie

Fuessnoote

↑ I. Langmuir: Oscillations in Ionized Gases. In: Proceedings of the National Academy of Science. 14, 1928, S. 627–637 (PDF).

Dä Artikel basiert uff ere fräie Übersetzig vum Artikel „Plasma_(Physik)“ vu de dütsche Wikipedia. E Liste vu de Autore un Versione isch do z finde.

[langmuir-1] I. Langmuir: Oscillations in Ionized Gases. In: Proceedings of the National Academy of Science. 14, 1928, S. 627–637 (PDF).

[1]