Ottava rima

D ottava rima, uf Dütsch Schdanze, isch an italiänischi Värsform. Ä Schdrophe isch zsämmegsetzt vo acht Ziile, jedi mit elf Silbe. S Rhiimschema isch 'abababcc'.

D ottava rima schdammt uusem schboote 13. und früeche 14. Johrhundert und isch vo de italiänische Dichder in dr Toscana entwicklet worde für religiösi Gedicht, dramatischi Wärk und Troubadourlieder. Dr Giovanni Boccaccio het ottava rima in siine romantische Epe Il filiostro (öbbe 1338) und Teseida (1340-41) bruucht und se zur Schdandardform für die italiänische epische Gedicht gmacht. Berüehmti Bischbil si em Ludovico Ariosto si Orlando furioso (öbbe 1507–32) und em Torquato Tasso si Gerusalemme liberata (1581) wo d Värsform erneueret hai.

Im 16. Johrhundert isch si z Schbanie und z Bordugal ufdaucht. Z Ängland isch um 1600 d Ziilelängi vom Edward Fairfax uf zäh Silbe verchürzt worde, won er dr Torquato Tasso übersetzt het. Im 17. und 18. Johrhundert isch d ottava rima dört für Heldeepe bruucht worde. Es het si gröschdi Wirksamkeit im Wärk vom Byron übercho. si Beppo (1818) und Don Juan (1819–24) hai ärnschdhafdi, komödiantischi und ironischi Elemänt kombiniert. Dr Shelley het The Witch of Atlas (1824) in ottava rima gschriibe. Im Dütsche isch si as Oktave odr Schdanze vom Wieland, Goethe, Schiller, Schlegel und andere bruucht worde.

• Dr Ardikel "ottava rima" in Encyclopædia Britannica. Ultimate Reference Suite. Chicago: Encyclopædia Britannica, 2008.
• dtv-Lexikon, Deutscher Taschenbuch Verlag, München 1970, Band 17, S.249