Chino-broek

'n Chino-broek word gemaak van 'n keperstof, wat oorspronklik gemaak was van 100 % katoen. Die mees algemene items gemaak van chino is mansbroeke, wat bekend staan as chinos (uitgespreek "CHEE-Noh"). Vandag word dit ook gebruik in katoen-sintetiese weefmengsels.

Dit stof is aanvanklik ontwikkel in die middel-19de eeu vir Britse en Franse militêre uniforms, maar het sedertdien verskuif na siviele drag. Broeke van hierdie stof se gewildheid het gestyg in die Verenigde State toe Spaans-Amerikaanse oorlogsveterane teruggekeer het van die Filippyne met hul militêre keperbroeke.

Die etimologie van die term chino word steeds betwis. Sommige bronne identifiseer die wortel as die Spaans-Amerikaanse woord chino, wat letterlik vertaal "geklink" beteken. ^[1] Omdat die lap oorspronklik in China vervaardig is, kon die naam van die broek ook uit dié land van herkoms ontstaan het. ^[2]

Aanvanklik ontwerp vir militêre gebruik en later vir burgerlikes, word chino-stof gemaak om eenvoudig, harde-dra en gemaklik te wees vir soldate. Die gebruik van natuurlike aardkleure was ook die begin van kamoefleerdrag, en vervang die helderkleurige broeke wat voorheen gedra is. Die Britse Weermag, en later ook die Amerikaners, het dit tydens die tweede helfte van die 1800's begin dra as standaard-militêre drag. ^[2]

Die suiwer katoen wat aangewend word vir die broeke word na verwys as chinos. Die oorspronklike kakie (ligbruin) is die tradisionele en mees gewilde kleur, maar chinos word in baie skakerings en snitte gemaak. ^[3]

Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal.