[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/Gaan na inhoud

Eric Louw

in Wikipedia, die vrye ensiklopedie
Eric Hendrik Louw
Eric Louw
Eric Louw in 1953.

Minister van Buitelandse Sake
Ampstermyn
1955 – 1964
Eerste minister Johannes Gerhardus Strijdom
Hendrik Verwoerd
Voorafgegaan deur Johannes Gerhardus Strijdom
Opgevolg deur Hilgard Muller

Minister van Finansies
Ampstermyn
1954 – 1956
Eerste minister Johannes Gerhardus Strijdom
Voorafgegaan deur Nicolaas Havenga
Opgevolg deur Tom Naudé

Persoonlike besonderhede
Gebore 21 November 1890
Jacobsdal, Oranje-Vrystaat
Sterf 24 Junie 1968 (op 77)
Politieke party Nasionale Party

Eric Hendrik Louw (Jacobsdal, 21 November 1890Kaapstad, 24 Junie 1968) was 'n Suid-Afrikaanse diplomaat en politikus. Alhoewel omstrede en soms ondiplomaties in sy optrede, is hy gerespekteer deur sy ondersteuners en kritici vir sy onversetlike moed en briljante kwinkslae.

Vroeë lewe

[wysig | wysig bron]

Gebore op Jacobsdal in die Oranje-Vrystaat op 21 November 1890. Hy verwerf die graad baccalaureus artium aan die Victoria College, Stellenbosch. Hy kry verdere onderrig aan Rhodes-universiteitkollege, Grahamstad, waar hy in die regte opgelei word en hy praktiseer dan ook in Grahamstad. In 1915, toe sy vader oorlede is op Beaufort-Wes, neem hy die onderneming oor.

Politikus en diplomaat

[wysig | wysig bron]
Die Suid-Afrikaanse kabinet in 1958. Voor: dr. Eben Dönges, Paul Sauer, dr. Hendrik Verwoerd, dr. E.G. Jansen, adv. C.R. Swart, adv. Eric Louw. Agter: J.J. Serfontein, M.D.C. de Wet, dr. A.J.R. van Rhijn, sen. Jan de Klerk, Ben Schoeman, P.K. le Roux, adv. F.C. Erasmus en Tom Naudé.

In 1924 word hy verkies tot volksraadslid vir Beaufort-Wes, en die volgende jaar word hy die eerste Suid-Afrikaanse handelskommissaris in die Verenigde State van Amerika en Kanada. In 1929 word hy die Hoë Kommissaris in Londen en die volgende jaar die eerste Suid-Afrikaanse ambassadeur in die Verenigde State. Daarna verteenwoordig hy sy land in Italië, Frankryk en Portugal. Hy was ook die eerste Suid-Afrikaanse verteenwoordiger by die Volkebond.

Hy keer terug na Suid-Afrika om meer by die politiek betrokke te raak. In 1938 word hy weer verkies tot volksraadslid vir Beaufort-Wes. Toe die Nasionale Party die algemene verkiesing in 1948 wen, was hy 'n gewisse keuse vir die kabinet, eers as minister van ekonomiese sake, toe as minister van finansies vanaf 1955. In 1957 word hy minister van buitelandse sake.

Hy word egter veral onthou as Suid-Afrika se verteenwoordiger by die Verenigde Nasies (VN), die Statebond en ander buitelandse konferensies. Gedurende die tydperk 1948 en 1962 verteenwoordig hy Suid-Afrika agt keer by VN.

As minister van buitelandse sake ondersteun hy dr. H.F. Verwoerd op die geskiedkundige Statebondskonferensie in Londen in 1961 toe Suid-Afrika se lidmaatskap beëindig word. Op 31 Desember 1963 bedank hy sy uit sy ministersamp en tree uit die politiek.

Verering

[wysig | wysig bron]

'n Eredoktorsgraad word aan hom toegeken deur die Universiteit van Pretoria in 1962. Hy word soortgelyk vereer deur die Universiteit van die Oranje-Vrystaat in 1963.

In 1965 word 'n bronsborsbeeld van hom deur die beeldhouer Hennie Potgieter onthul op Beaufort-Wes by die skool wat sy naam gedra het, die Laerskool Eric Louw in die spoorwegbuurt Hillside. Die skool is in 1954 geopen en Louw het self die vergrote skool in 1961 geopen. Dié skool is in 1994 ingelyf by die Laerskool Niko Brummer.[1] Louw se naam leef blykbaar voort in 'n sentrum vir die opleiding van volwassenes wat in die eertydse skool se gebou gehuisves word.[2] 'n Hoërskool op Musina in die provinsie Limpopo dra nog sy naam.[3]

Bronne

[wysig | wysig bron]

Verwysings

[wysig | wysig bron]
  1. Beaufort-skole wil saamsmelt, Die Burger, 1 Julie 1993
  2. "All About Mzansi". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 27 Julie 2012. Besoek op 27 Februarie 2013.
  3. "Webtuiste van die Hoërskool Eric Louw". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 25 Mei 2013. Besoek op 27 Februarie 2013.

Eksterne skakels

[wysig | wysig bron]