Mito-poësis
| Letterkunde |
|---|
| Vernaamste vorms |
| Kortverhaal · Novelle |
| Genres |
|
Drama · Epiek · Hygliteratuur Komedie · Liriek · Mito-poësis Nonsens · Ridderroman · Satire Tragedie · Tragikomedie |
| Media |
| Boek |
| Tegnieke |
| Prosa · Poësie |
| Geskiedenis en Lyste |
| Letterkunde / Poësie toekennings |
| Bespreking |
| Sosiologie · Tydskrifte |
Mito-poësis (volgens Hellenistiese Grieks μυθοποιία, μυθοποίησις "mite-skepping") is 'n verhalende genre in moderne letterkunde en kinematografie waar 'n fiktiewe mitologie geskep word deur skrywers van prosa of ander fiksie. Die woord mito-poësis volg op die gebruik van mythopoeia deur J. R. R. Tolkien in die 1930's. Die skrywers in hierdie genre integreer tradisionele mitologiese temas en argetipes in fiksie. Mito-poësis is ook die handeling vir die skep van mitologieë.[1]
Vername skrywers van mito-poësis sluit in, Tolkien, William Blake, H.P. Lovecraft, Lord Dunsany, Mervyn Peake en George MacDonald. Hoewel baie literêre werke mitiese temas bevat is daar min wat die werklike digte selfverwysendheid en doelmatigheid van mito-poësis benader. Dit is verbeelde mitologie wat, eerder as ontstaan uit eeu-oue mondelinge tradisie, neergepen word deur 'n enkele skrywer of klein groepie oor 'n kort tydperk.
Anders as fantasiewêrelde of 'n fiktiewe heelal wat gemik is op die oproep van gedetailleerde wêrelde met goed 'n geordende geskiedenis, geografie en natuurwette, poog mito-poësis om die nabootsing en insluiting van werklike mitologie, spesifiek geskep om mitologie na moderne lesers te bring, en/of om geloofwaardigheid en literêre diepte aan fiktiewe wêrelde te bring in fantasie- of wetenskapfiksieboeke en rolprente.
Dit word amper sonder uitsondering geheel en al geskep deur 'n individu, soos die wêreld van Tolkien se Middelaarde.
