Millau-brug

 

Voordat die brug gebou is was die verkeer genoodsaak om in die Tarnriviervallei af te daal en met die route nationale N9 naby die dorp Millau langs te ry met gevolglike ernstige verkeersopeenhopings aan die begin van die Julie- en Augustus-vakansieseisoen. Die brug oorspan nou die Tarnvallei op sy diepste punt en verbind die causse du Larzac met die causse rouge en is binne die grens van die Grands Causses natuurreservaat.

Die Millau-brug se GPS-koördinate is 44.0772 N en 3.0229 O.

Die brug vorm die laaste skakel op die A75 (la Méridienne) autoroute, en verskaf 'n deurlopende snelweg vanaf die suide van Parys deur Clermont-Ferrand tot by Béziers. Die doel van die A75 is om die spoed van die verkeer te verhoog en die koste van voertuigritte op die roete te verlaag. Baie toeriste wat die suide van Frankryk en Spanje besoek volg die roete omdat dit 'n direkte verbinding is sonder tolpaaie (buiten vir die brug self) vir 340 km tussen Clermont-Ferrand na Béziers.

Die Eiffage-groep bedryf die tolbrug met huidige tolgeld van €4.90 vir ligte voertuie (€6.50 tydens die besige maande van Julie en Augustus). Die brug is deur die Eiffage-groep gebou, wat ook die Eiffeltoring gebou het, onder 'n regeringskontrak wat die maatskappy toelaat om vir 75 jaar lank tolgeld in te samel.

 

Die Millau-brug bestaan uit 'n agtspan staaldek met sewe steunpilare van beton. Die dek weeg 36 000 metrieke ton en is 2 460 m lank, 32 m breed en 4,2 m diep. Die middelste ses dekke se spanwydte is elk 342 m lank en die twee buitenste dekke se spanwydte is elkeen 204 m lank. Die dek se helling is 3 persent en loop van suid na noord en die bo-aansig het 'n kromming met 'n 20 km radius om bestuurders se sig te verbeter. Daar is twee bane in elke rigting op die dek.

Die steunpilare wissel in hoogte van 77–246 m en die deursnee spits af vanaf 24,5 m aan die basis tot 11 m by die dek. Elke steunpilaar bestaan uit 16 raamwerkdele met 'n massa van 2 230 metrieke ton. Hierdie gedeeltes is ter plaatse aanmekaargesit uit dele wat vooraf in fabrieke in Lauterbourg en Fos-sur-Mer vervaardig is, en elk 60 ton geweeg het en 4 m breed en 17 m lank was.

Die steunpilare steun 97 m hoë spanmaste. Die steunpilare is eers saam met 'n paar tydelike stutte aanmekaargesit voordat die dekke oor die steunpilare gestoot is deur satellietgeleide ramme wat die dek teen 'n snelheid van 600 mm elke 4 minute gestoot het.

• Viaduc de Millau Geargiveer 28 September 2002 op Wayback Machine
• Structurae: Millau Viaduct
• Millau Viaduct website Geargiveer 21 Junie 2005 op Wayback Machine
• France shows off tallest bridge (BBC report of official opening, 14 Desember 2004)
• In Pictures: The Millau Bridge (BBC images of the Millau Viaduct, including (page 2) a map showing the bridge's location)
• France opens world's tallest bridge Geargiveer 18 April 2006 op Wayback Machine (MSNBC article on the official opening, 14 Desember 2004)
• Eiffage group website Geargiveer 18 Mei 2006 op Wayback Machine
• Le Viaduc de Millau Geargiveer 25 April 2006 op Wayback Machine (in Frans)
• Technical vulgarization conference on the Millau Viaduct by head engineer Michel Virlogeux (in Frans): RealAudio Geargiveer 1 Oktober 2009 op Wayback Machine, Windows Media Geargiveer 21 Februarie 2006 op Wayback Machine
• Google Maps Satellite photo (under construction)
• Enerpac Hydraulic System Integration for Millau Viaduct Geargiveer 10 Desember 2006 op Wayback Machine
• Project illustrations of the Nose-recovery proces Geargiveer 14 Oktober 2007 op Wayback Machine
• Project illustrations of launching proces^{[dooie skakel]}